| سوره 16 | سوره مبارکه النحل | صفحه 280 |
|
| ۞ يَوْمَ تَأْتِي كُلُّ نَفْسٍ تُجَادِلُ عَنْ نَفْسِهَا وَتُوَفَّىٰ كُلُّ نَفْسٍ مَا عَمِلَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (111) |
| روزى که هر کسى در پيشگاه پروردگارش حضور مى يابد در حالى که به دفاع از خويشتن مى پردازد . در آن روز دفاع بى نتيجه است ، زيرا به هر کسى آنچه را انجام داده است به طور کامل خواهند داد و به آنان ستم نخواهد شد . (111) |
| وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا قَرْيَةً كَانَتْ آمِنَةً مُطْمَئِنَّةً يَأْتِيهَا رِزْقُهَا رَغَدًا مِنْ كُلِّ مَكَانٍ فَكَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللَّهِ فَأَذَاقَهَا اللَّهُ لِبَاسَ الْجُوعِ وَالْخَوْفِ بِمَا كَانُوا يَصْنَعُونَ (112) |
| و خداوند مثلى زده است : شهرى که از آسيب ها در امان بود و مردمش در آن آرامش داشتند و روزى اش از هر سو به خوبى و فراوانى به آن مى رسيد ، ولى نعمت هاى خدا را ناسپاسى کردند ، و خدا هم به سزاى کارهايى که مى کردند فراگيرى گرسنگى و ترس را به آنان چشانيد . (112) |
| وَلَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مِنْهُمْ فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ وَهُمْ ظَالِمُونَ (113) |
| قطعاً ، پيامبرى از خودشان به سويشان آمد ، امّا او را دروغگو شمردند ، سرانجام در حالى که ستمکار بودند ، عذاب آنان را فرا گرفت . (113) |
| فَكُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ حَلَالًا طَيِّبًا وَاشْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ (114) |
| پس ، از آنچه خدا روزىِ شما کرده که حلال و پاکيزه است بخوريد و نعمت هاى خدا را سپاسگزار باشيد اگر فقط او را مى پرستيد . (114) |
| إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَالدَّمَ وَلَحْمَ الْخِنْزِيرِ وَمَا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ بِهِ ۖ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلَا عَادٍ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (115) |
| خداوند ، تنها مردار و خون و گوشت خوک و آنچه را که هنگام ذبح ، نام غير خدا بر آن برده شده ، بر شما حرام کرده است . پس هر کس به خوردن اينها ناچار شود ، به شرط آن که ناچارى اش بر اثر ستمکارى و سرکشى نباشد ، گناهى بر او نيست ، چرا که خداوند بسيار آمرزنده و مهربان است . (115) |
| وَلَا تَقُولُوا لِمَا تَصِفُ أَلْسِنَتُكُمُ الْكَذِبَ هَٰذَا حَلَالٌ وَهَٰذَا حَرَامٌ لِتَفْتَرُوا عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ ۚ إِنَّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ لَا يُفْلِحُونَ (116) |
| و به سبب اين که زبانتان دروغ مى بافد نگوييد اين چيز حلال است و آن ديگرى حرام ، تا بر خدا دروغ بنديد . قطعاً کسانى که بر خدا دروغ مى بندند نيکبخت نخواهند شد . (116) |
| مَتَاعٌ قَلِيلٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (117) |
| ]آنچه از دنيا در اختيار دارند[ بهره اى اندک است و براى آنان عذابى دردناک خواهد بود . (117) |
| وَعَلَى الَّذِينَ هَادُوا حَرَّمْنَا مَا قَصَصْنَا عَلَيْكَ مِنْ قَبْلُ ۖ وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَٰكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (118) |
| آرى بر يهوديان چيزهاى پاکيزه اى را حرام نموديم که پيش از اين آنها را بر تو حکايت کرديم ; ما با اين کار بر آنان ستم نکرديم ، بلکه آنان با نافرمانى خدا بر خود ستم مى کردند و سزاوار کيفر شدند و ما به کيفر گناهشان آن چيزها را بر آنان تحريم نموديم . (118) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |