| سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 28 |
|
| فَمَنْ خَافَ مِنْ مُوصٍ جَنَفًا أَوْ إِثْمًا فَأَصْلَحَ بَيْنَهُمْ فَلَا إِثْمَ عَلَيْهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (182) |
| ولى هر که دريابد که وصيت کننده اى در وصيتش به کژى گرايش يافته و حقى را پايمال نموده و در نتيجه نزاعى ميان وارثان پديد آمده است ، پس با تغيير دادن وصيت ميان آنان صلح برقرار کند ، بر تغييردهنده گناهى نيست و همچنين است اگر به گناهى وصيت کرده باشد ، چرا که خدا آمرزنده و مهربان است . (182) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ (183) |
| اى کسانى که ايمان آورده ايد ، روزه بر شما مقرّر شده است ، همان گونه که بر امّت هايى که پيش از شما بودند مقرّر شده بود ، باشد که بر تمايلات خويش فايق آييد و تقوا پيشه کنيد . (183) |
| أَيَّامًا مَعْدُودَاتٍ ۚ فَمَنْ كَانَ مِنْكُمْ مَرِيضًا أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ ۚ وَعَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعَامُ مِسْكِينٍ ۖ فَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْرًا فَهُوَ خَيْرٌ لَهُ ۚ وَأَنْ تَصُومُوا خَيْرٌ لَكُمْ ۖ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (184) |
| روزهايى معدود بايد روزه بداريد . پس اگر کسى از شما در آن روزها بيمار يا در سفر بود ، روزه شمارى از روزهاى ديگر برعهده اوست . و بر کسانى که روزه را بايد به سختى به پايان برند ، روزه مقرّر نشده است ، ولى بايد کفّاره اى بدهند که آن غذايى است که يک بينوا را سير مى کند . و هر کس از روى رغبت کار نيکى انجام دهد براى او بهتر است ; و روزه داشتن براى شما کار خوبى است ، اگر بدانيد . (184) |
| شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَىٰ وَالْفُرْقَانِ ۚ فَمَنْ شَهِدَ مِنْكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ ۖ وَمَنْ كَانَ مَرِيضًا أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ ۗ يُرِيدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلَا يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَلِتُكْمِلُوا الْعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلَىٰ مَا هَدَاكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (185) |
| ايام روزه واجب ، ماه رمضان است ماهى که قرآن در آن فرو فرستاده شد ، در حالى که براى عموم مردم رهنمود است و براى کسانى که در علم و عمل به کمالى دست يافته و شايسته دريافت حقايقى شده اند ، دلايل روشن هدايت و وسيله تشخيص حق از باطل است . پس هر کس از شما اين ماه را دريابد ، بايد آن را روزه بدارد ; و هر که بيمار يا در سفر باشد ، روزه شمارى از روزهاى ديگر برعهده اوست . خداوند براى شما آسانى مى خواهد و دشوارى براى شما نمى خواهد ، اين است که بر بيماران و مسافران شما روزه را واجب نکرد و قضاى روزه را از آن روى بر شما واجب نموده است که تعداد روزهاى ماه رمضان را کامل کنيد . آرى ، خدا روزه را بر شما مقرّر داشت تا او را به پاس اين که هدايتتان کرده است به بزرگى ياد کنيد ، و باشد که شکر هدايتش را به جاى آوريد . (185) |
| وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ ۖ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ ۖ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ (186) |
| و هرگاه بندگان من از تو درباره من بپرسند ، بدانند که من به آنان نزديکم ; دعاى دعاکننده را ـ آن گاه که مرا بخواند ـ اجابت مى کنم ; پس بايد دعوت مرا بپذيرند و به درگاه من دعا کنند و به من ايمان بياورند که دعايشان را اجابت مى کنم ، اميد آن که در دعايشان به درگاه خدا راهياب شوند . (186) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |