سوره 58 | سوره مبارکه المجادلة | صفحه 544 |
|
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا نَاجَيْتُمُ الرَّسُولَ فَقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ نَجْوَاكُمْ صَدَقَةً ۚ ذَٰلِكَ خَيْرٌ لَكُمْ وَأَطْهَرُ ۚ فَإِنْ لَمْ تَجِدُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (12) |
اى کسانى که ايمان آورده ايد! هر گاه بخواهيد با پيامبر نجوا کنيد پيش از نجواى خود صدقه اى تقديم داريد، اين براى شما بهتر است و بيشتر موجب طهارت [نفس شما ]مى شود; و اگر [چيزى] نيافتيد به يقين خداوند آمرزگار و رحيم است. (12) |
أَأَشْفَقْتُمْ أَنْ تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ نَجْوَاكُمْ صَدَقَاتٍ ۚ فَإِذْ لَمْ تَفْعَلُوا وَتَابَ اللَّهُ عَلَيْكُمْ فَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ ۚ وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ (13) |
آيا از اين که پيش از نجواى خود صدقاتى بدهيد ترسيديد؟ اکنون که [اين کار را] نکرديد و خدا شما را بخشيد، پس نماز را بر پا داريد و زکات را بپردازيد و از خدا و رسولش اطاعت کنيد; و خدا به هر چه مى کنيد آگاه است. (13) |
۞ أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ تَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مَا هُمْ مِنْكُمْ وَلَا مِنْهُمْ وَيَحْلِفُونَ عَلَى الْكَذِبِ وَهُمْ يَعْلَمُونَ (14) |
آيا توجّه نکرده اى به کسانى که قومى (يهود) را که خداوند بر آنان غضب کرده است به دوستى گرفته اند؟ آنان نه از شمايند و نه از ايشان، و به دروغ قسم مى خورند [که ما با شماييم] و خود مى دانند [که دروغ مى گويند]. (14) |
أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ عَذَابًا شَدِيدًا ۖ إِنَّهُمْ سَاءَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (15) |
خداوند براى آنان عذابى سخت آماده کرده است; به راستى چه بد است آنچه انجام مى دهند! (15) |
اتَّخَذُوا أَيْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ فَلَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ (16) |
قَسَم هاى خود را سپر قرار داده و [مردم را] از راه خدا باز داشته اند، پس براى آنان عذابى خوارکننده خواهد بود. (16) |
لَنْ تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا ۚ أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (17) |
نه اموالشان و نه اولادشان هرگز در مقابل [عذاب ]خدا هيچ کارى برايشان نخواهد ساخت; اينان اهل آتش اند که در آن جاودانه خواهند بود. (17) |
يَوْمَ يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِيعًا فَيَحْلِفُونَ لَهُ كَمَا يَحْلِفُونَ لَكُمْ ۖ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ عَلَىٰ شَيْءٍ ۚ أَلَا إِنَّهُمْ هُمُ الْكَاذِبُونَ (18) |
روزى که خدا آنان را همگى برمى انگيزد، پس براى او قَسَم[ دروغ ]مى خورند همان طور که براى شما قَسَم مى خورند و مى پندارند که آنها بر چيزى [صحيح ]استوارند; آگاه باشيد که آنان خود، دروغگويان اند. (18) |
اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِمُ الشَّيْطَانُ فَأَنْسَاهُمْ ذِكْرَ اللَّهِ ۚ أُولَٰئِكَ حِزْبُ الشَّيْطَانِ ۚ أَلَا إِنَّ حِزْبَ الشَّيْطَانِ هُمُ الْخَاسِرُونَ (19) |
شيطان بر آنان مسلّط شده است، در نتيجه، ذکر خدا را از يادشان برده است; اينان حزب شيطان اند، آگاه باشيد که حزب شيطان همان زيانکاران اند. (19) |
إِنَّ الَّذِينَ يُحَادُّونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ أُولَٰئِكَ فِي الْأَذَلِّينَ (20) |
به يقين کسانى که با خدا و رسولش دشمنى مى کنند، آنان در زمره ذليل ترين کسان خواهند بود. (20) |
كَتَبَ اللَّهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَرُسُلِي ۚ إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٌ (21) |
خداوند نوشته است که حتماً من و پيامبرانم غالب خواهيم شد، همانا خدا قوىّ و عزّتمند است. (21) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |