| سوره 14 | سوره مبارکه ابراهيم | صفحه 259 |
|
| تُؤْتِي أُكُلَهَا كُلَّ حِينٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا ۗ وَيَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ (25) |
| درختى که در هر زمان ميوه اش را به اذن پروردگارش مى دهد . و خداوند براى مردم مَثَل ها مى زند ، باشد که دريابند که نيکبختى آنان در گرو توحيد و خداپرستى است . (25) |
| وَمَثَلُ كَلِمَةٍ خَبِيثَةٍ كَشَجَرَةٍ خَبِيثَةٍ اجْتُثَّتْ مِنْ فَوْقِ الْأَرْضِ مَا لَهَا مِنْ قَرَارٍ (26) |
| و سخن پليد ( شرک ) در مَثَل همچون درختى بى ريشه و پليد است که از روى زمين برکنده شده و ثبات ندارد و جز شر و بدى ثمرى به بار نمى آورَد . (26) |
| يُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الْآخِرَةِ ۖ وَيُضِلُّ اللَّهُ الظَّالِمِينَ ۚ وَيَفْعَلُ اللَّهُ مَا يَشَاءُ (27) |
| خداوند کسانى را که ايمان آورده اند ، در زندگى دنيا و در آخرت با سخنى استوار که آن را پذيرفته اند بر ايمانشان پايدار مى دارد و ستمکاران ( کفرپيشگان ) را در گمراهى مى افکند و آنان را از دستيابى به حيات پاک دنيا و آخرت محروم مى کند . و خدا هر کارى که بخواهد انجام مى دهد . (27) |
| ۞ أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ بَدَّلُوا نِعْمَتَ اللَّهِ كُفْرًا وَأَحَلُّوا قَوْمَهُمْ دَارَ الْبَوَارِ (28) |
| آيا به سران کفر ننگريسته اى که سپاس نعمت خدا را به ناسپاسى تبديل کردند و قوم خود را در پى خويش به سراى هلاکت درآوردند ؟ (28) |
| جَهَنَّمَ يَصْلَوْنَهَا ۖ وَبِئْسَ الْقَرَارُ (29) |
| به دوزخ که به آن در مى آيند و به آتشش مى سوزند و آن بد قرارگاهى است . (29) |
| وَجَعَلُوا لِلَّهِ أَنْدَادًا لِيُضِلُّوا عَنْ سَبِيلِهِ ۗ قُلْ تَمَتَّعُوا فَإِنَّ مَصِيرَكُمْ إِلَى النَّارِ (30) |
| آنان براى خدا همتايانى قرار دادند تا مردم را از راه او گمراه سازند و بدين وسيله از آنان بهره برند . اى پيامبر ، به آنان بگو : از دنيا بهره بريد ولى بدانيد که بازگشت شما به سوى آتش است . (30) |
| قُلْ لِعِبَادِيَ الَّذِينَ آمَنُوا يُقِيمُوا الصَّلَاةَ وَيُنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلَانِيَةً مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ يَوْمٌ لَا بَيْعٌ فِيهِ وَلَا خِلَالٌ (31) |
| اى پيامبر ، به آن بندگان من که ايمان آورده اند بگو نماز را برپا دارند و بخشى از آنچه را که روزى آنان کرده ايم ، در نهان و آشکار انفاق کنند ، پيش از آن که روزى فرا رسد که در آن نه داد و ستدى هست و نه رفاقتى ; اگر بگويى ، مؤمنان راستين همان کنند که تو فرمانشان مى دهى . (31) |
| اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَأَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقًا لَكُمْ ۖ وَسَخَّرَ لَكُمُ الْفُلْكَ لِتَجْرِيَ فِي الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ ۖ وَسَخَّرَ لَكُمُ الْأَنْهَارَ (32) |
| چگونه خدا همتايانى داشته باشد ، در حالى که اوست که آسمان ها و زمين را پديد آورده و از آسمان آبى فرو فرستاده و به وسيله آن از ميوه ها براى شما روزى برآورده و کشتى ها را براى شما مسخّر ساخته تا به فرمان او در دريا روان شوند ، و جويبارها را براى شما رام کرده است . (32) |
| وَسَخَّرَ لَكُمُ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ دَائِبَيْنِ ۖ وَسَخَّرَ لَكُمُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ (33) |
| و خورشيد و ماه را که پيوسته در حرکتند ، براى شما رام ساخته و شب و روز را براى شما مسخّر کرده است . (33) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |