سوره 64 | سوره مبارکه التغابن | صفحه 556 |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
يُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۖ لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (1) |
آنچه در آسمان ها و آنچه در زمين است خدا را تنزيه مى کنند، فرمانروايى فقط براى او و ستايش مختصّ او است، او بر هر چيزى توانا است. (1) |
هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ فَمِنْكُمْ كَافِرٌ وَمِنْكُمْ مُؤْمِنٌ ۚ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (2) |
او است آن که شما را خلق کرد، پس برخى از شما کافراند و بعضى مؤمن، و خدا به آنچه مى کنيد بينا است. (2) |
خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَصَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ ۖ وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ (3) |
آسمان ها و زمين را به حقّ آفريد، و به شما شکل بخشيد و شکل هايتان را نيکو ساخت; و بازگشت [همه] فقط به سوى او است. (3) |
يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَيَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ ۚ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (4) |
آنچه را در آسمان ها و زمين است مى داند و آنچه را پنهان مى داريد و آنچه را آشکار مى کنيد مى داند، و خداوند به راز سينه ها دانا است. (4) |
أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَبْلُ فَذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (5) |
آيا خبر آنان که پيش از اين کفر ورزيدند به شما نرسيده است که ثمره تلخ کارهاى خويش (عذاب استيصال) را چشيدند؟ و براى آنان [در آخرت ]عذابى دردآور خواهد بود. (5) |
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُ كَانَتْ تَأْتِيهِمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَقَالُوا أَبَشَرٌ يَهْدُونَنَا فَكَفَرُوا وَتَوَلَّوْا ۚ وَاسْتَغْنَى اللَّهُ ۚ وَاللَّهُ غَنِيٌّ حَمِيدٌ (6) |
اين بدان سبب بود که رسولانشان با دليل هاى روشن (معجزات) به سويشان مى آمدند; ولى آنان مى گفتند: آيا آدميانى ما را هدايت مى کنند؟ پس کفر ورزيدند و روى گرداندند، در حالى که خداوند [از آنان] بى نياز بود، و خدا بى نياز و ستوده است. (6) |
زَعَمَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنْ لَنْ يُبْعَثُوا ۚ قُلْ بَلَىٰ وَرَبِّي لَتُبْعَثُنَّ ثُمَّ لَتُنَبَّؤُنَّ بِمَا عَمِلْتُمْ ۚ وَذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ (7) |
آنان که کفر ورزيدند پنداشتند که هرگز برانگيخته نخواهند شد، بگو: چرا، به پروردگارم سوگند که حتماً برانگيخته خواهيد شد، سپس از آنچه کرده ايد حتماً با خبر خواهيد گشت، و اين بر خدا آسان است. (7) |
فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالنُّورِ الَّذِي أَنْزَلْنَا ۚ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (8) |
پس به خدا و رسولش و به اين نورى که نازل کرده ايم (قرآن) ايمان بياوريد، و خداوند به آنچه مى کنيد آگاه است. (8) |
يَوْمَ يَجْمَعُكُمْ لِيَوْمِ الْجَمْعِ ۖ ذَٰلِكَ يَوْمُ التَّغَابُنِ ۗ وَمَنْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ وَيَعْمَلْ صَالِحًا يُكَفِّرْ عَنْهُ سَيِّئَاتِهِ وَيُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (9) |
[ياد کن] زمانى را که خدا شما را در <يوم الجمع> گرد مى آورد، آن روز، روز مغبون شدن است، و کسانى که به خدا ايمان بياورند و کار شايسته انجام دهند، گناهانشان را از آنان مى زدايد، آنان را به بهشت هايى درمى آورد که از پايين آنها نهرها جريان دارد، در حالى که هميشه در آن جا جاودانه اند; اين است آن کاميابى بزرگ. (9) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |