فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه المیزان

قرآن ترجمه المیزان

سوره 73

سوره مبارکه المزمل

صفحه 574
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان
يَا أَيُّهَا الْمُزَّمِّلُ (1)
اى جامه به خود پيچيده! (1)
قُمِ اللَّيْلَ إِلَّا قَلِيلًا (2)
شب را جز اندکى به پاخيز; (2)
نِصْفَهُ أَوِ انْقُصْ مِنْهُ قَلِيلًا (3)
نصف آن را، يا اندکى از آن کم کن; (3)
أَوْ زِدْ عَلَيْهِ وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِيلًا (4)
يا بر آن بيفزاى، و قرآن را چنان که بايد با تأنّى و شمرده بخوان. (4)
إِنَّا سَنُلْقِي عَلَيْكَ قَوْلًا ثَقِيلًا (5)
همانا ما سخنى سنگين بر تو القا خواهيم کرد. (5)
إِنَّ نَاشِئَةَ اللَّيْلِ هِيَ أَشَدُّ وَطْئًا وَأَقْوَمُ قِيلًا (6)
به يقين در تهجّد شب وفاق [قلب و زبان] بيشتر و سخن در آن استوارتر است. (6)
إِنَّ لَكَ فِي النَّهَارِ سَبْحًا طَوِيلًا (7)
البته تو در روز حرکت و تلاشى طولانى دارى. (7)
وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ وَتَبَتَّلْ إِلَيْهِ تَبْتِيلًا (8)
و نام پروردگارت را ياد کن و با بريدن از غير، همه توجّه خود را چنان که بايد به سوى او بنماى. (8)
رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ فَاتَّخِذْهُ وَكِيلًا (9)
[او] خداوندگار مشرق و مغرب است، معبودى جز او نيست، پس او را کارگزار خود برگير. (9)
وَاصْبِرْ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَاهْجُرْهُمْ هَجْرًا جَمِيلًا (10)
و بر آنچه مى گويند صبر کن، و به گونه اى نيکو از آنان کناره بگير. (10)
وَذَرْنِي وَالْمُكَذِّبِينَ أُولِي النَّعْمَةِ وَمَهِّلْهُمْ قَلِيلًا (11)
و مرا با آن تکذيب کنندگانِ صاحب نعمت واگذار و اندکى مهلتشان ده; (11)
إِنَّ لَدَيْنَا أَنْكَالًا وَجَحِيمًا (12)
که البتّه نزد ما است قيدهايى گران و آتشى برافروخته، (12)
وَطَعَامًا ذَا غُصَّةٍ وَعَذَابًا أَلِيمًا (13)
و طعامى گلوگير و عذابى دردناک; (13)
يَوْمَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ وَكَانَتِ الْجِبَالُ كَثِيبًا مَهِيلًا (14)
در روزى که زمين و کوه ها به لرزه درآيند و کوه ها به صورت پشته هايى از شنِ روان گردند. (14)
إِنَّا أَرْسَلْنَا إِلَيْكُمْ رَسُولًا شَاهِدًا عَلَيْكُمْ كَمَا أَرْسَلْنَا إِلَىٰ فِرْعَوْنَ رَسُولًا (15)
همانا ما رسولى را که گواه بر شما است به سوى شما فرستاديم، چنان که رسولى به سوى فرعون فرستاديم. (15)
فَعَصَىٰ فِرْعَوْنُ الرَّسُولَ فَأَخَذْنَاهُ أَخْذًا وَبِيلًا (16)
پس فرعون در مقابل آن رسول سرکشى کرد و ما او را به کيفرى سنگين بگرفتيم. (16)
فَكَيْفَ تَتَّقُونَ إِنْ كَفَرْتُمْ يَوْمًا يَجْعَلُ الْوِلْدَانَ شِيبًا (17)
پس اگر کفر بورزيد چگونه خود را از [عذاب] روزى که کودکان را پير مى کند مصون مى داريد؟ (17)
السَّمَاءُ مُنْفَطِرٌ بِهِ ۚ كَانَ وَعْدُهُ مَفْعُولًا (18)
آسمان از هول آن روز مى شکافد، وعده خداوند انجام شدنى است. (18)
إِنَّ هَٰذِهِ تَذْكِرَةٌ ۖ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ سَبِيلًا (19)
بى شک اين آيات هشدارى [بزرگ] است، پس هر که بخواهد راهى به سوى پروردگارش برگيرد. (19)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 574صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی