| سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 23 |
|
| الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْرِفُونَهُ كَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمْ ۖ وَإِنَّ فَرِيقًا مِنْهُمْ لَيَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَهُمْ يَعْلَمُونَ (146) |
| کسانى که به آنان کتاب آسمانى داده ايم ، به حکم نويدهايى که از کتابشان در اختيار دارند ، همان گونه که پسران خود را مى شناسند پيامبر را نيز مى شناسند ، و البته گروهى از آنان حق را دانسته کتمان مى کنند . (146) |
| الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ ۖ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ (147) |
| حق از جانب پروردگار توست ، پس مبادا از ترديدکنندگان باشى . (147) |
| وَلِكُلٍّ وِجْهَةٌ هُوَ مُوَلِّيهَا ۖ فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرَاتِ ۚ أَيْنَ مَا تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعًا ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (148) |
| براى هر قومى قبله اى است که خدا آن را قبله آنان قرار داده است ; پس در اين باره کشمکش مکنيد و در کارهاى خير از يکديگر پيشى گيريد . هر جا که باشيد خدا همه شما را در صحنه قيامت مى آورد ، که خداوند بر هر کارى تواناست . (148) |
| وَمِنْ حَيْثُ خَرَجْتَ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ۖ وَإِنَّهُ لَلْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ ۗ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (149) |
| و از هر جا به سفر بيرون آمدى ، روى خود را به سوى کعبه که بخشى از مسجدالحرام است بگردان . همانا آن حق و از جانب پروردگار توست ، و خدا از آنچه مى کنيد بى خبر نيست . (149) |
| وَمِنْ حَيْثُ خَرَجْتَ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ۚ وَحَيْثُ مَا كُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَيْكُمْ حُجَّةٌ إِلَّا الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ فَلَا تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِي وَلِأُتِمَّ نِعْمَتِي عَلَيْكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ (150) |
| آرى ، از هر جا بيرون آمدى و سفر کردى ، روى خود را به سوى کعبه که بخشى از مسجدالحرام است بگردان ، و شما مؤمنان نيز هر جا بوديد ، روى خود را به سوى آن بگردانيد . ما قبله را از بيت المقدس به کعبه تغيير داديم تا مردم ـ چه يهوديان و چه مشرکان ـ هيچ حجّتى بر شما نداشته باشند . ليکن کسانى که بر خود ستم کرده به هواپرستى روى دارند ، دست بردار نيستند و همچنان بر ضدّ شما بهانه جويى مى کنند ; از آنها نترسيد و از من بترسيد و تا نعمت خود را بر شما کامل کنم و باشد که شما هدايت شويد . (150) |
| كَمَا أَرْسَلْنَا فِيكُمْ رَسُولًا مِنْكُمْ يَتْلُو عَلَيْكُمْ آيَاتِنَا وَيُزَكِّيكُمْ وَيُعَلِّمُكُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَيُعَلِّمُكُمْ مَا لَمْ تَكُونُوا تَعْلَمُونَ (151) |
| اين نعمت را بر شما ارزانى کرديم ، همان گونه که در ميان شما پيامبرى نيز از خودتان به رسالت فرستاديم او آيات ما را بر شما تلاوت مى کند و شما را از بدى ها و زشتى ها پاک و پيراسته مى سازد و کتاب آسمانى و معارف آن را به شما مى آموزد ، و آنچه را که نمى توانستيد دريابيد به شما تعليم مى دهد . (151) |
| فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُوا لِي وَلَا تَكْفُرُونِ (152) |
| پس مرا با عبادت و اطاعت خويش ياد کنيد که من نيز شما را با دادن نعمت ها ياد خواهم کرد ، و سپاسگزار من باشيد و نعمت هاى مرا ناسپاسى نکنيد . (152) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ ۚ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ (153) |
| اى کسانى که ايمان آورده ايد ، از صبر و نماز يارى جوييد ، زيرا خدا با صبرپيشگان است . (153) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |