سوره 60 | سوره مبارکه الممتحنة | صفحه 549 |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّي وَعَدُوَّكُمْ أَوْلِيَاءَ تُلْقُونَ إِلَيْهِمْ بِالْمَوَدَّةِ وَقَدْ كَفَرُوا بِمَا جَاءَكُمْ مِنَ الْحَقِّ يُخْرِجُونَ الرَّسُولَ وَإِيَّاكُمْ ۙ أَنْ تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ رَبِّكُمْ إِنْ كُنْتُمْ خَرَجْتُمْ جِهَادًا فِي سَبِيلِي وَابْتِغَاءَ مَرْضَاتِي ۚ تُسِرُّونَ إِلَيْهِمْ بِالْمَوَدَّةِ وَأَنَا أَعْلَمُ بِمَا أَخْفَيْتُمْ وَمَا أَعْلَنْتُمْ ۚ وَمَنْ يَفْعَلْهُ مِنْكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاءَ السَّبِيلِ (1) |
اى کسانى که ايمان آورده ايد! دشمنان من و دشمنان خودتان را دوست نگيريد; شما با آنان طرح مودّت مى افکنيد در حالى که آنها به آن حقّ که براى شما آمده است کفر ورزيده اند; پيامبر و شما را به خاطر اين که به خدا، پروردگارتان ايمان آورده ايد [از مکّه] بيرون مى کنند; اگر براى جهاد در راه من و طلب خشنودى ام بيرون آمده ايد [چنين نکنيد]; شما در نهان پيام مودّت به سوى آنان مى فرستيد، در حالى که من به آنچه پنهان مى سازيد و آنچه آشکار مى کنيد داناترم; و هر کس از شما چنين کند حتماً راه درست را گم کرده است. (1) |
إِنْ يَثْقَفُوكُمْ يَكُونُوا لَكُمْ أَعْدَاءً وَيَبْسُطُوا إِلَيْكُمْ أَيْدِيَهُمْ وَأَلْسِنَتَهُمْ بِالسُّوءِ وَوَدُّوا لَوْ تَكْفُرُونَ (2) |
اگر بر شما دست يابند دشمنانى جدّى براى شما خواهند بود، و دست و زبانشان را به بدى به سوى شما مى گشايند و دوست دارند که کاش شما کافر مى شديد. (2) |
لَنْ تَنْفَعَكُمْ أَرْحَامُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُمْ ۚ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَفْصِلُ بَيْنَكُمْ ۚ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (3) |
روز قيامت هرگز خويشاوندان و فرزندانتان نفعى براى شما ندارند، [خداوند] ميان شما جدايى مى اندازد و خدا به آنچه مى کنيد بينا است. (3) |
قَدْ كَانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِي إِبْرَاهِيمَ وَالَّذِينَ مَعَهُ إِذْ قَالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَآءُ مِنْكُمْ وَمِمَّا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ كَفَرْنَا بِكُمْ وَبَدَا بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةُ وَالْبَغْضَاءُ أَبَدًا حَتَّىٰ تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَحْدَهُ إِلَّا قَوْلَ إِبْرَاهِيمَ لِأَبِيهِ لَأَسْتَغْفِرَنَّ لَكَ وَمَا أَمْلِكُ لَكَ مِنَ اللَّهِ مِنْ شَيْءٍ ۖ رَبَّنَا عَلَيْكَ تَوَكَّلْنَا وَإِلَيْكَ أَنَبْنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ (4) |
همانا براى شما در [روش] ابراهيم و آنان که با او بودند سرمشقى نيکو است; آن گاه که به قوم خود گفتند: به يقين ما از شما و از آنچه غير خدا مى پرستيد بيزاريم، شما را قبول نداريم، و ميان ما و شما دشمنى و کينه دائمى آشکار است; مگر اين که به خداى يگانه ايمان بياوريد. [روش ابراهيم براى شما سرمشق است] مگر قول ابراهيم که به پدرش گفت: حتماً براى تو استغفار مى کنم، و در مقابل خدا براى تو اختيار هيچ چيزى را ندارم، پروردگارا! فقط بر تو توکّل کرده ايم و فقط به سوى تو بازگشته ايم و بازگشت [همه ]فقط به سوى تو است. (4) |
رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِلَّذِينَ كَفَرُوا وَاغْفِرْ لَنَا رَبَّنَا ۖ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (5) |
پروردگارا! ما را محنت کش کافران قرار مده و ما را بيامرز، پروردگارا! به يقين تو خود عزّتمند و حکيمى. (5) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |