| سوره 59 | سوره مبارکه الحشر | صفحه 548 |
|
| فَكَانَ عَاقِبَتَهُمَا أَنَّهُمَا فِي النَّارِ خَالِدَيْنِ فِيهَا ۚ وَذَٰلِكَ جَزَاءُ الظَّالِمِينَ (17) |
| پس عاقبت آن دو (شيطان و کافر) اين است که هر دو در آتش اند و در آن جاودانه خواهند بود، و اين است جزاى ستمکاران. (17) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَلْتَنْظُرْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ لِغَدٍ ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ (18) |
| اى کسانى که ايمان آورده ايد! از خدا پروا داشته باشيد; و بايد هر کسى بنگرد که براى فردا چه پيش فرستاده است؟ و از خدا پروا داشته باشيد، همانا خداوند به آنچه مى کنيد آگاه است. (18) |
| وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْسَاهُمْ أَنْفُسَهُمْ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ (19) |
| و مانند کسانى نباشيد که خدا را از ياد بردند و در نتيجه، خداوند خودشان را از يادشان برد، اينان همان فاسقان اند. (19) |
| لَا يَسْتَوِي أَصْحَابُ النَّارِ وَأَصْحَابُ الْجَنَّةِ ۚ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمُ الْفَائِزُونَ (20) |
| اهل آتش با اهل بهشت يکسان نيستند، اهل بهشت همان کاميابان اند. (20) |
| لَوْ أَنْزَلْنَا هَٰذَا الْقُرْآنَ عَلَىٰ جَبَلٍ لَرَأَيْتَهُ خَاشِعًا مُتَصَدِّعًا مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ ۚ وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ (21) |
| اگر اين قرآن را بر کوهى نازل مى کرديم آن را از ترس خدا خاشع و از هم پاشيده مى ديدى; و اين مَثَل ها را براى مردم مى زنيم، باشد که به تفکّر پردازند. (21) |
| هُوَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ ۖ هُوَ الرَّحْمَٰنُ الرَّحِيمُ (22) |
| او است خدايى که معبودى جز او نيست، داناى نهان و پيدا است; او است رحمان و رحيم. (22) |
| هُوَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ ۚ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ (23) |
| او است خدايى که معبودى جز او نيست; [او ]فرمانروا، بسيار منزّه، داراى سلامت، امان دهنده، مراقب، عزّتمند، قاهر و صاحبِ کبريا است، خداوند منزّه است از اين که به او شرک ورزند. (23) |
| هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ ۖ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ ۚ يُسَبِّحُ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (24) |
| او است خداىِ خالقِ نوآفرينِ صورت بخش که بهترين نام ها براى اوست; آنچه در آسمان ها و زمين است او را تنزيه مى کنند و او است عزّتمند و حکيم. (24) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |