فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه الهی قمشه ای

قرآن ترجمه الهی قمشه ای

سوره 10

سوره مبارکه يونس

صفحه 215
وَلَوْ أَنَّ لِكُلِّ نَفْسٍ ظَلَمَتْ مَا فِي الْأَرْضِ لَافْتَدَتْ بِهِ ۗ وَأَسَرُّوا النَّدَامَةَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَابَ ۖ وَقُضِيَ بَيْنَهُمْ بِالْقِسْطِ ۚ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (54)
و اگر آنچه در زمين است از آنِ کسى باشد که ستم کرده است ، قطعاً آن را براى رهايى خود از عذاب خواهد داد . و چون ستمکاران عذاب را ببينند از کرده خود پشيمان مى شوند ، ولى از بيم سرزنش پشيمانى خود را نهان مى دارند ، و ميانشان به عدالت داورى مى شود و بر آنان ستمى نمى رود . (54)
أَلَا إِنَّ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ أَلَا إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (55)
بدانيد که آنچه در آسمان ها و زمين است از آنِ خداست و هرگونه تصرّفى در آنها بخواهد مى کند . بدين سبب وعده خدا به آمدن عذاب حق است و کسى نمى تواند آن را بازدارد ، ولى بيشتر مردم چون مالکيت خدا را به خوبى درنيافته اند نمى دانند که تحقّق وعده هاى او ترديدناپذير است . (55)
هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (56)
اوست که به شما حيات مى بخشد و جان شما را مى ستاند و به سوى او بازگردانده مى شويد ; پس چگونه مى توانيد در اختيار او نباشيد ؟ (56)
يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَتْكُمْ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَشِفَاءٌ لِمَا فِي الصُّدُورِ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ (57)
اى مردم ، براى شما از جانب پروردگارتان پندى هشيارکننده و درمانى براى آنچه از صفات نکوهيده در سينه هاست ، و رهنمود و رحمتى براى مؤمنان ، آمده است . (57)
قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَٰلِكَ فَلْيَفْرَحُوا هُوَ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ (58)
اى پيامبر ، بگو : به فضل و رحمت خدا ، آرى به اين دو ، که مايه سعادت آنان است شادمان باشند نه به ثروت و امکانات . اين از هر ثروتى که فراهم مى آورند بهتر است . (58)
قُلْ أَرَأَيْتُمْ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ لَكُمْ مِنْ رِزْقٍ فَجَعَلْتُمْ مِنْهُ حَرَامًا وَحَلَالًا قُلْ آللَّهُ أَذِنَ لَكُمْ ۖ أَمْ عَلَى اللَّهِ تَفْتَرُونَ (59)
بگو : به من خبر دهيد ، رزقى را که خدا براى شما فرو فرستاده و شما بخشى از آن را حرام و بخشى را حلال دانسته ايد ، بگو : آيا خدا به شما اجازه داده است که اين احکام را صادر کنيد يا با اين کار بر خدا دروغ مى بنديد ؟ (59)
وَمَا ظَنُّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَشْكُرُونَ (60)
کسانى که بر خدا دروغ مى بندند و نعمت هاى او را ناسپاسى مى کنند ، به فرجام خود در روز قيامت چه گمان مى برند ؟ بى ترديد ، خداوند از فضل خود به مردم عطا مى کند ولى بيشترشان ناسپاسى مى کنند و با حرام شمردن بخشى از آنها شکر نعمت هاى خدا را پاس نمى دارند . (60)
وَمَا تَكُونُ فِي شَأْنٍ وَمَا تَتْلُو مِنْهُ مِنْ قُرْآنٍ وَلَا تَعْمَلُونَ مِنْ عَمَلٍ إِلَّا كُنَّا عَلَيْكُمْ شُهُودًا إِذْ تُفِيضُونَ فِيهِ ۚ وَمَا يَعْزُبُ عَنْ رَبِّكَ مِنْ مِثْقَالِ ذَرَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاءِ وَلَا أَصْغَرَ مِنْ ذَٰلِكَ وَلَا أَكْبَرَ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُبِينٍ (61)
اى پيامبر ، در هيچ کارى نمى باشى و هيچ بخشى از قرآن را که از سوى خدا بر تو نازل مى شود تلاوت نمى کنى ، و تو و ديگران هيچ کارى را انجام نمى دهيد مگر اين که ما شما را مى بينيم و بر کارتان آن گاه که بدان مى پردازيد گواهيم ; و هموزن ذرّه اى نه در زمين و نه در آسمان از پروردگار تو پنهان نمى ماند ، و چيزى کوچک تر از ذرّه و بزرگ تر از آن نيست مگر اين که در کتابى روشن محفوظ است . (61)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 215صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی