سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 25 |
|
إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَالْفُلْكِ الَّتِي تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِمَا يَنْفَعُ النَّاسَ وَمَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّمَاءِ مِنْ مَاءٍ فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَبَثَّ فِيهَا مِنْ كُلِّ دَابَّةٍ وَتَصْرِيفِ الرِّيَاحِ وَالسَّحَابِ الْمُسَخَّرِ بَيْنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (164) |
بى گمان ، در آفرينش آسمان ها و زمين و در کوتاهى و بلندى شب و روز ، و در کشتى هايى که در دريا با کالاهايى که به مردم سود مى رسانند ، روانند و در بارانى که خدا از آسمان فرو فرستاد و زمين را پس از آن که مرده و بى گياه بوده به وسيله آن حيات بخشيد ، و از هر جنبنده اى در آن پراکنده ساخته ، و در فرستادن بادها از سويى به سوى ديگر ، و در ابرهاى مسخر شده ميان آسمان و زمين نشانه هايى بر وجود آفريدگار و يکتايى او در تدبير جهان است . اين نشانه ها را مردمى درمى يابند که به خرد ، حق را از باطل تشخيص مى دهند . (164) |
وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْدَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّهِ ۖ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ ۗ وَلَوْ يَرَى الَّذِينَ ظَلَمُوا إِذْ يَرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا وَأَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعَذَابِ (165) |
و از ميان مردم کسانى هستند که غير خدا را همتايان خدا قرار مى دهند و آنها را مانند دوست داشتن خدا دوست مى دارند ; ولى کسانى که ايمان آورده اند ، محبّتشان به خدا بيشتر است . اى کاش ستمکاران ( مشرکان ) مى ديدند زمانى را که عذاب را مشاهده مى کنند ، آن گاه درمى يافتند که قدرت به تمامى از آنِ خداست و اين که خدا عذابش شديد است ، (165) |
إِذْ تَبَرَّأَ الَّذِينَ اتُّبِعُوا مِنَ الَّذِينَ اتَّبَعُوا وَرَأَوُا الْعَذَابَ وَتَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْأَسْبَابُ (166) |
آن گاه که سران شرک از پيروان خود تبرّى مى جويند و همگان عذاب را مى نگرند و پيوندهايى که آنها را به يکديگر ارتباط مى داد ، گسسته مى شود . (166) |
وَقَالَ الَّذِينَ اتَّبَعُوا لَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَتَبَرَّأَ مِنْهُمْ كَمَا تَبَرَّءُوا مِنَّا ۗ كَذَٰلِكَ يُرِيهِمُ اللَّهُ أَعْمَالَهُمْ حَسَرَاتٍ عَلَيْهِمْ ۖ وَمَا هُمْ بِخَارِجِينَ مِنَ النَّارِ (167) |
و پيروان مى گويند : اى کاش ، بازگشتى به دنيا داشتيم ، آن گاه از آنان تبرّى مى جستيم ، همان گونه که امروز آنان از ما تبرّى جستند . اين گونه خداوند کارهايشان را که برايشان مايه حسرت هاست به آنان مى نماياند و آنان را به آتش درمى آورد ، و آنان از آتش بيرون آمدنى نيستند . (167) |
يَا أَيُّهَا النَّاسُ كُلُوا مِمَّا فِي الْأَرْضِ حَلَالًا طَيِّبًا وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ ۚ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ (168) |
اى مردم ، از آنچه در زمين است بهره بريد ، که خدا آن را براى شما حلال و پاکيزه ساخته است و گام هاى شيطان را دنبال نکنيد که او براى شما دشمنى آشکار است ; پس مبادا به پيروى از شيطان آنچه را خدا حلال کرده است حرام بشماريد و آنچه را حرام کرده است روا بدانيد . (168) |
إِنَّمَا يَأْمُرُكُمْ بِالسُّوءِ وَالْفَحْشَاءِ وَأَنْ تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ (169) |
شيطان فقط شما را به بدى و زشتى فرمان مى دهد و از شما مى خواهد که چيزهايى را بر خدا ببنديد که نسبت آنها را به خدا نمى دانيد . (169) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |