سوره 25 | سوره مبارکه الفرقان | صفحه 366 |
|
وَالَّذِينَ لَا يَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ وَلَا يَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَا يَزْنُونَ ۚ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَٰلِكَ يَلْقَ أَثَامًا (68) |
و بندگان واقعى خداى رحمان کسانى اند که با وجود خدا معبود ديگرى نمى خوانند و انسان را که خدا کشتن او را حرام کرده است نمى کشند ، مگر اين که قتل او به حق باشد ، و زنا نمى کنند ، و هر کس اين کارها را انجام دهد با وِزر و وبال گناهانش رو به رو خواهد شد . (68) |
يُضَاعَفْ لَهُ الْعَذَابُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَيَخْلُدْ فِيهِ مُهَانًا (69) |
عذابش در روز قيامت دو چندان مى شود و براى هميشه با خفّت و خوارى در آن عذاب مى ماند . (69) |
إِلَّا مَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُولَٰئِكَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ ۗ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا (70) |
مگر کسانى که از شرک توبه کنند و به يکتايى خدا ايمان بياورند و کار شايسته کنند ، که اينان را خدا بدى هاى برخاسته از گناهانشان را از دل و جانشان مى زدايد و آنها را به آثارى نيکو تبديل مى کند ، چرا که خداوند آمرزنده و مهربان است . (70) |
وَمَنْ تَابَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَإِنَّهُ يَتُوبُ إِلَى اللَّهِ مَتَابًا (71) |
هر کس از گناهانش توبه کند و کار شايسته انجام دهد ، قطعاً او چنان که بايسته است به سوى خدا باز آمده و درخور اين است که خداوند بدى هاى او را به نيکى ها مبدّل سازد . (71) |
وَالَّذِينَ لَا يَشْهَدُونَ الزُّورَ وَإِذَا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرَامًا (72) |
و بندگان واقعى خداى رحمان کسانى اند که در مجلس لهو و آوازه خوانى حاضر نمى شوند ، و چون بر مردمى که به گناه و کار بيهوده مشغولند ، بگذرند ، از آنان روى مى گردانند و مى گذرند و خود را گرامى تر از آن مى دانند که در محفلشان حضور يابند و با آنان همنشين شوند . (72) |
وَالَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ لَمْ يَخِرُّوا عَلَيْهَا صُمًّا وَعُمْيَانًا (73) |
و کسانى اند که چون آيات پروردگارشان به آنان يادآورى شود ، چشم و گوش بسته با آنها رو به رو نمى شوند ، بلکه در آنها مى انديشند و آنها را از روى بصيرت باور مى کنند . (73) |
وَالَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّيَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِينَ إِمَامًا (74) |
و کسانى اند که مى گويند : پروردگارا ، از همسران و فرزندانمان نسلى پرهيزگار به ما ببخش که مايه خرسندى و روشنى چشم ما باشد ، و چنان کن که در کارهاى پسنديده و دستيابى به رحمت تو از همگان سبقت گيريم و پيشوا و مقتداى تقواپيشگان باشيم . (74) |
أُولَٰئِكَ يُجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ بِمَا صَبَرُوا وَيُلَقَّوْنَ فِيهَا تَحِيَّةً وَسَلَامًا (75) |
اينانند که به پاس آن که بر اطاعت خدا و دورى از گناهان صبر کردند ، درجه رفيع بهشت را به آنها پاداش مى دهند و در آن جا همواره با امورى مسرت بخش و سلامت آميز روبه رويشان مى سازند . (75) |
خَالِدِينَ فِيهَا ۚ حَسُنَتْ مُسْتَقَرًّا وَمُقَامًا (76) |
در بهشت که جايگاه و اقامتگاهى نيکوست ، جاودانه اند . (76) |
قُلْ مَا يَعْبَأُ بِكُمْ رَبِّي لَوْلَا دُعَاؤُكُمْ ۖ فَقَدْ كَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ يَكُونُ لِزَامًا (77) |
بگو : خدا به شما کافران اعتنايى نمى کند ، چرا که پيام او را دروغ شمرده و پيامبرش را تکذيب کرده ايد . اگر لازم نبود که خدا براى اتمام حجّت ، شما را به ايمان فراخواند ، اين اندازه هم به شما توجه نمى کرد . پس زود است که اين تکذيبِ شما دامنگيرتان شود و به عذابى دائمى گرفتار شويد . (77) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |