| سوره 3 | سوره مبارکه آلعمران | صفحه 67 |
|
| ۞ وَسَارِعُوا إِلَىٰ مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ (133) |
| و بشتابيد به سوى آمرزشى از پروردگارتان و بهشتى که وسعت آن [به قدر ]آسمان ها و زمين است و براى تقوا پيشگان آماده شده است. (133) |
| الَّذِينَ يُنْفِقُونَ فِي السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ وَالْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ وَالْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ ۗ وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ (134) |
| همانان که در رفاه و تنگدستى انفاق کنند و خشم خود را فرو مى برند و از مردم در مى گذرند. و خدا نيکوکاران را دوست مى دارد. (134) |
| وَالَّذِينَ إِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَمَنْ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللَّهُ وَلَمْ يُصِرُّوا عَلَىٰ مَا فَعَلُوا وَهُمْ يَعْلَمُونَ (135) |
| و آنان که وقتى گناهى بسيار قبيح انجام مى دهند يا به خود ستم مى کنند به ياد خدا مى افتند و براى گناهانشان آمرزش مى طلبند ـ و چه کسى جز خدا گناهان را مى آمرزد؟ ـ و آگاهانه بر گناهانى که کرده اند اصرار نمى کنند. (135) |
| أُولَٰئِكَ جَزَاؤُهُمْ مَغْفِرَةٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَجَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ وَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِينَ (136) |
| اينان جزايشان آمرزشى است از پروردگارشان و بوستان هايى که از پايين آنها نهرها جريان دارد و جاودانه در آنها خواهند بود، و چه خوب است مزد عمل کنندگان. (136) |
| قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِكُمْ سُنَنٌ فَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ (137) |
| همانا پيش از شما سنّت هايى [در حقّ طغيانگران ]تحقّق يافته است، پس در زمين بگرديد و بنگريد که سرانجام تکذيب کنندگان چگونه بوده است؟ (137) |
| هَٰذَا بَيَانٌ لِلنَّاسِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةٌ لِلْمُتَّقِينَ (138) |
| اين بيانى است براى مردم و هدايتى و اندرزى براى تقوا پيشگان. (138) |
| وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ (139) |
| و سست نشويد و غمگين نباشيد، که اگر مؤمن باشيد، شما برتر خواهد بود. (139) |
| إِنْ يَمْسَسْكُمْ قَرْحٌ فَقَدْ مَسَّ الْقَوْمَ قَرْحٌ مِثْلُهُ ۚ وَتِلْكَ الْأَيَّامُ نُدَاوِلُهَا بَيْنَ النَّاسِ وَلِيَعْلَمَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَيَتَّخِذَ مِنْكُمْ شُهَدَاءَ ۗ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ (140) |
| اگر [در جنگ اُحُد ]جراحتى به شما رسيد، [در جنگ بدر ]به آن قوم جراحتى مانند آن رسيد، و اين روزها [ى پيروزى و شکست ]را ميان مردم دست به دست مى گردانيم [تا مردم پند گيرند ]و خدا کسانى را که ايمان آورده اند معلوم دارد، و از ميان شما شاهدانى برگيرد، و خدا ظالمان را دوست نمى دارد; (140) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |