سوره 7 | سوره مبارکه الاعراف | صفحه 156 |
|
وَنَادَىٰ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابَ النَّارِ أَنْ قَدْ وَجَدْنَا مَا وَعَدَنَا رَبُّنَا حَقًّا فَهَلْ وَجَدْتُمْ مَا وَعَدَ رَبُّكُمْ حَقًّا ۖ قَالُوا نَعَمْ ۚ فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَيْنَهُمْ أَنْ لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ (44) |
و بهشتيان دوزخيان را ندا مى دهند که بى گمان ما آنچه را پروردگارمان به ما وعده داده بود راست و درست يافتيم ، آيا شما نيز آنچه را پروردگارتان وعده داده بود راست و درست يافتيد ؟ مى گويند : آرى . آن گاه اعلام کننده اى در ميان آن دو گروه اعلام مى کند که لعنت خدا بر ستمکاران باد . (44) |
الَّذِينَ يَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا وَهُمْ بِالْآخِرَةِ كَافِرُونَ (45) |
همانان که از راه خدا روى برمى تابند و ديگران را نيز از آن بازمى دارند و کج آن را مى خواهند و به سراى آخرت کافرند . (45) |
وَبَيْنَهُمَا حِجَابٌ ۚ وَعَلَى الْأَعْرَافِ رِجَالٌ يَعْرِفُونَ كُلًّا بِسِيمَاهُمْ ۚ وَنَادَوْا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ ۚ لَمْ يَدْخُلُوهَا وَهُمْ يَطْمَعُونَ (46) |
و ميان بهشتيان و دوزخيان حايلى است ، و بر بلندى هاى آن مردانى بلندمرتبه قرار دارند که هر يک از آن دو گروه را به نشانه شان مى شناسند ، و بهشتيان را که هنوز به بهشت درنيامده اند ولى اميد آن را دارند ، ندا مى دهند که : سلام بر شما باد . (46) |
۞ وَإِذَا صُرِفَتْ أَبْصَارُهُمْ تِلْقَاءَ أَصْحَابِ النَّارِ قَالُوا رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (47) |
و چون ديدگانشان به سوى دوزخيان گردانده شود ، مى گويند : پروردگارا ، ما را با اين مردم ستمکار قرار مده . (47) |
وَنَادَىٰ أَصْحَابُ الْأَعْرَافِ رِجَالًا يَعْرِفُونَهُمْ بِسِيمَاهُمْ قَالُوا مَا أَغْنَىٰ عَنْكُمْ جَمْعُكُمْ وَمَا كُنْتُمْ تَسْتَكْبِرُونَ (48) |
و آنان که بر بلنداى آن حجابند ، مردان کفرپيشه اى را که به نشانه شان مى شناسند ندا مى دهند و مى گويند : نه جمعيت و نيرويتان شما را کفايت کرد و نه تکبّر و گردنکشى هايتان . (48) |
أَهَٰؤُلَاءِ الَّذِينَ أَقْسَمْتُمْ لَا يَنَالُهُمُ اللَّهُ بِرَحْمَةٍ ۚ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لَا خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَلَا أَنْتُمْ تَحْزَنُونَ (49) |
آيا اين مردم با ايمان همان کسانى اند که شما سوگند ياد کرديد که خدا هيچ رحمت و خيرى به آنان نمى رساند ؟ اى مؤمنان ، به بهشت درآييد که نه ترسى بر شما خواهد بود و نه اندوهگين خواهيد شد . (49) |
وَنَادَىٰ أَصْحَابُ النَّارِ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِيضُوا عَلَيْنَا مِنَ الْمَاءِ أَوْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ ۚ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى الْكَافِرِينَ (50) |
و دوزخيان بهشتيان را ندا مى دهند که از آب يا از آنچه خدا روزى شما کرده است بر ما فروريزيد مى گويند : خداوند آن دو را بر کافران حرام کرده است . (50) |
الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَهُمْ لَهْوًا وَلَعِبًا وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا ۚ فَالْيَوْمَ نَنْسَاهُمْ كَمَا نَسُوا لِقَاءَ يَوْمِهِمْ هَٰذَا وَمَا كَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ (51) |
همانان که دينشان را سرگرمى و بازيچه گرفتند و زندگى دنيا آنان را فريب داد . پس امروز آنان را به فراموشى مى سپريم و به آنان توجهى نمى کنيم ، چرا که آنان ديدار امروزشان را به فراموشى سپردند و آنچه را بايد براى امروز فراهم مى آوردند فراهم نياوردند ، و نيز بدين سبب که آيات ما را انکار مى کردند . (51) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |