فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه الهی قمشه ای

قرآن ترجمه الهی قمشه ای

سوره 27

سوره مبارکه النمل

صفحه 384
وَإِنَّهُ لَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ (77)
و قطعاً اين قرآن مؤمنان را به حق رهنمون مى شود و براى آنان مايه رحمت است . (77)
إِنَّ رَبَّكَ يَقْضِي بَيْنَهُمْ بِحُكْمِهِ ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْعَلِيمُ (78)
به يقين ، پروردگار تو با حکم خود ميان بنى اسرائيل داورى خواهد کرد ، و اوست آن مقتدر دانا که در اراده خود مغلوب نمى شود و در حکمش خطا نمى کند . (78)
فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ ۖ إِنَّكَ عَلَى الْحَقِّ الْمُبِينِ (79)
پس بر خدا توکّل کن و کار مشرکان و کافران بنى اسرائيل را به او واگذار و بدان که تو قطعاً بر حقّى آشکار قرار دارى . (79)
إِنَّكَ لَا تُسْمِعُ الْمَوْتَىٰ وَلَا تُسْمِعُ الصُّمَّ الدُّعَاءَ إِذَا وَلَّوْا مُدْبِرِينَ (80)
آرى ، کارشان را به خدا واگذار ، زيرا آنان مردگانند و تو نمى توانى سخن خود را به مردگان بشنوانى و آنان را هدايت کنى . آنان کرانى هستند که تو از شنواندن و رساندن دعوتت به آنان ناتوانى ، به ويژه آن گاه که از تو روى برمى تابند و پشت مى کنند و گر نه امکان داشت که با اشاره سخن خود را به آنان بفهمانى و هدايتشان کنى . (80)
وَمَا أَنْتَ بِهَادِي الْعُمْيِ عَنْ ضَلَالَتِهِمْ ۖ إِنْ تُسْمِعُ إِلَّا مَنْ يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا فَهُمْ مُسْلِمُونَ (81)
اى پيامبر . اينان کورند و به بيراهه مى روند ، و تو نمى توانى کوران را راه بنمايى و آنان را از گمراهى باز دارى; تو فقط مى توانى سخنت را به کسانى بشنوانى و آنان را هدايت کنى که در آيات ما ـ که همه بيانگر توحيد است ـ بينديشند و تصديق کنند . اينانند که در برابر ما تسليم مى شوند و ايمان مى آورند . (81)
۞ وَإِذَا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَيْهِمْ أَخْرَجْنَا لَهُمْ دَابَّةً مِنَ الْأَرْضِ تُكَلِّمُهُمْ أَنَّ النَّاسَ كَانُوا بِآيَاتِنَا لَا يُوقِنُونَ (82)
و هنگامى که بر کافران زمانِ آن فرا رسد که آيتى خارق العاده به آنان ارائه شود تا آنان را به اعتراف به حق وادار کند ، جنبنده اى را که با آنان سخن خواهد گفت ، از زمين براى آنان پديد مى آوريم; زيرا در آن هنگام مردم بر اثر از کف نهادن استعداد ايمان به نشانه هاى روشن ما يقين نمى کنند . (82)
وَيَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا مِمَّنْ يُكَذِّبُ بِآيَاتِنَا فَهُمْ يُوزَعُونَ (83)
و ياد کن روزى را که از هر امّتى ، گروهى از کسانى را که آيات ما را دروغ انگاشتند بر مى انگيزيم و برانگيخته شدگان از اين که پراکنده شوند بازداشته مى شوند تا همه آنان يکجا گردآورى شوند . (83)
حَتَّىٰ إِذَا جَاءُوا قَالَ أَكَذَّبْتُمْ بِآيَاتِي وَلَمْ تُحِيطُوا بِهَا عِلْمًا أَمَّاذَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (84)
تا چون در جايگاهى که با آنان سخن گفته مى شود حاضر شوند ، خدا به آنان مى گويد : آيا نشانه ها و آيات مرا دروغ انگاشتيد و با بى توجهى در آنها انديشه نکرديد و آنها را ندانستيد ؟ شما جز تکذيب آيات من چه مى کرديد ؟ (84)
وَوَقَعَ الْقَوْلُ عَلَيْهِمْ بِمَا ظَلَمُوا فَهُمْ لَا يَنْطِقُونَ (85)
و چون با تکذيب آيات خدا بر خود ستم روا داشتند ، اين سخن که خدا ستمکاران را هدايت نمى کند ، در مورد آنان به وقوع پيوست; از اين رو آنان ديگر عذرى براى خود نمى يابند و هيچ سخنى نمى گويند . (85)
أَلَمْ يَرَوْا أَنَّا جَعَلْنَا اللَّيْلَ لِيَسْكُنُوا فِيهِ وَالنَّهَارَ مُبْصِرًا ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (86)
آيا نديده اند که ما شب را پديد آورده ايم تا در آن آرامش بيابند ، و روز را روشن قرار داده ايم تا در پرتو آن آيات الهى را بنگرند ؟ به راستى در اين امور براى مردمى که ايمان دارند نشانه هايى بر يکتايى خدا هست . (86)
وَيَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ فَفَزِعَ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَمَنْ فِي الْأَرْضِ إِلَّا مَنْ شَاءَ اللَّهُ ۚ وَكُلٌّ أَتَوْهُ دَاخِرِينَ (87)
و روزى که در صور دميده شود ، پس با نخستين نفخه ، هر که در آسمان ها و هر که در زمين است به وحشت افتد و بميرد ، مگر آن کس که خدا بخواهد ، و با نفخه دوم همگان ـ چه آنان که از دَهشت مرده و چه آنان که استثنا شده اند ـ به حضور خدا آيند . (87)
وَتَرَى الْجِبَالَ تَحْسَبُهَا جَامِدَةً وَهِيَ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ ۚ صُنْعَ اللَّهِ الَّذِي أَتْقَنَ كُلَّ شَيْءٍ ۚ إِنَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَفْعَلُونَ (88)
تو اين کوه ها را که اينک بى حرکت مى پندارى آن روز که در صور دميده شود خواهى ديد که بسان ابرها به حرکت در مى آيند و اين جهان فرو مى ريزد و با فرو ريختنش آخرت برپا مى شود و هستى به کمال مى رسد ، زيرا خدا آن را ساخته است; همو که هر چيزى را استوار و متقن پديد آورده است . به يقين ، او در آن روز به جزئيات آنچه شما مى کرديد آگاه است . (88)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 384صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی