سوره 23 | سوره مبارکه المؤمنون | صفحه 343 |
|
وَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً بِقَدَرٍ فَأَسْكَنَّاهُ فِي الْأَرْضِ ۖ وَإِنَّا عَلَىٰ ذَهَابٍ بِهِ لَقَادِرُونَ (18) |
و از آسمان آبى به اندازه فرو فرستاديم و آن را در دل زمين جاى داديم و قطعاً ما بر بُردن آن تواناييم . (18) |
فَأَنْشَأْنَا لَكُمْ بِهِ جَنَّاتٍ مِنْ نَخِيلٍ وَأَعْنَابٍ لَكُمْ فِيهَا فَوَاكِهُ كَثِيرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ (19) |
پس براى شما به وسيله آن بوستان هايى از درختان خرما و انگور پديد آورديم که در آنها براى شما ميوه هاى فراوان است و از آنها مى خوريد . (19) |
وَشَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَيْنَاءَ تَنْبُتُ بِالدُّهْنِ وَصِبْغٍ لِلْآكِلِينَ (20) |
20 و نيز به وسيله آن درخت زيتون را پديد آورديم که از کوه سينا برمى آيد و ميوه اى مى روياند که داراى روغن است و خورشى است براى خورندگان . (20) |
وَإِنَّ لَكُمْ فِي الْأَنْعَامِ لَعِبْرَةً ۖ نُسْقِيكُمْ مِمَّا فِي بُطُونِهَا وَلَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ كَثِيرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ (21) |
به يقين براى شما در دام ها ( شتر ، گاو ، گوسفند ) نشانه اى است بر اين که امور بندگان را ما تدبير مى کنيم و به آنان مهربانيم; از شيرى که در شکم آنهاست براى نوشيدن در اختيار شما مى نهيم ، و نيز براى شما در آن دام ها سودهاى بسيار است; از آنها بهره مى بريد و از گوشتشان مى خوريد . (21) |
وَعَلَيْهَا وَعَلَى الْفُلْكِ تُحْمَلُونَ (22) |
و در خشکى بر شتران و در دريا بر کشتى ها سوارتان مى کنند . (22) |
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوْمِهِ فَقَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ أَفَلَا تَتَّقُونَ (23) |
همانا نوح را به سوى مردم زمانش به رسالت فرستاديم . او بى درنگ به سراغ آنان رفت و گفت : اى قوم من ، خداوند يکتا را بپرستيد . شما را جز او معبودى شايسته پرستش نيست . آيا از کيفر او پروا نمى کنيد که به يکتايى او کفر مىورزيد . (23) |
فَقَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ مَا هَٰذَا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُرِيدُ أَنْ يَتَفَضَّلَ عَلَيْكُمْ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَأَنْزَلَ مَلَائِكَةً مَا سَمِعْنَا بِهَٰذَا فِي آبَائِنَا الْأَوَّلِينَ (24) |
مهتران قومش که کافر بودند گفتند : اى مردم ، اين جز بشرى مانند شما نيست . مى خواهد بدين وسيله بر شما برترى جويد . اگر از غيب پيامى به او مى رسيد ، مى بايست به شما نيز که بشرى مانند او هستيد برسد ، و اگر خدا مى خواست پيامى به ما برساند ، قطعاً فرشتگانى را فرو مى فرستاد . علاوه بر اين ، آيين او سابقه اى ندارد و ما در ميان پدران نخستين خود نشنيده ايم که اين آيين را برگزيده باشند . (24) |
إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ بِهِ جِنَّةٌ فَتَرَبَّصُوا بِهِ حَتَّىٰ حِينٍ (25) |
او مردى است که جنون دامنگيرش شده است ، پس تا مدّتى کوتاه در انتظارش باشيد ، شايد بهبود يابد يا مرگ به سراغش آيد . (25) |
قَالَ رَبِّ انْصُرْنِي بِمَا كَذَّبُونِ (26) |
نوح گفت : پروردگارا ، من مردم را به عذاب هشدار دادم ، ولى آنان عذاب را دروغ شمردند ، اينک تو مرا به وسيله همان عذابى که چون بدان هشدارشان دادم دروغگويم پنداشتند ، يارى ده . (26) |
فَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِ أَنِ اصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَوَحْيِنَا فَإِذَا جَاءَ أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ ۙ فَاسْلُكْ فِيهَا مِنْ كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ وَأَهْلَكَ إِلَّا مَنْ سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ مِنْهُمْ ۖ وَلَا تُخَاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُوا ۖ إِنَّهُمْ مُغْرَقُونَ (27) |
پس هنگامى که خواستيم عذاب بفرستيم ، به او وحى کرديم که آن کشتى را زير نظر ما و بر طبق آنچه به تو وحى مى کنيم ، بساز ، و چون حکم ما در مورد نابودى کفرپيشگان در رسيد ، و به نشانه عذاب ، آب از آن تنور جوشيد ، از هر حيوانى ، دو تا ، يک نر و يک ماده ، با کسانت ( مؤمنان و خانواده ات ) جز کسانى از آنان که پيش تر وعده عذاب در حقشان ثابت شده است ، در آن کشتى سوار کن ، و با من درباره نجات کسانى که ستم کرده اند سخن مگوى ، چرا که آنان غرق خواهند شد و اين مقدر شده است . (27) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |