| سوره 10 | سوره مبارکه يونس | صفحه 221 |
|
| وَإِنْ يَمْسَسْكَ اللَّهُ بِضُرٍّ فَلَا كَاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ ۖ وَإِنْ يُرِدْكَ بِخَيْرٍ فَلَا رَادَّ لِفَضْلِهِ ۚ يُصِيبُ بِهِ مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۚ وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (107) |
| و اگر خدا گزندى به تو برساند جز او برطرف کننده اى براى آن نيست و اگر براى تو خيرى اراده کند بازگرداننده اى براى فضل او نيست، آن را به هر کس از بندگانش که بخواهد مى رساند و او است آمرزگار مهربان. (107) |
| قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكُمْ ۖ فَمَنِ اهْتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا ۖ وَمَا أَنَا عَلَيْكُمْ بِوَكِيلٍ (108) |
| بگو: اى مردم! همانا حق از سوى پروردگارتان براى شما آمد پس کسى که هدايت يابد تنها به سود خود هدايت مى يابد و کسى که گمراه شود تنها به زيان خود گمراه مى شود و من نگهبان شما نيستم. (108) |
| وَاتَّبِعْ مَا يُوحَىٰ إِلَيْكَ وَاصْبِرْ حَتَّىٰ يَحْكُمَ اللَّهُ ۚ وَهُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ (109) |
| و از آنچه به سوى تو وحى مى شود پيروى نما و شکيبائى کن تا خدا (ميان تو و مردم) داورى کند و او بهترينِ داوران است. (109) |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| الر ۚ كِتَابٌ أُحْكِمَتْ آيَاتُهُ ثُمَّ فُصِّلَتْ مِنْ لَدُنْ حَكِيمٍ خَبِيرٍ (1) |
| الر. [اين ] کتابى است از ناحيهء حکيمى آگاه که آيه هايش متقن گشته علاوه بر آن به روشنى بيان شده است . (1) |
| أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ ۚ إِنَّنِي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ وَبَشِيرٌ (2) |
| با اين پيام که نپرستيد مگر خداوند را; همانا من شما را از جانب او اخطار کننده و بشارت دهنده ام (2) |
| وَأَنِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ يُمَتِّعْكُمْ مَتَاعًا حَسَنًا إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى وَيُؤْتِ كُلَّ ذِي فَضْلٍ فَضْلَهُ ۖ وَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ كَبِيرٍ (3) |
| و اين پيام که از پروردگارتان آمرزش بخواهيد آن گاه به او باز گرديد; [اگر چنين کنيد] شما را تا سرآمدى مشخص از بهره نيکويى برخوردار مى سازد و به هر دارنده فضل و زيادتى ، [پاداش] فضل و زيادتش را عطا مى کند و اگر روى بگردانيد ، من بر شما از عذاب روزى بزرگ جدّاً بيمناکم (3) |
| إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (4) |
| بازگشت شما فقط به خداوند است و او بر هر چيزى تواناست. (4) |
| أَلَا إِنَّهُمْ يَثْنُونَ صُدُورَهُمْ لِيَسْتَخْفُوا مِنْهُ ۚ أَلَا حِينَ يَسْتَغْشُونَ ثِيَابَهُمْ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ ۚ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (5) |
| بدانيد! همانا ايشان سينه هاى خويش را خم مى کنند (سر به گريبان مى برند) تا خويشتن را از او پنهان سازند. آگاه باشيد! آن هنگام که جامه هايشان را بر خود مى کشند ، [خداوند] آنچه را پنهان مى دارند و آنچه را آشکار مى سازند ، مى داند. به راستى که او به نهان سينه ها داناست (5) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |