| سوره 20 | سوره مبارکه طه | صفحه 317 |
|
| وَلَقَدْ أَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي فَاضْرِبْ لَهُمْ طَرِيقًا فِي الْبَحْرِ يَبَسًا لَا تَخَافُ دَرَكًا وَلَا تَخْشَىٰ (77) |
| و همانا به موسى وحى کرديم که همراه بندگانم ( بنى اسرائيل ) شبانه از مصر بيرون رو ، آن گاه راهى خشک در دريا براى آنان باز کن که نه از فرا رسيدن فرعونيان خواهى ترسيد و نه ] از غرق شدن [ بيمناک خواهى شد . (77) |
| فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ بِجُنُودِهِ فَغَشِيَهُمْ مِنَ الْيَمِّ مَا غَشِيَهُمْ (78) |
| پس موسى بنى اسرائيل را از شکاف دريا عبور داد و فرعون نيز با سپاهيانِ خود آنان را دنبال کرد ، ولى فرعونيان را از دريا فرا گرفت آنچه فرا گرفت . (78) |
| وَأَضَلَّ فِرْعَوْنُ قَوْمَهُ وَمَا هَدَىٰ (79) |
| و فرعون قومش را به بيراهه برد و آنان را هدايت نکرد . (79) |
| يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ قَدْ أَنْجَيْنَاكُمْ مِنْ عَدُوِّكُمْ وَوَاعَدْنَاكُمْ جَانِبَ الطُّورِ الْأَيْمَنَ وَنَزَّلْنَا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَىٰ (80) |
| اى بنى اسرائيل ، اين گونه شما را از چنگال دشمنتان فرعون رهايى بخشيديم و با شما در جانب راست کوه طور وعده نهاديم و بر شما « منّ » و « سلوى » فرو فرستاديم . (80) |
| كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَلَا تَطْغَوْا فِيهِ فَيَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَضَبِي ۖ وَمَنْ يَحْلِلْ عَلَيْهِ غَضَبِي فَقَدْ هَوَىٰ (81) |
| از آنچه روزى شما کرده ايم ـ که پاک و پاکيزه است ـ بخوريد و در بهره بردارى از روزى ها با ناسپاسى و کفران نعمت تجاوزگرى نکنيد که خشم من بر شما لازم خواهد شد ، و هر که خشم من بر او لازم شود ، قطعاً سقوط مى کند و تباه مى گردد . (81) |
| وَإِنِّي لَغَفَّارٌ لِمَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا ثُمَّ اهْتَدَىٰ (82) |
| و قطعاً من بسى آمرزنده کسى هستم که از شرک توبه کند و به يکتايى من ايمان آورَد و با اطاعت از دستورات من کار شايسته کند و با پيروى از پيامبران و پذيرش ولايت آنان راه درست را بيابد . (82) |
| ۞ وَمَا أَعْجَلَكَ عَنْ قَوْمِكَ يَا مُوسَىٰ (83) |
| و اى موسى ، چه چيز سبب شد که شتاب کنى و پيش از آمدن آن گروه از قومت که آنان را براى همراهى برگزيدى ، به وعده گاه بيايى ؟ (83) |
| قَالَ هُمْ أُولَاءِ عَلَىٰ أَثَرِي وَعَجِلْتُ إِلَيْكَ رَبِّ لِتَرْضَىٰ (84) |
| موسى گفت : آنان در پى من هستند ، و من ـ پروردگارا ـ با شتاب به سوى تو آمدم تا خشنود شوى . (84) |
| قَالَ فَإِنَّا قَدْ فَتَنَّا قَوْمَكَ مِنْ بَعْدِكَ وَأَضَلَّهُمُ السَّامِرِيُّ (85) |
| خدا گفت : به راستى ، ما قوم تو را پس از آمدنت به وعده گاه آزموديم و سامرى آنان را به بيراهه افکند . (85) |
| فَرَجَعَ مُوسَىٰ إِلَىٰ قَوْمِهِ غَضْبَانَ أَسِفًا ۚ قَالَ يَا قَوْمِ أَلَمْ يَعِدْكُمْ رَبُّكُمْ وَعْدًا حَسَنًا ۚ أَفَطَالَ عَلَيْكُمُ الْعَهْدُ أَمْ أَرَدْتُمْ أَنْ يَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَضَبٌ مِنْ رَبِّكُمْ فَأَخْلَفْتُمْ مَوْعِدِي (86) |
| موسى بى درنگ با حالت خشم و اندوه به سوى قومش بازگشت و گفت : اى قوم من ، آيا پروردگارتان به شما وعده اى نيکو نداد ؟ آيا زمان حضور من در وعده گاه از نظر شما طولانى شد و از بازگشت من نااميد شديد ، يا خواستيد خشم پروردگارتان بر شما لازم آيد که به کفر گرايش يافتيد و وعده اى را که با من کرديد خلاف نموديد ؟ (86) |
| قَالُوا مَا أَخْلَفْنَا مَوْعِدَكَ بِمَلْكِنَا وَلَٰكِنَّا حُمِّلْنَا أَوْزَارًا مِنْ زِينَةِ الْقَوْمِ فَقَذَفْنَاهَا فَكَذَٰلِكَ أَلْقَى السَّامِرِيُّ (87) |
| گفتند : ما براى ساختن آن گوساله ، از اموال خود صرف نکرديم تا عمداً با وعده تو مخالفت کرده باشيم ، ولى از زيورآلات فرعونيان بارهايى گران بر دوش داشتيم و آنها را دور انداختيم و سامرى اين چنين کرد که آنها و آنچه را با خود داشت در آتش افکند . (87) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |