| سوره 58 | سوره مبارکه المجادلة | صفحه 543 |
|
| أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۖ مَا يَكُونُ مِنْ نَجْوَىٰ ثَلَاثَةٍ إِلَّا هُوَ رَابِعُهُمْ وَلَا خَمْسَةٍ إِلَّا هُوَ سَادِسُهُمْ وَلَا أَدْنَىٰ مِنْ ذَٰلِكَ وَلَا أَكْثَرَ إِلَّا هُوَ مَعَهُمْ أَيْنَ مَا كَانُوا ۖ ثُمَّ يُنَبِّئُهُمْ بِمَا عَمِلُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (7) |
| آيا ندانسته اى که خداوند آنچه را در آسمان ها و آنچه را که در زمين است مى داند؟ هيچ نجواى سه نفرى نيست مگر اين که او چهارمين آنان است، و نه هيچ پنج نفرى مگر اين که او ششمين آنان است، و نه کمتر از اين و نه بيشتر مگر اين که هر جا باشند او با آنها است; سپس روز قيامت از آنچه انجام داده اند باخبرشان خواهد ساخت; به يقين خداوند به همه چيز دانا است. (7) |
| أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ نُهُوا عَنِ النَّجْوَىٰ ثُمَّ يَعُودُونَ لِمَا نُهُوا عَنْهُ وَيَتَنَاجَوْنَ بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَمَعْصِيَتِ الرَّسُولِ وَإِذَا جَاءُوكَ حَيَّوْكَ بِمَا لَمْ يُحَيِّكَ بِهِ اللَّهُ وَيَقُولُونَ فِي أَنْفُسِهِمْ لَوْلَا يُعَذِّبُنَا اللَّهُ بِمَا نَقُولُ ۚ حَسْبُهُمْ جَهَنَّمُ يَصْلَوْنَهَا ۖ فَبِئْسَ الْمَصِيرُ (8) |
| آيا به کسانى که از نجوا نهى شده اند توجّه نکرده اى که باز هم به آنچه از آن نهى شده اند برمى گردند و درباره گناه و تجاوز و مخالفت با پيامبر نجوا مى کنند، و چون نزدت مى آيند با چيزى به تو تحيّت مى گويند که خدا با آن به تو تحيّت نگفته است، و با خودشان مى گويند: چرا خدا ما را به کيفر آنچه مى گوييم عذاب نمى کند؟ جهنّم براى آنان کافى است که به آن خواهند سوخت، و چه بد سرانجامى است! (8) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا تَنَاجَيْتُمْ فَلَا تَتَنَاجَوْا بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَمَعْصِيَتِ الرَّسُولِ وَتَنَاجَوْا بِالْبِرِّ وَالتَّقْوَىٰ ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (9) |
| اى کسانى که ايمان آورده ايد! هنگامى که نجوا مى کنيد، درباره گناه و تجاوز و مخالفت با پيامبر نجوا نکنيد و درباره نيکوکارى و تقوا نجوا کنيد، و از خدايى که به سوى او محشور خواهيد شد پروا داشته باشيد. (9) |
| إِنَّمَا النَّجْوَىٰ مِنَ الشَّيْطَانِ لِيَحْزُنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَلَيْسَ بِضَارِّهِمْ شَيْئًا إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ (10) |
| جز اين نيست که اين نجوا[ى منافقان ]از شيطان است، تا مؤمنان را اندوهگين کند، در حالى که جز به اذن خداوند هيچ زيانى به آنان نمى رساند، و مؤمنان بايد فقط بر خدا توکّل کنند. (10) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا قِيلَ لَكُمْ تَفَسَّحُوا فِي الْمَجَالِسِ فَافْسَحُوا يَفْسَحِ اللَّهُ لَكُمْ ۖ وَإِذَا قِيلَ انْشُزُوا فَانْشُزُوا يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَالَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ ۚ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (11) |
| اى کسانى که ايمان آورده ايد! هنگامى که به شما گفته شود: در مجالس جا گشاده کنيد; گشاده کنيد تا خدا به شما گشايش دهد، و هنگامى که گفته شود: برخيزيد; برخيزيد، تا خداوند کسانى از شما را که ايمان آورده، و کسانى را که از دانش برخوردار شده اند به درجاتى بالا ببرد و خدا به آنچه مى کنيد آگاه است. (11) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |