سوره 56 | سوره مبارکه الواقعة | صفحه 537 |
|
إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ (77) |
که به راستى اين قرآنى است گرامى، (77) |
فِي كِتَابٍ مَكْنُونٍ (78) |
در کتابى مستور (لوح محفوظ)، (78) |
لَا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ (79) |
که جز پاکيزگان آن کتاب را مسّ (ادراک) نکنند. (79) |
تَنْزِيلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ (80) |
[اين قرآن] نازل شده از جانب خداوندگار جهانيان است. (80) |
أَفَبِهَٰذَا الْحَدِيثِ أَنْتُمْ مُدْهِنُونَ (81) |
با اين وصف آيا شما اين سخن (قرآن) را موهون و سبک مى شماريد؟ (81) |
وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ (82) |
و نصيب خود را [از آن] اين قرار مى دهيد که تکذيبش مى کنيد؟ (82) |
فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ (83) |
پس چرا وقتى که جان به گلو رسيد، (83) |
وَأَنْتُمْ حِينَئِذٍ تَنْظُرُونَ (84) |
و شما در آن هنگام نظاره مى کنيد، (84) |
وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْكُمْ وَلَٰكِنْ لَا تُبْصِرُونَ (85) |
و ما از شما به او (محتضَر) نزديک تريم ولى شما نمى بينيد. $ (85) |
فَلَوْلَا إِنْ كُنْتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ (86) |
پس اگر شما مقهور و مملوک ما نيستيد، (86) |
تَرْجِعُونَهَا إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (87) |
اگر راست مى گوييد چرا جان را بر نمى گردانيد؟ (87) |
فَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ (88) |
پس اگر [محتضَر] از مقرّبان باشد، (88) |
فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِيمٍ (89) |
[براى او] راحتى و عطايى ارجمند و بهشتى پرنعمت خواهد بود. (89) |
وَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ (90) |
و اگر از اصحاب يمين باشد، (90) |
فَسَلَامٌ لَكَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ (91) |
[به او مى گويند:] سلامى از اصحاب يمين نثار تو باد. (91) |
وَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنَ الْمُكَذِّبِينَ الضَّالِّينَ (92) |
و اگر از تکذيب کنندگان گمراه باشد، (92) |
فَنُزُلٌ مِنْ حَمِيمٍ (93) |
پذيرايى او از آب داغ است، (93) |
وَتَصْلِيَةُ جَحِيمٍ (94) |
و به آتشى بر افروخته، در آمدن و سوختن. (94) |
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ حَقُّ الْيَقِينِ (95) |
بى شک اين همان حقّ يقينى و مسلّم است. (95) |
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ (96) |
پس با [ذکر] نام پروردگار بزرگت، او را تنزيه [و نيايش ]کن. (96) |
سوره 57 | سوره مبارکه الحديد | |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (1) |
آنچه در آسمان ها و زمين است خدا را تنزيه مى کنند، و او است عزّتمند و حکيم. (1) |
لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (2) |
حاکميّت آسمان ها و زمين مختصّ او است; حيات مى بخشد و مى ميراند، و او بر همه چيز توانا است. (2) |
هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ ۖ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (3) |
او است اوّل و آخر و ظاهر و باطن و او به هر چيزى دانا است. (3) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |