| سوره 10 | سوره مبارکه يونس | صفحه 218 |
|
| وَقَالَ فِرْعَوْنُ ائْتُونِي بِكُلِّ سَاحِرٍ عَلِيمٍ (79) |
| فرعون به کارگزارانش گفت : هر جادوگر ماهرى را نزد من آوريد . (79) |
| فَلَمَّا جَاءَ السَّحَرَةُ قَالَ لَهُمْ مُوسَىٰ أَلْقُوا مَا أَنْتُمْ مُلْقُونَ (80) |
| هنگامى که جادوگران به ميدان آمدند و با موسى رو به رو شدند ، موسى به آنان گفت : هر چه را مى خواهيد بيفکنيد ، بيفکنيد و جادوى خود را نشان دهيد . (80) |
| فَلَمَّا أَلْقَوْا قَالَ مُوسَىٰ مَا جِئْتُمْ بِهِ السِّحْرُ ۖ إِنَّ اللَّهَ سَيُبْطِلُهُ ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا يُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدِينَ (81) |
| پس وقتى ريسمان ها و عصاهاى خود را افکندند ، موسى به آنان گفت : آنچه آورده ايد همه جادوست و به زودى خدا آن را باطل مى کند ، چرا که خداوند کار مفسدان را به سامان نمى آورد . (81) |
| وَيُحِقُّ اللَّهُ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ (82) |
| و خداوند به حکم سنّت و مقدّرات خود ، حق را به اثبات مى رساند ، هر چند گناه پيشگان آن را خوش نداشته باشند . (82) |
| فَمَا آمَنَ لِمُوسَىٰ إِلَّا ذُرِّيَّةٌ مِنْ قَوْمِهِ عَلَىٰ خَوْفٍ مِنْ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِمْ أَنْ يَفْتِنَهُمْ ۚ وَإِنَّ فِرْعَوْنَ لَعَالٍ فِي الْأَرْضِ وَإِنَّهُ لَمِنَ الْمُسْرِفِينَ (83) |
| پس از بعثت موسى و سرباز زدن فرعون از پذيرش رسالت او ، جز توده هايى از قوم موسى آن هم با بيم از فرعون و مهتران قوم خود به او ايمان نياوردند . آنها مى ترسيدند که فرعون به خاطر ايمانشان آنان را شکنجه کند ، و جاى اين ترس هم بود ، زيرا فرعون در آن سرزمين زمامدارى چيره دست بود و در ستمکارى حدّ و مرزى نمى شناخت . (83) |
| وَقَالَ مُوسَىٰ يَا قَوْمِ إِنْ كُنْتُمْ آمَنْتُمْ بِاللَّهِ فَعَلَيْهِ تَوَكَّلُوا إِنْ كُنْتُمْ مُسْلِمِينَ (84) |
| موسى به قوم خويش گفت : اگر همان گونه که حال و کارتان پيداست به خدا ايمان آورده ايد و اگر امور خود را به او تسليم کرده ايد که سزاوار است چنين باشيد ، بايد بر او توکّل کنيد و آنچه را که براى شما خواسته است بپذيريد . (84) |
| فَقَالُوا عَلَى اللَّهِ تَوَكَّلْنَا رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (85) |
| گفتند : ما فقط بر خدا توکّل کرده ايم . پس به درگاه خدا دعا کردند که : پروردگارا ، ناتوانى و ذلّت را از ما بردار تا وسيله آزمون اين مردم ستمکار نباشيم ، (85) |
| وَنَجِّنَا بِرَحْمَتِكَ مِنَ الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ (86) |
| و ما را به رحمت خويش از چنگال اين مردم کفرپيشه رهايى بخش . (86) |
| وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ وَأَخِيهِ أَنْ تَبَوَّآ لِقَوْمِكُمَا بِمِصْرَ بُيُوتًا وَاجْعَلُوا بُيُوتَكُمْ قِبْلَةً وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ ۗ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ (87) |
| و به موسى و برادرش وحى کرديم که براى قوم خود در مصر خانه هايى فراهم آوريد ، زيرا آنان بايد چادرنشينى و پراکندگى را رها کنند ، و شما و آنان خانه هايتان را رو به روى هم قرار دهيد و نماز برپا داريد ; و به موسى گفتيم : به مؤمنانِ قوم خود نويد ده که خداوند دعايشان را اجابت کرده و آنان را از ذلّت و زبونى و آزار فرعونيان رهايى خواهد بخشيد . (87) |
| وَقَالَ مُوسَىٰ رَبَّنَا إِنَّكَ آتَيْتَ فِرْعَوْنَ وَمَلَأَهُ زِينَةً وَأَمْوَالًا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا رَبَّنَا لِيُضِلُّوا عَنْ سَبِيلِكَ ۖ رَبَّنَا اطْمِسْ عَلَىٰ أَمْوَالِهِمْ وَاشْدُدْ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ فَلَا يُؤْمِنُوا حَتَّىٰ يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ (88) |
| موسى گفت : پروردگارا ، تو به فرعون و مهتران قومش در زندگى دنيا زيور و اموالى داده اى تا پروردگارا ، پيروانشان را از راه تو منحرف سازند . پروردگارا ، اموالشان را روى به نيستى کشان و آن نعمت ها را براى آنان به بلا تبديل کن و دل هايشان را چنان سخت گردان که ايمان نياورند تا وقتى که آن عذاب دردناک را ببينند . (88) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |