| سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 10 |
|
| إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالنَّصَارَىٰ وَالصَّابِئِينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (62) |
| آنان که ايمان آورده اند ( مسلمانان ) و آنان که يهودى اند ، و نيز مسيحيان و صابئان بدانند که اين عناوين کارساز نيست ، بلکه کسانى که واقعاً به خدا و روز قيامت ايمان دارند و کار شايسته مى کنند ، پاداش ايمان و عمل خود را نزد پروردگارشان خواهند داشت و هيچ ترسى آنان را فرانمى گيرد و اندوهگين نمى شوند . (62) |
| وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ وَرَفَعْنَا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُوا مَا آتَيْنَاكُمْ بِقُوَّةٍ وَاذْكُرُوا مَا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ (63) |
| و ياد کنيد هنگامى را که از شما پيمان گرفتيم و براى اين که قدرت خود را به شما نشان دهيم ، آن کوه را بر فراز شما برافراشتيم و گفتيم : کتابى را که به شما داده ايم به جِدّ و جهد بگيريد و آنچه را که در آن است به خاطر داشته باشيد ، باشد که تقوا پيشه کنيد . (63) |
| ثُمَّ تَوَلَّيْتُمْ مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ ۖ فَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ لَكُنْتُمْ مِنَ الْخَاسِرِينَ (64) |
| سپس شما بعد از آن روى برتافتيد ، که اگر فضل خدا و رحمت او بر شما نبود ، قطعاً از زيانکاران بوديد . (64) |
| وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِينَ اعْتَدَوْا مِنْكُمْ فِي السَّبْتِ فَقُلْنَا لَهُمْ كُونُوا قِرَدَةً خَاسِئِينَ (65) |
| و قطعاً شما کسانى از خودتان را که در روز شنبه به مقرّرات آن روز تجاوز کردند مى شناسيد ]و از فرجام کارشان آگاهيد[ ; که ما به آنان گفتيم : بوزينگانى باشيد پَست و ناچيز ! (65) |
| فَجَعَلْنَاهَا نَكَالًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهَا وَمَا خَلْفَهَا وَمَوْعِظَةً لِلْمُتَّقِينَ (66) |
| پس ، آن عقوبت را براى کسانى که در آن زمان مى زيستند و براى آيندگانشان ، مايه عبرت ، و براى تقواپيشگان وسيله پندى قرار داديم . (66) |
| وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تَذْبَحُوا بَقَرَةً ۖ قَالُوا أَتَتَّخِذُنَا هُزُوًا ۖ قَالَ أَعُوذُ بِاللَّهِ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ (67) |
| اى پيامبر ، ياد کن زمانى را که موسى براى مشخص ساختن قاتلى از ميان بنى اسرائيل ، به قومش گفت : خدا به شما فرمان مى دهد که گاوى را سر ببريد . گفتند : آيا ما را به مسخره مى گيرى ؟ موسى گفت : به خدا پناه مى برم از اين که از نادانان باشم . (67) |
| قَالُوا ادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّنْ لَنَا مَا هِيَ ۚ قَالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌ لَا فَارِضٌ وَلَا بِكْرٌ عَوَانٌ بَيْنَ ذَٰلِكَ ۖ فَافْعَلُوا مَا تُؤْمَرُونَ (68) |
| گفتند : از پروردگارت بخواه تا براى ما روشن کند که آن چگونه گاوى است ؟ موسى گفت : او مى گويد : آن گاوى است نه پير که باردار نشود و نه کم سال که نزاييده باشد ، بلکه ميانه اين دو است ; پس آنچه را که بدان فرمان يافته ايد انجام دهيد و بيش از اين توضيح نخواهيد . (68) |
| قَالُوا ادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّنْ لَنَا مَا لَوْنُهَا ۚ قَالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌ صَفْرَاءُ فَاقِعٌ لَوْنُهَا تَسُرُّ النَّاظِرِينَ (69) |
| گفتند : از پروردگارت بخواه تا براى ما روشن کند که رنگش چگونه است ؟ موسى گفت : او مى گويد : آن گاوى است زرد پررنگ و خالص که با صفاى رنگش بينندگان را شاد مى کند . (69) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |