| سوره 5 | سوره مبارکه المائدة | صفحه 126 |
|
| ۞ يَوْمَ يَجْمَعُ اللَّهُ الرُّسُلَ فَيَقُولُ مَاذَا أُجِبْتُمْ ۖ قَالُوا لَا عِلْمَ لَنَا ۖ إِنَّكَ أَنْتَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ (109) |
| روزى که خداوند همه پيامبران را گرد مى آورد و به آنان مى گويد : از سوى مردمى که به سويشان فرستاده شديد چه پاسخى به شما داده شد ؟ مى گويند : ما چنان که بايد آگاهى نداريم ، تو هستى که همه نهان ها را مى دانى . (109) |
| إِذْ قَالَ اللَّهُ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ اذْكُرْ نِعْمَتِي عَلَيْكَ وَعَلَىٰ وَالِدَتِكَ إِذْ أَيَّدْتُكَ بِرُوحِ الْقُدُسِ تُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَكَهْلًا ۖ وَإِذْ عَلَّمْتُكَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِيلَ ۖ وَإِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ بِإِذْنِي فَتَنْفُخُ فِيهَا فَتَكُونُ طَيْرًا بِإِذْنِي ۖ وَتُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَالْأَبْرَصَ بِإِذْنِي ۖ وَإِذْ تُخْرِجُ الْمَوْتَىٰ بِإِذْنِي ۖ وَإِذْ كَفَفْتُ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَنْكَ إِذْ جِئْتَهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُبِينٌ (110) |
| زمانى ]را ياد کن[ که خدا به عيسى ، پسر مريم گفت : نعمت مرا که بر تو و مادرت ارزانى داشتم به ياد آور ، آن گاه که تو را به وسيله « روح القدس » تأييد کردم ، که با مردم در حالى که نوزادى در گهواره بودى و هنگامى که ميانسال شدى سخن مى گفتى ; و نعمت مرا به ياد آور ، آن گاه که به تو کتاب آسمانى و حکمت و تورات و انجيل آموختم ، و آن گاه که به اذن من از گِل چيزى همانند شکل پرنده مى ساختى و در آن مى دميدى و آن به اذن من پرنده اى مى شد ، و کور مادرزاد و کسى را که دچار پيسى بود به اذن من بهبودى مى بخشيدى ، و آن گاه که مردگان را به اذن من از گور زنده بيرون مى آوردى ، و آن گاه که شرِّ بنى اسرائيل را از تو بازگرداندم ، هنگامى که آن معجزات را برايشان آوردى ، پس کسانى از آنان که کفر ورزيدند گفتند : اين جز جادويى آشکار نيست . (110) |
| وَإِذْ أَوْحَيْتُ إِلَى الْحَوَارِيِّينَ أَنْ آمِنُوا بِي وَبِرَسُولِي قَالُوا آمَنَّا وَاشْهَدْ بِأَنَّنَا مُسْلِمُونَ (111) |
| و ياد کن نعمت مرا آن گاه که به حواريون وحى کردم که به من و پيامبرم ايمان بياوريد . گفتند : ايمان آورديم ، و گواه باش که ما تسليم توييم . (111) |
| إِذْ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ هَلْ يَسْتَطِيعُ رَبُّكَ أَنْ يُنَزِّلَ عَلَيْنَا مَائِدَةً مِنَ السَّمَاءِ ۖ قَالَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ (112) |
| ياد کن زمانى را که حواريون گفتند : اى عيسى پسر مريم ، آيا پروردگار تو مى تواند براى ما از آسمان مائده اى فروفرستد ؟ گفت : اگر ايمان داريد از خدا پروا کنيد و پس از اين همه نشانه ها که بر رسالت من است نشانه ديگر مخواهيد . (112) |
| قَالُوا نُرِيدُ أَنْ نَأْكُلَ مِنْهَا وَتَطْمَئِنَّ قُلُوبُنَا وَنَعْلَمَ أَنْ قَدْ صَدَقْتَنَا وَنَكُونَ عَلَيْهَا مِنَ الشَّاهِدِينَ (113) |
| گفتند : مى خواهيم از آن بخوريم و دل هايمان نيز بدان آرامش يابد ، و بدانيم که در رسالت خود به ما راست گفته اى و مى خواهيم از زمره گواهان آن مائده آسمانى باشيم . (113) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |