| سوره 17 | سوره مبارکه الاسراء | صفحه 288 |
|
| وَمَا مَنَعَنَا أَنْ نُرْسِلَ بِالْآيَاتِ إِلَّا أَنْ كَذَّبَ بِهَا الْأَوَّلُونَ ۚ وَآتَيْنَا ثَمُودَ النَّاقَةَ مُبْصِرَةً فَظَلَمُوا بِهَا ۚ وَمَا نُرْسِلُ بِالْآيَاتِ إِلَّا تَخْوِيفًا (59) |
| و چيزى ما را از فرستادن معجزاتِ پيشنهادى مشرکان باز نداشت جز اين که پيشينيان اين گونه معجزات را نيز دروغ انگاشتند و ما آنان را هلاک کرديم . ما به قوم ثمود آن ماده شتر را که آيتى روشن بود عطا کرديم ولى با دروغ شمردنش به خود ستم کردند و ما معجزات را جز براى بيم دادن مردم نمى فرستيم . (59) |
| وَإِذْ قُلْنَا لَكَ إِنَّ رَبَّكَ أَحَاطَ بِالنَّاسِ ۚ وَمَا جَعَلْنَا الرُّؤْيَا الَّتِي أَرَيْنَاكَ إِلَّا فِتْنَةً لِلنَّاسِ وَالشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِي الْقُرْآنِ ۚ وَنُخَوِّفُهُمْ فَمَا يَزِيدُهُمْ إِلَّا طُغْيَانًا كَبِيرًا (60) |
| و ياد کن زمانى را که به تو گفتيم : قطعاً پروردگارت بر همه مردم احاطه دارد و راهى را که برمى گزينند مى داند . و ما آن رؤيايى را که در خواب به تو نمايانديم ، و نيز آن گروهى را که چون درخت ريشه کرده اند و ما آنان را در قرآن لعنت کرده ايم ، جز براى آزمايش مردم قرار نداده ايم ; و ما مردم را بيم مى دهيم ولى هشدار ما بر آنان جز طغيانى بزرگ نمى افزايد . (60) |
| وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ قَالَ أَأَسْجُدُ لِمَنْ خَلَقْتَ طِينًا (61) |
| و براى اين که بدانى چگونه مردم به راه خطا مى روند ياد کن زمانى را که به فرشتگان گفتيم : براى آدم سجده کنيد . پس همه جز ابليس سجده کردند . او به خداوند گفت : آيا براى کسى که او را از گِل آفريده اى سجده کنم ؟ (61) |
| قَالَ أَرَأَيْتَكَ هَٰذَا الَّذِي كَرَّمْتَ عَلَيَّ لَئِنْ أَخَّرْتَنِ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ لَأَحْتَنِكَنَّ ذُرِّيَّتَهُ إِلَّا قَلِيلًا (62) |
| سپس گفت : آيا ديدى اين کسى را که بر من برترى دادى ؟ اگر مهلتم دهى و مرگ مرا تا روز قيامت به تأخير افکنى قطعاً نسل او ـ جز اندکى از آنان ـ را لجام خواهم کرد و در پى خويش خواهم برد . (62) |
| قَالَ اذْهَبْ فَمَنْ تَبِعَكَ مِنْهُمْ فَإِنَّ جَهَنَّمَ جَزَاؤُكُمْ جَزَاءً مَوْفُورًا (63) |
| خدا گفت : برو ، ولى هر کس از آنان از تو پيروى کند ، دوزخ که کيفرى بى کم و کاست است سزاى شما خواهد بود . (63) |
| وَاسْتَفْزِزْ مَنِ اسْتَطَعْتَ مِنْهُمْ بِصَوْتِكَ وَأَجْلِبْ عَلَيْهِمْ بِخَيْلِكَ وَرَجِلِكَ وَشَارِكْهُمْ فِي الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ وَعِدْهُمْ ۚ وَمَا يَعِدُهُمُ الشَّيْطَانُ إِلَّا غُرُورًا (64) |
| و از آنان هر که را توانستى با صداى خود به نافرمانى خدا برانگيز و با سواران و پيادگانت بر آنان بانگ بزن تا به گناه روى آورند ، و با آنان در اموال و اولادشان شريک شو و از آنها در همان جهتى که مى خواهى بهره بگير و به آنان وعده و نويد ده ; ولى بايد بدانند که شيطان جز وعده اى فريبنده به آنان وعده اى نمى دهد . (64) |
| إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ ۚ وَكَفَىٰ بِرَبِّكَ وَكِيلًا (65) |
| بى ترديد تو را بر بندگان من هيچ تسلّطى نيست ، و پروردگارت براى کارسازى امور آنان بسنده است . (65) |
| رَبُّكُمُ الَّذِي يُزْجِي لَكُمُ الْفُلْكَ فِي الْبَحْرِ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ ۚ إِنَّهُ كَانَ بِكُمْ رَحِيمًا (66) |
| اى مردم ، پروردگار شما کسى است که کشتى ها را در دريا براى شما روان مى سازد تا از فضل او براى خود روزى طلب کنيد ، چرا که با شما مهربان است . (66) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |