سوره 10 | سوره مبارکه يونس | صفحه 213 |
|
قُلْ هَلْ مِنْ شُرَكَائِكُمْ مَنْ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ۚ قُلِ اللَّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ۖ فَأَنَّىٰ تُؤْفَكُونَ (34) |
اى پيامبر ، به مشرکان بگو : آيا از ميان معبودانتان که آنها را شريک خدا مى پنداريد کسى هست که آفريدگان را نخست پديد آورَد و آن گاه با پايان يافتن سرآمدشان آنها را به سوى خود باز گرداند و هر کسى را به سزاى کردارش برساند ؟ خود در پاسخ بگو : فقط خداست که آفريدگان را نخست پديد مى آورد و سپس آنها را به سوى خود باز مى گرداند ; لذا او پروردگار شماست و بايد او را پرستش کنيد . پس تا کى شما را از حق باز مى دارند و به سوى باطل روانه مى کنند ؟ (34) |
قُلْ هَلْ مِنْ شُرَكَائِكُمْ مَنْ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ ۚ قُلِ اللَّهُ يَهْدِي لِلْحَقِّ ۗ أَفَمَنْ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ يُتَّبَعَ أَمَّنْ لَا يَهِدِّي إِلَّا أَنْ يُهْدَىٰ ۖ فَمَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ (35) |
به آنان بگو : آيا از ميان معبودانتان که آنها را شريک خدا قرار داده ايد کسى هست که پديده هاى جهان هستى از جمله آدميان را به سوى حق ( هدف آفرينش آنها ) راه نمايد ؟ خود در پاسخ بگو : فقط خداست که آفريده ها را به سوى حق رهنمون مى شود پس آيا کسى که پديده هاى جهان هستى را به اهدافشان راه مى نمايد سزاوارتر است که از او پيروى شود يا آن کسى که خود راه درست را نمى يابد مگر اين که او را راه نمايند ؟ شما را چه شده است ؟ چگونه حکم مى کنيد ؟ (35) |
وَمَا يَتَّبِعُ أَكْثَرُهُمْ إِلَّا ظَنًّا ۚ إِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئًا ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِمَا يَفْعَلُونَ (36) |
و بيشترشان جز از پى گمان نمى روند ، در صورتى که گمان براى رسيدن به حق هيچ بسنده نيست . قطعاً خدا آنچه را براساس پندار عمل مى کنند مى داند . (36) |
وَمَا كَانَ هَٰذَا الْقُرْآنُ أَنْ يُفْتَرَىٰ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلَٰكِنْ تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَتَفْصِيلَ الْكِتَابِ لَا رَيْبَ فِيهِ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ (37) |
نشايد که اين قرآن از جانب غير خدا و به دروغ به او نسبت داده شده باشد ، بلکه تصديق کننده معارف و احکام تورات و انجيل است که پيشاروى آن قرار دارند و بيان کننده حقايق کتاب هاى آسمانى ديگر است . در اين قرآن هيچ گونه ترديدى نيست چرا که از جانب پروردگار جهان هاست . (37) |
أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ ۖ قُلْ فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِثْلِهِ وَادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (38) |
آيا مى گويند : محمّد خود آن را ساخته و به خدا نسبت داده است ؟ بگو : اگر در اين ادّعا راست مى گوييد ، شما هم بايد سوره اى مانند آن بياوريد و جز خدا هر که را مى توانيد به يارى فراخوانيد . (38) |
بَلْ كَذَّبُوا بِمَا لَمْ يُحِيطُوا بِعِلْمِهِ وَلَمَّا يَأْتِهِمْ تَأْوِيلُهُ ۚ كَذَٰلِكَ كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۖ فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الظَّالِمِينَ (39) |
]آنان قرآن را نه از آن روى که ساخته بشر انگاشتند تکذيب کردند ،[ بلکه چون به علم آن احاطه نيافتند و هنوز حقيقت و خاستگاه آن که در آخرت آشکار مى شود به ايشان نرسيده است آن را دروغ شمردند ، و درست به همين دليل کسانى هم که پيش از آنان بودند پيام رسولانشان را دروغ انگاشتند و ستمکار شدند . پس بنگر که فرجام آن ستمکاران چگونه بود تا بدانى اين ستمکاران چه فرجامى خواهند داشت . (39) |
وَمِنْهُمْ مَنْ يُؤْمِنُ بِهِ وَمِنْهُمْ مَنْ لَا يُؤْمِنُ بِهِ ۚ وَرَبُّكَ أَعْلَمُ بِالْمُفْسِدِينَ (40) |
و برخى از اينان کسانى اند که به قرآن ايمان مى آورند و برخى هم به آن ايمان نمى آورند ، زيرا راه فساد در پيش گرفته اند ، و پروردگارت از هر کسى به فسادگران داناتر است . (40) |
وَإِنْ كَذَّبُوكَ فَقُلْ لِي عَمَلِي وَلَكُمْ عَمَلُكُمْ ۖ أَنْتُمْ بَرِيئُونَ مِمَّا أَعْمَلُ وَأَنَا بَرِيءٌ مِمَّا تَعْمَلُونَ (41) |
و اگر تو را تکذيب کردند ، بگو : عمل من از آنِ من ، و عمل شما از آنِ شماست . شما از آنچه من مى کنم برکناريد ، و من نيز از آنچه شما مى کنيد برکنارم . (41) |
وَمِنْهُمْ مَنْ يَسْتَمِعُونَ إِلَيْكَ ۚ أَفَأَنْتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ وَلَوْ كَانُوا لَا يَعْقِلُونَ (42) |
و برخى از مشرکان به سخنان تو گوش فرا مى دهند ، در حالى که دل هايشان از درک آن در حجاب است . آيا تو مى توانى به کران سخنى بشنوانى ، هر چند نينديشند و توانِ درک آن را نداشته باشند ؟ (42) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |