سوره 8 | سوره مبارکه الانفال | صفحه 179 |
|
فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ ۚ وَمَا رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ رَمَىٰ ۚ وَلِيُبْلِيَ الْمُؤْمِنِينَ مِنْهُ بَلَاءً حَسَنًا ۚ إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (17) |
شما را توان مقابله با مشرکان بدر نبود پس آن گاه که پيروز شديد ، شما آنان را نکشتيد بلکه خدا آنان را کشت ، و تو اى پيامبر ، هنگامى که ريگ ها را به سوى آنان انداختى ، در حقيقت تو نينداختى بلکه خدا انداخت . آرى ، چنين کرد تا آنچه را که بايد ، تحقّق بخشد و به مؤمنان از جانب خود نعمتى نيکو ارزانى دارد ( هم دشمنانشان را سرکوب کند و هم از غنيمت هاى فراوان بهره مندشان سازد ) چرا که خدا شنونده استغاثه آنان و به حالشان آگاه بود . (17) |
ذَٰلِكُمْ وَأَنَّ اللَّهَ مُوهِنُ كَيْدِ الْكَافِرِينَ (18) |
آرى ، حقيقت اين بود ، و آنچه مسلّم است اين است که خداوند نيرنگ کافران را سست و بى اثر مى کند . (18) |
إِنْ تَسْتَفْتِحُوا فَقَدْ جَاءَكُمُ الْفَتْحُ ۖ وَإِنْ تَنْتَهُوا فَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ ۖ وَإِنْ تَعُودُوا نَعُدْ وَلَنْ تُغْنِيَ عَنْكُمْ فِئَتُكُمْ شَيْئًا وَلَوْ كَثُرَتْ وَأَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُؤْمِنِينَ (19) |
اى مشرکان ، اگر شما براى آشکار شدن حق خواهان داورى خدا ميان خود و مؤمنان بوديد بدين طريق که حق پويان را نصرت دهد ، اينک با پيروزى مؤمنان اين داورى صورت گرفته است . حال اگر از نيرنگ خود بر ضد خدا و پيامبر دست برداريد براى شما بهتر است ، و اگر بار ديگر بازگرديد و دست به نيرنگ بزنيد ما نيز باز مى گرديم و نيرنگتان را سست و بى اثر مى کنيم ، و گروه شماهر چند زياد باشد هرگز براى شما کارساز نخواهد بود . اين از آن روست که خداوند با مؤمنان است . (19) |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنْتُمْ تَسْمَعُونَ (20) |
اى کسانى که ايمان آورده ايد ، از خدا و پيامبرش فرمان بريد و اينک که مى شنويد پيامبر شما را به کارى فرا مى خواند يا از کارى باز مى دارد از او روى برنتابيد . (20) |
وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ قَالُوا سَمِعْنَا وَهُمْ لَا يَسْمَعُونَ (21) |
و مانند کسانى نباشيد که به پيامبر گفتند سخن تو را شنيديم ، در صورتى که آن را به گوش دل نمى شنيدند . (21) |
۞ إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِنْدَ اللَّهِ الصُّمُّ الْبُكْمُ الَّذِينَ لَا يَعْقِلُونَ (22) |
آرى ، اين کفرپيشگانى که از شنيدن سخن حق کرند و از گفتن حق لال ، همانان که حق را درنمى يابند ، نزد خدا بدترين جنبندگان به شمار مى روند . (22) |
وَلَوْ عَلِمَ اللَّهُ فِيهِمْ خَيْرًا لَأَسْمَعَهُمْ ۖ وَلَوْ أَسْمَعَهُمْ لَتَوَلَّوْا وَهُمْ مُعْرِضُونَ (23) |
و اگر خدا در آنان خيرى مى يافت آنان را به شنيدن حق شنوا مى ساخت ، و اگر بى آن که خيرى در آنان باشد حقيقت را به آنها مى شناسانيد ، باز هم پشت مى کردند و روى برمى تافتند . (23) |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ ۖ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (24) |
اى کسانى که ايمان آورده ايد ، خدا را اجابت کنيد و نيز پيامبر را آن گاه که شما را به اسلام که موجب حيات شماست فرامى خواند و بدانيد که خدا ميان آدمى و قلب او حايل مى شود و بدانيد که همگان به سوى او روانه مى شويد و در حضور او گرد مى آييد . (24) |
وَاتَّقُوا فِتْنَةً لَا تُصِيبَنَّ الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْكُمْ خَاصَّةً ۖ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ (25) |
از فتنه اى بزرگ که در پيش است بترسيد و در دفع آن بکوشيد ، زيرا آن به گونه اى است که نبايد تنها به ستمکاران شما ( فتنه انگيزان ) برسد ، بلکه دامنگير همه شما خواهد شد ، و بدانيد که خدا سخت کيفر است . (25) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |