| سوره 21 | سوره مبارکه الانبياء | صفحه 323 |
|
| وَكَمْ قَصَمْنَا مِنْ قَرْيَةٍ كَانَتْ ظَالِمَةً وَأَنْشَأْنَا بَعْدَهَا قَوْمًا آخَرِينَ (11) |
| چه بسيار شهرهايى را که مردمانشان ستمکار ( کافر و مشرک ) بودند در هم شکستيم ، و بعد از آنها مردمانى ديگر پديد آورديم . (11) |
| فَلَمَّا أَحَسُّوا بَأْسَنَا إِذَا هُمْ مِنْهَا يَرْكُضُونَ (12) |
| پس آن گاه که عذاب ما را احساس کردند ، ناگهان از ديارشان گريختند . (12) |
| لَا تَرْكُضُوا وَارْجِعُوا إِلَىٰ مَا أُتْرِفْتُمْ فِيهِ وَمَسَاكِنِكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْأَلُونَ (13) |
| از روى سرزنش به آنان گفته شد : فرار نکنيد ، و به سوى نعمت ها و لذت هايى که در آنها غوطهور بوديد و به سوى خانه هايتان بازگرديد ، باشد که تهيدستان از شما چيزى درخواست کنند و شما در برابر آنان تکبّر کنيد و بر خود بباليد . (13) |
| قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ (14) |
| آنان از گذشته خود پشيمان شدند و گفتند : اى واى بر ما ، که ما واقعاً ستمکار بوديم . (14) |
| فَمَا زَالَتْ تِلْكَ دَعْوَاهُمْ حَتَّىٰ جَعَلْنَاهُمْ حَصِيدًا خَامِدِينَ (15) |
| اين سخن همچنان بر زبانشان جارى بود تا اين که آنان را چون کشتزارى درو شده گردانديم و خاموششان کرديم . (15) |
| وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاءَ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ (16) |
| ما آسمان و زمين و آنچه را که ميان آن دو است نيافريده ايم که بازى کنندگان باشيم ، پس مردم گمان نکنند که به سوى ما باز نمى گردند و پاداش و کيفرى در کار نيست . (16) |
| لَوْ أَرَدْنَا أَنْ نَتَّخِذَ لَهْوًا لَاتَّخَذْنَاهُ مِنْ لَدُنَّا إِنْ كُنَّا فَاعِلِينَ (17) |
| اگر مى خواستيم سرگرمى و بازيچه اى براى خود انتخاب کنيم ، آن را از ميان آفريدگان انتخاب نمى کرديم تا نيازمند آنها باشيم; اگر سرگرمى و بازيچه اى اراده مى کرديم آن را از ذات خويش برمى گرفتيم و ما از آن پيراسته ايم . (17) |
| بَلْ نَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَى الْبَاطِلِ فَيَدْمَغُهُ فَإِذَا هُوَ زَاهِقٌ ۚ وَلَكُمُ الْوَيْلُ مِمَّا تَصِفُونَ (18) |
| ما نه تنها هستى را به بازى نيافريده ايم ، بلکه سنّت ما بر اين است که حق را بر باطل مى افکنيم آن گاه حق باطل را مى شکند و ناگهان باطل نابود مى شود . واى بر شما از اين وصفى که درباره جهان داريد که نه رستاخيزى براى آن قائليد و نه پيام و پيامبرى را از جانب خدا باور داريد . (18) |
| وَلَهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَمَنْ عِنْدَهُ لَا يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِهِ وَلَا يَسْتَحْسِرُونَ (19) |
| هيچ کس را توانِ گريز از حسابرسى اعمالش نيست ، زيرا هر که در آسمان ها و زمين است از آنِ اوست ، و کسانى که مقرّب درگاه اويند تکبّر نمىورزند و از پرستش او سر باز نمى زنند و خسته نمى شوند . (19) |
| يُسَبِّحُونَ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ لَا يَفْتُرُونَ (20) |
| آنان شب و روز تسبيح خدا مى گويند و سستى نمى کنند . (20) |
| أَمِ اتَّخَذُوا آلِهَةً مِنَ الْأَرْضِ هُمْ يُنْشِرُونَ (21) |
| آيا کسانى که پيام هاى الهى را نمى پذيرند ، خدايانى از زمين برگزيده اند که آنها رستاخيز را برپا مى دارند و اعمال مردم را حسابرسى مى کنند ؟ (21) |
| لَوْ كَانَ فِيهِمَا آلِهَةٌ إِلَّا اللَّهُ لَفَسَدَتَا ۚ فَسُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا يَصِفُونَ (22) |
| اگر در آسمان ها و زمين جز خداى يکتا خدايانى وجود مى داشت ، قطعاً آسمان ها و زمين در اثر تدبيرهاى متضاد تباه مى شد; پس تداوم هستى نشانه تدبير واحد و يکتايىِ مدبّر آن است . منزّه است خدا ، فرمانرواى جهان هستى ، از آنچه او را به ناروا وصف مى کنند که براى او شريک مى پندارند . (22) |
| لَا يُسْأَلُ عَمَّا يَفْعَلُ وَهُمْ يُسْأَلُونَ (23) |
| او چون مالک همه چيز است ، از آنچه مى کند باز خواست نمى شود ، ولى آنان ( مشرکان و معبودانشان ) بازخواست خواهند شد . (23) |
| أَمِ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ آلِهَةً ۖ قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ ۖ هَٰذَا ذِكْرُ مَنْ مَعِيَ وَذِكْرُ مَنْ قَبْلِي ۗ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ الْحَقَّ ۖ فَهُمْ مُعْرِضُونَ (24) |
| آيا جز خداى يکتا خدايانى براى خود گرفته اند ؟ بگو : برهانتان را بياوريد . اين قرآن براى همراهان من مايه يادآورى است و کتاب هاى آسمانى گذشته نيز براى امّت هاى پيشين مايه يادآورى بوده است; همه آنها از يکتايى خدا ياد کرده و تنها او را شايسته پرستش دانسته اند ، بلکه بيشتر کافران حق را نمى شناسند و به همين سبب از آن رويگردانند . (24) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |