| سوره 24 | سوره مبارکه النور | صفحه 354 |
|
| وَأَنْكِحُوا الْأَيَامَىٰ مِنْكُمْ وَالصَّالِحِينَ مِنْ عِبَادِكُمْ وَإِمَائِكُمْ ۚ إِنْ يَكُونُوا فُقَرَاءَ يُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ ۗ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (32) |
| اى مؤمنان ، به مردان و زنانِ بى همسرى که از ] همکيشان [ شما هستند و به آن بندگان و کنيزانتان که شايستگى ازدواج را دارند ، همسر دهيد . اگر تهيدست اند ، خداوند آنان را از فضل خود توانگر خواهد ساخت ، که خداوند داراى بخششى گسترده است و به حال کسى که صلاح او در گشايش است داناست . (32) |
| وَلْيَسْتَعْفِفِ الَّذِينَ لَا يَجِدُونَ نِكَاحًا حَتَّىٰ يُغْنِيَهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ ۗ وَالَّذِينَ يَبْتَغُونَ الْكِتَابَ مِمَّا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ فَكَاتِبُوهُمْ إِنْ عَلِمْتُمْ فِيهِمْ خَيْرًا ۖ وَآتُوهُمْ مِنْ مَالِ اللَّهِ الَّذِي آتَاكُمْ ۚ وَلَا تُكْرِهُوا فَتَيَاتِكُمْ عَلَى الْبِغَاءِ إِنْ أَرَدْنَ تَحَصُّنًا لِتَبْتَغُوا عَرَضَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۚ وَمَنْ يُكْرِهْهُنَّ فَإِنَّ اللَّهَ مِنْ بَعْدِ إِكْرَاهِهِنَّ غَفُورٌ رَحِيمٌ (33) |
| و بايد کسانى که هزينه ازدواج و مخارج زندگى را نمى يابند پاکدامنى پيشه کنند و از کارهاى زشت بپرهيزند تا خداوند آنان را از فضل خود توانگر کند . و از ميان بردگانتان ، آنان که مى خواهند با قراردادى مکتوب ثمن خود را بپردازند و آزادى خود را باز يابند ، اگر شايستگى اين کار را در آنان سراغ داريد ، درخواستشان را بپذيريد و با آنان قرارداد بنويسيد ، و از مالى که خدا به شما ارزانى کرده است به عنوان زکات به ايشان بدهيد ] تا بتوانند بهاى خود را بپردازند . [ و اگر کنيزانتان خواهان عفّت اند ، براى دستيابى به متاع ناپايدار دنيا آنان را به زنا وادار نکنيد ، و هر کس آنان را به اين کار وادار کند ] کيفر خواهد ديد و [ البته خداوند گناه کنيزان را پس از آن که به اين کار زشت مجبور شده اند مى آمرزد و رحمت خود را از آنان دريغ نمى دارد . (33) |
| وَلَقَدْ أَنْزَلْنَا إِلَيْكُمْ آيَاتٍ مُبَيِّنَاتٍ وَمَثَلًا مِنَ الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِكُمْ وَمَوْعِظَةً لِلْمُتَّقِينَ (34) |
| همانا ما آياتى روشنگر که راه سعادت را به شما نشان مى دهد و شرحى از آنان که پيش از شما درگذشتند ـ چه نيکانشان و چه تبهکارانشان ـ به سوى شما نازل کرديم تا کارهاى شايسته و ناشايسته را بشناسيد ، و براى تقواپيشگان شما نيز اندرزى فرو فرستاديم . (34) |
| ۞ اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَاةٍ فِيهَا مِصْبَاحٌ ۖ الْمِصْبَاحُ فِي زُجَاجَةٍ ۖ الزُّجَاجَةُ كَأَنَّهَا كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ يُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبَارَكَةٍ زَيْتُونَةٍ لَا شَرْقِيَّةٍ وَلَا غَرْبِيَّةٍ يَكَادُ زَيْتُهَا يُضِيءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ ۚ نُورٌ عَلَىٰ نُورٍ ۗ يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَيَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ ۗ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (35) |
| خداوند نورى است که آسمان ها و زمين به سبب آن پديد آمده اند و براى او نورى ويژه مؤمنان است . اين نور در مَثَل همچون چراغدانى است که در آن چراغى باشد و آن چراغ در بلورى ، که وزش باد شعله اش را نلرزاند و از فروغش نکاهد . آن بلور چنان بدرخشد که گويى اخترى تابان است . آن چراغ با روغنى که از درخت پربرکت زيتون فراهم آمده است افروخته مى شود; درختى که نه در جانب شرق است و نه در جانب غرب که تنها يک سوى آن از تابش خورشيد بهره بَرَد; نزديک است روغن آن از شدّت صافى روشنى بخشد ، هرچند آتشى به آن نرسيده و شعلهورش نکرده باشد; نورى است شديد بر روى نورى شديد . خدا هر که را بخواهد ( شايسته بداند ) ، به نورِ هدايتش راه مى نمايد ، و خدا اين مَثَل ها را براى مردم مى آورَد و خدا به هر چيزى داناست . (35) |
| فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَيُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ (36) |
| آن چراغ پرفروغ در خانه هايى است که خدا رخصت داده است که قدر و منزلت آنها رفعت يابد چرا که رخصت داده است که نام خدا در آنها برده شود . در آن خانه ها هر بامداد و عصرگاه مردانى او را تسبيح مى گويند; (36) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |