سوره 24 | سوره مبارکه النور | صفحه 359 |
|
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَإِذَا كَانُوا مَعَهُ عَلَىٰ أَمْرٍ جَامِعٍ لَمْ يَذْهَبُوا حَتَّىٰ يَسْتَأْذِنُوهُ ۚ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَأْذِنُونَكَ أُولَٰئِكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ۚ فَإِذَا اسْتَأْذَنُوكَ لِبَعْضِ شَأْنِهِمْ فَأْذَنْ لِمَنْ شِئْتَ مِنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمُ اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (62) |
مؤمنان راستين تنها کسانى اند که به خدا و پيامبرش ايمان آورده اند ، و هنگامى که با پيامبر بر سر کارى که مربوط به جامعه اسلامى است گرد آمده اند ، پيش از آن که از او اجازه بگيرند ، از نزد وى بيرون نمى روند . کسانى که از تو اجازه مى گيرند ، اينانند که به خدا و پيامبرش ايمان دارند . پس اگر براى برخى از کارهاى خود از تو اجازه خواستند ، به هر کس از آنان که خواهى اجازه ده و برايشان از خدا آمرزش بخواه که خدا آمرزنده و مهربان است . (62) |
لَا تَجْعَلُوا دُعَاءَ الرَّسُولِ بَيْنَكُمْ كَدُعَاءِ بَعْضِكُمْ بَعْضًا ۚ قَدْ يَعْلَمُ اللَّهُ الَّذِينَ يَتَسَلَّلُونَ مِنْكُمْ لِوَاذًا ۚ فَلْيَحْذَرِ الَّذِينَ يُخَالِفُونَ عَنْ أَمْرِهِ أَنْ تُصِيبَهُمْ فِتْنَةٌ أَوْ يُصِيبَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (63) |
فراخوانى پيامبر را در ميان خود مانند فراخوانى يکديگر قرار ندهيد; اگر پيامبر شما را براى کارى فراخواند ، حاضر شويد ، و بى اجازه او از نزدش خارج نشويد . قطعاً خداوند کسانى از شما را که آهسته آهسته و در پناه ديگران از حضور پيامبر بيرون مى روند ، مى شناسد . پس بايد کسانى که از فرمان پيامبر سرپيچى مى کنند بترسند از اين که بلايى به آنان رسد يا عذابى دردناک به سراغشان آيد . (63) |
أَلَا إِنَّ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ قَدْ يَعْلَمُ مَا أَنْتُمْ عَلَيْهِ وَيَوْمَ يُرْجَعُونَ إِلَيْهِ فَيُنَبِّئُهُمْ بِمَا عَمِلُوا ۗ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (64) |
آگاه باشيد که آنچه در آسمان ها و زمين است از آنِ خداست و او به ملک خويش آگاه است و قطعاً مى داند که شما در چه حالى هستيد و چه نيازى داريد و چه آيينى براى شما ضرورى است ، پس همان را برايتان مقرر کرده است; و نيز خبر دارد از روزى که همگان به سوى او بازگردانده مى شوند و آنان را به حقيقت آنچه کرده اند آگاه مى کند ، و خدا به هر چيزى داناست . (64) |
سوره 25 | سوره مبارکه الفرقان | |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَىٰ عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا (1) |
پرخير و برکت است آن کسى که قرآن را که جداکننده حق از باطل است بر بنده خود محمد فرو فرستاد تا جهانيان را بيم دهنده باشد . (1) |
الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَمْ يَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَخَلَقَ كُلَّ شَيْءٍ فَقَدَّرَهُ تَقْدِيرًا (2) |
همان کسى که فرمانروايى آسمان ها و زمين تنها از آنِ اوست ، فرزندى نگرفته است و در فرمانروايى هيچ شريکى نداشته است ، و هر چيزى را او آفريده و چنان که بايد براى آن اندازه معين کرده است . (2) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |