فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند
زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید
صفحه اصلی
>>
Cultural Part - بخش فرهنگي
>>
قرآن ترجمه الهی قمشه ای
درباره بخش فرهنگی
بخش فرهنگی
قرآن
حافظ شیرازی
مولانا
سعدی شیرازی
گلچین
نظامی
عطار
عمر خیام
شیخ بهایی
ابوسعید ابوالخیر
بابا طاهر
هاتف اصفهانی
سنایی
شیخ محمود شبستری
فردوسی
رودکی
قلم
امیر خسرو دهلوی
فروغی بسطامی
شمس تبریزی
سید محمد حسین طباطبایی
مجذوب تبریزی
رهی معیری
خواجه عبدالله انصارى
محیی الدین ابن عربی
جامی
ناصرخسرو
صغیر اصفهانی
قرآن ترجمه الهی قمشه ای
سوره 2
سوره مبارکه البقرة
صفحه 37
وَإِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ ۚ وَلَا تُمْسِكُوهُنَّ ضِرَارًا لِتَعْتَدُوا ۚ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَٰلِكَ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ ۚ وَلَا تَتَّخِذُوا آيَاتِ اللَّهِ هُزُوًا ۚ وَاذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَمَا أَنْزَلَ عَلَيْكُمْ مِنَ الْكِتَابِ وَالْحِكْمَةِ يَعِظُكُمْ بِهِ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ
(231)
و هنگامى که زنان را طلاق گفتيد ، و به پايان عدّه خويش نزديک شدند ، يا با رجوع خود ، آنان را به طور پسنديده در همسرى خود نگاه داريد و يا به طور پسنديده رهايشان کنيد ; و آنان را براى اين که زيانى به ايشان برسانيد نگاه مداريد تا ]بدين وسيله به حقوق آنان و حدود الهى[ تجاوز کنيد . و هر کس چنين کند ، به خود ستم کرده و احکام خدا را به مسخره گرفته است . پس مبادا احکام الهى را با اين کار به مسخره گيريد . و نعمت خدا را که به شما ارزانى داشته و کتاب و حکمتى را که بر شما فرو فرستاده و شما را به آن پند مى دهد به ياد آوريد ، و از حسابرسى خدا و عذاب او پروا کنيد و بدانيد که خدا به هر چيزى داناست .
(231)
وَإِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلَا تَعْضُلُوهُنَّ أَنْ يَنْكِحْنَ أَزْوَاجَهُنَّ إِذَا تَرَاضَوْا بَيْنَهُمْ بِالْمَعْرُوفِ ۗ ذَٰلِكَ يُوعَظُ بِهِ مَنْ كَانَ مِنْكُمْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۗ ذَٰلِكُمْ أَزْكَىٰ لَكُمْ وَأَطْهَرُ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ
(232)
و هنگامى که زنان را طلاق گفتيد و به پايان عدّه خود رسيدند ، شما خويشاوندانِ زنان ، نبايد آنان را از ازدواج مجدد با شوهران سابق خود ، چنانچه به طور پسنديده ميان خود به توافق رسند بازداريد . هر کس از شما به خدا و روز واپسين ايمان دارد ، به اين حکم پند داده مى شود . اين از نظر ارزش ها براى شما پربارتر و براى پاکى روانتان نيکوتر است ، و خدا مى داند و شما نمى دانيد .
(232)
۞ وَالْوَالِدَاتُ يُرْضِعْنَ أَوْلَادَهُنَّ حَوْلَيْنِ كَامِلَيْنِ ۖ لِمَنْ أَرَادَ أَنْ يُتِمَّ الرَّضَاعَةَ ۚ وَعَلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَكِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ ۚ لَا تُكَلَّفُ نَفْسٌ إِلَّا وُسْعَهَا ۚ لَا تُضَارَّ وَالِدَةٌ بِوَلَدِهَا وَلَا مَوْلُودٌ لَهُ بِوَلَدِهِ ۚ وَعَلَى الْوَارِثِ مِثْلُ ذَٰلِكَ ۗ فَإِنْ أَرَادَا فِصَالًا عَنْ تَرَاضٍ مِنْهُمَا وَتَشَاوُرٍ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِمَا ۗ وَإِنْ أَرَدْتُمْ أَنْ تَسْتَرْضِعُوا أَوْلَادَكُمْ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِذَا سَلَّمْتُمْ مَا آتَيْتُمْ بِالْمَعْرُوفِ ۗ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ
(233)
و مادران ـ هرچند طلاق گرفته باشند ـ فرزندان خود را دو سال تمام شير مى دهند . اين حکم براى کسى است که بخواهد دوران شيرخوارگى را تکميل کند . و خوراک و پوشاک مادران در حد متعارف برعهده پدر کودک است ، و البته هيچ کس جز به اندازه توانش مکلّف نيست . هيچ مادرى نبايد از رهگذر فرزندش زيان ببيند ، و هيچ پدرى نيز نبايد از رهگذر فرزندش زيانى به او برسد . و اگر پدرِ کودک بميرد ، مانند همان تکليفى که برعهده پدر بود ، برعهده وارث اوست . و اگر پدر و مادر با رضايت و مشورت يکديگر بخواهند فرزندشان را قبل از دو سال از شير باز گيرند بر آن دو گناهى نيست . و شما پدران اگر خواستيد براى فرزندانتان دايه اى بگيريد بر شما گناهى نيست ، به شرط آن که حقوقى را که بايد به مادر او مى داديد ، به خوبى و شايستگى بپردازيد . و از حسابرسى خدا و عذاب او پروا کنيد ، و بدانيد که خدا به آنچه مى کنيد بيناست .
(233)
صفحه آخر
صفحه بعد
صفحه 37
صفحه قبل
صفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)
انتخاب ترجمه
انتخاب سوره
برو به صفحه
قرآن ترجمه المیزان
قرآن ترجمه راهنما
قرآن ترجمه انصاریان
قرآن ترجمه آیتی
قرآن ترجمه فولادوند
قرآن ترجمه مکارم شیرازی
English Translation of Quran
Deutsch Übersetzung des Koran
Traduction française du Coran
قرآن ترجمه الهی قمشه ای
برو به صفحه شماره
1. الفاتحة (حمد)
2. البقرة
3. آلعمران
4. النساء
5. المائدة
6. الانعام
7. الاعراف
8. الانفال
9. التوبة
10. يونس
11. هود
12. يوسف
13. الرعد
14. ابراهيم
15. الحجر
16. النحل
17. الاسراء
18. الكهف
19. مريم
20. طه
21. الانبياء
22. الحج
23. المؤمنون
24. النور
25. الفرقان
26. الشعراء
27. النمل
28. القصص
29. العنكبوت
30. الروم
31. لقمان
32. السجده
33. الاحزاب
34. سبا
35. فاطر
36. يس
37. الصافات
38. ص
39. الزمر
40. غافر
41. فصلت
42. الشورى
43. الزخرف
44. الدخان
45. الجاثية
46. الاحقاف
47. محمد
48. الفتح
49. الحجرات
50. ق
51. الذاريات
52. الطور
53. النجم
54. القمر
55. الرحمن
56. الواقعة
57. الحديد
58. المجادلة
59. الحشر
60. الممتحنة
61. الصف
62. الجمعة
63. المنافقون
64. التغابن
65. الطلاق
66. التحريم
67. الملك
68. القلم
69. الحاقة
70. المعارج
71. نوح
72. الجن
73. المزمل
74. المدثر
75. القيامة
76. الانسان
77. المرسلات
78. النبا
79. النازعات
80. عبس
81. التكوير
82. الانفطار
83. المطففين
84. الانشقاق
85. البروج
86. الطارق
87. الاعلى
88. الغاشية
89. الفجر
90. البلد
91. الشمس
92. الليل
93. الضحى
94. الشرح
95. التين
96. العلق
97. القدر
98. البينة
99. الزلزلة
100. العاديات
101. القارعة
102. التكاثر
103. العصر
104. الهمزة
105. الفيل
106. قريش
107. الماعون
108. الكوثر
109. الكافرون
110. النصر
111. المسد
112. الاخلاص (توحید)
113. الفلق
114. الناس
اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بیمرادیِ ماست
مرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویش
خلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریم
تفاوتی نکند، چون نظر بهعینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شد
خللپذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردن
که هرچه دوست پسندد بهجای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویش
از آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست
*
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است
(آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد
#
ابیات مرتبط با این شعر
672
670
670
مشاهده متن کامل
سعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)
نسخه قبلی نرم افزار قرآن در سايت حامي رايانه
دانلود قرآن و گزيده هايي از آيات قرآن