سوره 27 | سوره مبارکه النمل | صفحه 382 |
|
۞ فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَنْ قَالُوا أَخْرِجُوا آلَ لُوطٍ مِنْ قَرْيَتِكُمْ ۖ إِنَّهُمْ أُنَاسٌ يَتَطَهَّرُونَ (56) |
ولى پاسخ قومش جز اين نبود که گفتند : خاندان لوط را از شهر و ديارتان بيرون کنيد . و به تمسخر گفتند : اينها مردمى هستند که خواهان پاکى اند و نمى خواهند دامنشان آلوده شود ! (56) |
فَأَنْجَيْنَاهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ قَدَّرْنَاهَا مِنَ الْغَابِرِينَ (57) |
پس او و خانواده اش را نجات داديم ، جز همسرش را که مقدّر کرديم از باقى ماندگان در عذاب باشد . (57) |
وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ مَطَرًا ۖ فَسَاءَ مَطَرُ الْمُنْذَرِينَ (58) |
و بر قومش بارانى از سنگپاره ها بارانديم . شوم بود باران کسانى که به آنان هشدار داده شد . (58) |
قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَسَلَامٌ عَلَىٰ عِبَادِهِ الَّذِينَ اصْطَفَىٰ ۗ آللَّهُ خَيْرٌ أَمَّا يُشْرِكُونَ (59) |
اى پيامبر ، بگو : ستايش همه از آنِ خداست . و سلام بر بندگانى از او که آنها را برگزيده است . آيا خدا بهتر است يا آنچه شريک او قرار مى دهند; همانها که از رساندن کمترين خيرى به پرستشگران خود ناتوانند ؟ (59) |
أَمَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَأَنْزَلَ لَكُمْ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَنْبَتْنَا بِهِ حَدَائِقَ ذَاتَ بَهْجَةٍ مَا كَانَ لَكُمْ أَنْ تُنْبِتُوا شَجَرَهَا ۗ أَإِلَٰهٌ مَعَ اللَّهِ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ يَعْدِلُونَ (60) |
آيا خدايان اهل شرک بهترند يا آن کس که آسمان ها و زمين را آفريد و از آسمان براى شما آبى فرو فرستاد و به وسيله آن باغ هايى شاداب رويانيديم که شما را توان آن نبود که درختانش را برويانيد; آيا با وجود خدا معبودى هست بلکه مشرکان مردمى هستند که از راه درست منحرف مى شوند و از خدا به غير او روى مى کنند . (60) |
أَمَّنْ جَعَلَ الْأَرْضَ قَرَارًا وَجَعَلَ خِلَالَهَا أَنْهَارًا وَجَعَلَ لَهَا رَوَاسِيَ وَجَعَلَ بَيْنَ الْبَحْرَيْنِ حَاجِزًا ۗ أَإِلَٰهٌ مَعَ اللَّهِ ۚ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (61) |
آيا آن کس که زمين را به گونه اى مستقر ساخته است که شما را نلرزاند و در دل آن نهرهايى پديد آورده و براى آن کوه هايى استوار قرار داده و ميان دو دريا ] = درياى شور و شيرين [ حايلى نهاده است تا به هم نياميزند ، آيا او بهتر است يا معبودان اهل شرک ؟ آيا با وجود خدا معبودى شايسته پرستش ، هست ؟ تلاش براى هدايت مشرکان بى فايده است ، زيرا بيشترشان دانشى ندارند . (61) |
أَمَّنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ وَيَجْعَلُكُمْ خُلَفَاءَ الْأَرْضِ ۗ أَإِلَٰهٌ مَعَ اللَّهِ ۚ قَلِيلًا مَا تَذَكَّرُونَ (62) |
آيا آن کس که خواسته هر درمانده اى را ـ آن گاه که او را بخواند ـ اجابت مى کند و گرفتارى اش را برطرف مى سازد و شما آدميان را در زمين جانشين قرار مى دهد ، بهتر است يا خدايان اهل شرک ؟ آيا با وجود خدا معبودى شايسته پرستش ، هست ؟ شما کفرپيشگان چه اندک درمى يابيد و متذکّر مى شويد . (62) |
أَمَّنْ يَهْدِيكُمْ فِي ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَمَنْ يُرْسِلُ الرِّيَاحَ بُشْرًا بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ ۗ أَإِلَٰهٌ مَعَ اللَّهِ ۚ تَعَالَى اللَّهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ (63) |
آيا آن کس که شب هنگام شما را در تاريکى هاى خشکى و دريا راه مى نمايد و آن کس که بادها را به عنوان نويدبخش نزول رحمتش پيشاپيش باران مى فرستد ، بهتر است يا خدايان اهل شرک که سودى براى پرستشگران خود ندارند ؟ آيا با وجود خدا معبودى شايسته پرستش ، هست ؟ پس خداوند والاتر از آن است که شريکى براى او بپندارند . (63) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |