سوره 31 | سوره مبارکه لقمان | صفحه 411 |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
الم (1) |
الف . لام . ميم . (1) |
تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْحَكِيمِ (2) |
اين آيه هاى بلند مرتبه که در اين سوره خواهد آمد و آياتى که پيش تر نازل شده ، همه آيات اين کتاب است; کتابى که دربردارنده حکمت است و هيچ سخن بيهوده و باطلى در آن راه ندارد . (2) |
هُدًى وَرَحْمَةً لِلْمُحْسِنِينَ (3) |
کتابى که هدايتگر نيکوکاران و رحمت آفرين براى آنان است . (3) |
الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ (4) |
نيکوکاران کسانى اند که نماز را هماره به پا مى دارند و زکات مى پردازند و به سراى آخرت يقين دارند . (4) |
أُولَٰئِكَ عَلَىٰ هُدًى مِنْ رَبِّهِمْ ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (5) |
اينان بر هدايتى که از جانب پروردگارشان به آنان ارزانى شده است ، استوارند و اينانند که به راستى نيکبختند . (5) |
وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْتَرِي لَهْوَ الْحَدِيثِ لِيُضِلَّ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَيَتَّخِذَهَا هُزُوًا ۚ أُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ (6) |
از مردم کسى است که سخن ها و داستان هاى بيهوده را که باز دارنده از حق و گرايش دهنده به باطل است ، مى خرد تا با انتشار آنها ، مردم را از راه خدا باز دارد و به بيراهه برد بى راهه اى تهى از هر گونه دانش و قرآن و حقايق آن را به استهزا گيرد . براى آنان ( گمراه گران و گمراه شدگان ) عذابى خوارکننده و ذلت بار خواهدبود . (6) |
وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا وَلَّىٰ مُسْتَكْبِرًا كَأَنْ لَمْ يَسْمَعْهَا كَأَنَّ فِي أُذُنَيْهِ وَقْرًا ۖ فَبَشِّرْهُ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ (7) |
و هنگامى که آيات ما بر او خوانده شود ، متکبّرانه روى مى گرداند ، چنان که گويى آنها را نشنيده است; گويى در هر دو گوشش سنگينى افتاده و کر شده است; پس او را به عذابى دردناک بشارت ده . (7) |
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتُ النَّعِيمِ (8) |
اما نيکوکاران ، همانان که ايمان آورده و کارهاى شايسته کرده اند ، براى آنان بهشتِ پرنعمت است . (8) |
خَالِدِينَ فِيهَا ۖ وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (9) |
در آن جا براى هميشه ماندگارند . خدا اين وعده را داده است; وعده اى راست و درست که تخلف پذير نيست . او عزيزى است که ذلت و شکست براى او نيست و حکيمى است که در گفتارش بيهوده و باطل راه ندارد . (9) |
خَلَقَ السَّمَاوَاتِ بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَهَا ۖ وَأَلْقَىٰ فِي الْأَرْضِ رَوَاسِيَ أَنْ تَمِيدَ بِكُمْ وَبَثَّ فِيهَا مِنْ كُلِّ دَابَّةٍ ۚ وَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَنْبَتْنَا فِيهَا مِنْ كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ (10) |
خدا آسمان ها را بدون پايه هايى که آنها را ببينيد آفريد و در زمين کوه هايى استوار افکند تا زمين ، شما را نلرزاند ، و در پهنه گيتى از هر نوع جنبنده اى پراکنده ساخت; و از آسمان بارانى فرو فرستاديم . آن گاه از هر گياه ارجمندى نر و ماده اش را در زمين رويانديم . (10) |
هَٰذَا خَلْقُ اللَّهِ فَأَرُونِي مَاذَا خَلَقَ الَّذِينَ مِنْ دُونِهِ ۚ بَلِ الظَّالِمُونَ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ (11) |
اى پيامبر ، به مشرکان بگو : اين مجموعه ، آفريده هاى خداست; پس او شايسته عبادت است . اگر شما مى پنداريد که خدايانتان شايسته پرستش اند ، به من نشان دهيد که آنهايى که غير خدايند چه آفريده اند ؟ همه مى دانند که آنها چيزى نيافريده اند پس تدبيرى را در اختيار ندارند ، ولى ستمکاران ( مشرکان ) در گمراهى آشکارند که اين حقيقت روشن را در نمى يابند . (11) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |