| سوره 91 | سوره مبارکه الشمس | صفحه 595 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا (1) |
| قَسَم به خورشيد و نور چاشتگاهش، (1) |
| وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا (2) |
| و قَسَم به ماه چون از پى آن درآيد، (2) |
| وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا (3) |
| و قَسَم به روز چون زمين را به جلوه درآورد، (3) |
| وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا (4) |
| و قَسَم به شب چون آن را بپوشاند، (4) |
| وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا (5) |
| و قَسَم به آسمان و آن که آن را بنا کرد، (5) |
| وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا (6) |
| و قَسَم به زمين و آن که آن را بگسترانيد، (6) |
| وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا (7) |
| و قسم به نفس آدمى و آن که آن را به طور متعادل بپرداخت، (7) |
| فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا (8) |
| پس [شناخت] بدکارى و تقوا پيشگى اش را به او الهام کرد، (8) |
| قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا (9) |
| که هر کس آن را تزکيه کند قطعاً ظفرمند است. (9) |
| وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا (10) |
| و هر کس آن را در پوشش گناه در آلود، نااميد و محروم است. (10) |
| كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا (11) |
| قوم ثمود به سبب طغيانشان [پيغمبر خدا را ]تکذيب کردند; (11) |
| إِذِ انْبَعَثَ أَشْقَاهَا (12) |
| آن گاه که بدبخت ترينشان [براى کشتن ناقه ]برانگيخته شد. (12) |
| فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا (13) |
| پس فرستاده خدا به آنان گفت: از تجاوز به ناقه خدا و [نوبت] شربش پرهيز کنيد. (13) |
| فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْبِهِمْ فَسَوَّاهَا (14) |
| پس او را تکذيب کردند و ناقه را کشتند، در نتيجه پروردگارشان به سبب گناهان آنان بر سرشان عذاب فراگير آورد و آنان [و ديارشان ]را با خاک يکسان کرد، (14) |
| وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا (15) |
| در حالى که از عاقبت آن نمى ترسيد. (15) |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَىٰ (1) |
| قَسَم به شب وقتى که [روز را] بپوشاند، (1) |
| وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّىٰ (2) |
| و قَسَم به روز وقتى که تجلّى کند، (2) |
| وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَىٰ (3) |
| و قَسَم به آن که نر و ماده را آفريد; (3) |
| إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّىٰ (4) |
| که کوشش هاى شما گوناگون است. (4) |
| فَأَمَّا مَنْ أَعْطَىٰ وَاتَّقَىٰ (5) |
| پس هر که [در راه خداوند] بخشش کند و تقوا پيشه سازد، (5) |
| وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَىٰ (6) |
| و نيکوترين [پاداش الهى] را تصديق کند، (6) |
| فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَىٰ (7) |
| او را براى [پيمودن] آسان ترين راه آماده خواهيم کرد. (7) |
| وَأَمَّا مَنْ بَخِلَ وَاسْتَغْنَىٰ (8) |
| و امّا هر که بخل بورزد و خود را [از خدا ]بى نياز ببيند، (8) |
| وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَىٰ (9) |
| و نيکوترين [پاداش الهى] را تکذيب کند، (9) |
| فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَىٰ (10) |
| او را براى [پيمودن] دشوارترين راه آماده خواهيم کرد. (10) |
| وَمَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّىٰ (11) |
| و چون هلاک شود، مال او [خطرى را] از او دفع نمى کند. (11) |
| إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَىٰ (12) |
| همانا هدايت کردن فقط برعهده ما است. (12) |
| وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَىٰ (13) |
| و بى شک دنيا و آخرت فقط متعلّق به ما است. (13) |
| فَأَنْذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّىٰ (14) |
| از اين رو درباره آتشى که زبانه مى کشد به شما اخطار کردم. (14) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |