سوره 15 | سوره مبارکه الحجر | صفحه 267 |
|
الَّذِينَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضِينَ (91) |
همانان که قرآن را بخش بخش کردند. (91) |
فَوَرَبِّكَ لَنَسْأَلَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ (92) |
پس [نگران نباش]به پروردگارت سوگند، از همه آنان حتماً بازخواست مى کنيم، (92) |
عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ (93) |
از آنچه انجام مى داده اند. (93) |
فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِينَ (94) |
بنابراين آنچه را که [بدان]فرمان مى يابى آشکار کن و از مشرکان روى بگردان; (94) |
إِنَّا كَفَيْنَاكَ الْمُسْتَهْزِئِينَ (95) |
که بى گمان ما [شرّ]استهزاگران را از تو بازداشته ايم. (95) |
الَّذِينَ يَجْعَلُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ ۚ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (96) |
همانان که با خدا معبود ديگرى قرار مى دهند; پس به زودى خواهند دانست [که چه کرده اند]. (96) |
وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّكَ يَضِيقُ صَدْرُكَ بِمَا يَقُولُونَ (97) |
و همانا ما مى دانيم که تو از آنچه مى گويند، دلتنگ مى شوى. (97) |
فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَكُنْ مِنَ السَّاجِدِينَ (98) |
پس [براى رفع دلتنگى]همراه با ستايش پروردگارت او را به پاکى ياد کن و از سجده کنندگان باش. (98) |
وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّىٰ يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ (99) |
و پروردگارت را تا هنگامى که يقين (مرگ) به سراغ تو آيد پرستش کن. (99) |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
أَتَىٰ أَمْرُ اللَّهِ فَلَا تَسْتَعْجِلُوهُ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ (1) |
فرمان خدا آمده است، پس خواهان شتاب در آن نباشيد. منزّه است او، و برتر است از اين که به وى شرک ورزند. (1) |
يُنَزِّلُ الْمَلَائِكَةَ بِالرُّوحِ مِنْ أَمْرِهِ عَلَىٰ مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ أَنْ أَنْذِرُوا أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاتَّقُونِ (2) |
فرشتگان را همراه با روح (وحى) به فرمان خود بر هر کس از بندگانش که بخواهد نازل مى کند که اخطار کنيد که معبودى جز من نيست; پس از من پروا داشته باشيد. (2) |
خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ ۚ تَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ (3) |
آسمانها و زمين را به حق آفريد. او برتر است از اين که به وى شرک ورزند. (3) |
خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ نُطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٌ مُبِينٌ (4) |
انسان را از نطفه اى آفريد; پس ناگهان او[برخلاف انتظار]جدل پيشه اى آشکار است. (4) |
وَالْأَنْعَامَ خَلَقَهَا ۗ لَكُمْ فِيهَا دِفْءٌ وَمَنَافِعُ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ (5) |
و دام ها (شتر، گاو و گوسفند) را آفريد که براى شما در آنها پوشش گرم و سودها است و از آنها[چيزها]مى خوريد. (5) |
وَلَكُمْ فِيهَا جَمَالٌ حِينَ تُرِيحُونَ وَحِينَ تَسْرَحُونَ (6) |
و براى شما در آنها جمال و شکوهى است آن گاه که[آنها را از چراگاه]برمى گردانيد و آن گاه که [به چراگاه]روانه مى کنيد. (6) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |