سوره 50 | سوره مبارکه ق | صفحه 520 |
|
وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ أَشَدُّ مِنْهُمْ بَطْشًا فَنَقَّبُوا فِي الْبِلَادِ هَلْ مِنْ مَحِيصٍ (36) |
و پيش از اينان چه بسيار نسل هايى را که نيرومندتر از ايشان بودند [و با نيروى خود] به شهرها راه گشودند، هلاک کرديم، آيا [براى آنان] راه گريزى بود؟ (36) |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَذِكْرَىٰ لِمَنْ كَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَهُوَ شَهِيدٌ (37) |
به راستى در اين [حقايق] تذکارى است براى کسى که دلى [بيدار] دارد يا با حضور قلب [به سخن حق] گوش فرامى دهد. (37) |
وَلَقَدْ خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَمَا مَسَّنَا مِنْ لُغُوبٍ (38) |
و همانا آسمان ها و زمين و آنچه را در ميان آنها است در شش روز آفريديم و هيچ گونه خستگى به ما نرسيد. (38) |
فَاصْبِرْ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوبِ (39) |
پس بر آنچه [به ناروا] مى گويند صبر کن و پيش از طلوع خورشيد و پيش از غروب همراه با ستايش پروردگارت، او را [از هر نقصى] تنزيه کن. (39) |
وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَأَدْبَارَ السُّجُودِ (40) |
و در بخشى از شب و بعد از سجده ها نيز او را تنزيه کن. (40) |
وَاسْتَمِعْ يَوْمَ يُنَادِ الْمُنَادِ مِنْ مَكَانٍ قَرِيبٍ (41) |
و گوش به زنگِ روزى باش که منادى [قيامت ]از جايى نزديک ندا مى کند. (41) |
يَوْمَ يَسْمَعُونَ الصَّيْحَةَ بِالْحَقِّ ۚ ذَٰلِكَ يَوْمُ الْخُرُوجِ (42) |
روزى که آن صيحه را به حق مى شنوند آن روز، روز بيرون آمدن [از قبرها] است. (42) |
إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي وَنُمِيتُ وَإِلَيْنَا الْمَصِيرُ (43) |
بى شک ماييم که خود حيات مى بخشيم و مى ميرانيم و بازگشت، تنها به سوى ما است. (43) |
يَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ عَنْهُمْ سِرَاعًا ۚ ذَٰلِكَ حَشْرٌ عَلَيْنَا يَسِيرٌ (44) |
روزى که زمين از [بازتاب خروج] آنان مى شکافد در حالى که [به سوى محشر] مى شتابند، اين محشور کردنى است که بر ما آسان است. (44) |
نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَقُولُونَ ۖ وَمَا أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِجَبَّارٍ ۖ فَذَكِّرْ بِالْقُرْآنِ مَنْ يَخَافُ وَعِيدِ (45) |
ما به آنچه [به ناروا] مى گويند داناتريم و تو بر آنان سلطه ندارى [تا بر پذيرش حق مجبورشان کنى ]پس به وسيله قرآن به کسانى که از وعده عذاب ما مى ترسند تذکّر بده. (45) |
سوره 51 | سوره مبارکه الذاريات | |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا (1) |
قسم به آن [باد]ها که [ابرها را] چنان که بايد جابه جا مى کنند. (1) |
فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا (2) |
پس بار سنگينى [از ابرهاى باران زا] را حمل مى نمايند. (2) |
فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا (3) |
پس به نرمى و آسانى روان مى شوند. (3) |
فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا (4) |
پس چيزى را (باران را بين سرزمين ها) تقسيم مى کنند. (4) |
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ (5) |
که آنچه به شما وعده داده مى شود، قطعاً راست است. (5) |
وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ (6) |
و بى شک جزا (کيفر و پاداش) تحقّق خواهد يافت. (6) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |