| سوره 3 | سوره مبارکه آلعمران | صفحه 74 |
|
| لَقَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ فَقِيرٌ وَنَحْنُ أَغْنِيَاءُ ۘ سَنَكْتُبُ مَا قَالُوا وَقَتْلَهُمُ الْأَنْبِيَاءَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَنَقُولُ ذُوقُوا عَذَابَ الْحَرِيقِ (181) |
| قطعاً خدا سخن کسانى را که گفتند: خدا فقير است و ما بى نيازيم شنيد. ما آنچه را گفته اند خواهيم نوشت، و نيز اين را که پيامبران را به ناحق کشتند [مى نويسيم ]و مى گوئيم: عذاب سوزان را بچشيد. (181) |
| ذَٰلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيكُمْ وَأَنَّ اللَّهَ لَيْسَ بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ (182) |
| اين به سبب آن چيزى است که به دست خود پيش فرستاديد و اينکه خدا هرگز به بندگان ظلم نمى کند. (182) |
| الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ عَهِدَ إِلَيْنَا أَلَّا نُؤْمِنَ لِرَسُولٍ حَتَّىٰ يَأْتِيَنَا بِقُرْبَانٍ تَأْكُلُهُ النَّارُ ۗ قُلْ قَدْ جَاءَكُمْ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِي بِالْبَيِّنَاتِ وَبِالَّذِي قُلْتُمْ فَلِمَ قَتَلْتُمُوهُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (183) |
| همانان که گفتند: خدا به ما توصيه کرده است که به هيچ رسولى ايمان نياوريم تا براى ما يک قربانى بياورد که آتش آن را بسوزاند، بگو: همانا رسولانى پيش از من با معجزات روشن و آنچه گفتيد به سوى شما آمدند، پس اگر راست مى گوئيد چرا آنان را کشتيد؟ (183) |
| فَإِنْ كَذَّبُوكَ فَقَدْ كُذِّبَ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِكَ جَاءُوا بِالْبَيِّنَاتِ وَالزُّبُرِ وَالْكِتَابِ الْمُنِيرِ (184) |
| پس اگر تو را تکذيب کردند [تازگى ندارد ]زيرا قطعاً رسولانى هم پيش از تو تکذيب شدند که معجزات و نوشته ها و کتاب هاى روشنى بخش آورده بودند. (184) |
| كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ۗ وَإِنَّمَا تُوَفَّوْنَ أُجُورَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۖ فَمَنْ زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَأُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فَازَ ۗ وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ (185) |
| هر کسى چشنده مرگ است، و جز اين نيست که شما اجرتان را روز قيامت به طور کامل دريافت خواهيد کرد، پس هر کس از آتش دور داشته شود و او را به بهشت درآورند حتماً کامياب شده است، و زندگى دنيا جز کالاى فريب نيست. (185) |
| ۞ لَتُبْلَوُنَّ فِي أَمْوَالِكُمْ وَأَنْفُسِكُمْ وَلَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَمِنَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا أَذًى كَثِيرًا ۚ وَإِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا فَإِنَّ ذَٰلِكَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ (186) |
| همانا شما در مورد اموالتان و خودتان امتحان مى شويد، و البّته از کسانى که پيش از شما کتاب به آنان داده شده و از کسانى که شرک وزريده اند سخنان آزاد دهنده بسيارى خواهيد شنيد. و اگر صبر کنيد و تقوا پيشه سازيد قطعاً اين از کارهاى استوار است. (186) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |