فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید
صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه الهی قمشه ای

قرآن ترجمه الهی قمشه ای

سوره 2

سوره مبارکه البقرة

صفحه 43
اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ ۖ وَالَّذِينَ كَفَرُوا أَوْلِيَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ ۗ أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (257)
خداوند سرپرست کسانى است که ايمان آورده اند . آنان را از تاريکى ها بيرون مى بَرد و به سوى روشنايى ( شناخت معارف و اطاعت از خدا ) هدايت مى کند . و کسانى که کفر ورزيده اند ، سرپرستانشان طاغوت هايند که آنان را از نور ( فطرت خداشناسى ) به در مى برند و به تاريکى هاى شرک و کفر و عصيان مى کشانند . اينان همدم آتشند و در آن جاودانه اند . (257)
أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِي حَاجَّ إِبْرَاهِيمَ فِي رَبِّهِ أَنْ آتَاهُ اللَّهُ الْمُلْكَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّيَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ قَالَ أَنَا أُحْيِي وَأُمِيتُ ۖ قَالَ إِبْرَاهِيمُ فَإِنَّ اللَّهَ يَأْتِي بِالشَّمْسِ مِنَ الْمَشْرِقِ فَأْتِ بِهَا مِنَ الْمَغْرِبِ فَبُهِتَ الَّذِي كَفَرَ ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (258)
آيا به داستان کسى که چون خدا به او سلطنت داده بود با ابراهيم درباره پروردگارش به محاجّه برخاست ، نظر نينداخته اى ؟ آن گاه که ابراهيم به او گفت : پروردگار من کسى است که حيات مى بخشد و مى ميراند . او گفت : منم که حيات مى بخشم و مى ميرانم ; پس من پروردگار تو و پروردگار اين جهانم . ابراهيم گفت : خداست که خورشيد را از مشرق برمى آورَد ، تو آن را از مغرب برآور . پس آن کسى که کفر ورزيده بود درمانده و مبهوت شد . و خدا مردم ستمکار را هدايت نمى کند . (258)
أَوْ كَالَّذِي مَرَّ عَلَىٰ قَرْيَةٍ وَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَىٰ عُرُوشِهَا قَالَ أَنَّىٰ يُحْيِي هَٰذِهِ اللَّهُ بَعْدَ مَوْتِهَا ۖ فَأَمَاتَهُ اللَّهُ مِائَةَ عَامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ ۖ قَالَ كَمْ لَبِثْتَ ۖ قَالَ لَبِثْتُ يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ ۖ قَالَ بَلْ لَبِثْتَ مِائَةَ عَامٍ فَانْظُرْ إِلَىٰ طَعَامِكَ وَشَرَابِكَ لَمْ يَتَسَنَّهْ ۖ وَانْظُرْ إِلَىٰ حِمَارِكَ وَلِنَجْعَلَكَ آيَةً لِلنَّاسِ ۖ وَانْظُرْ إِلَى الْعِظَامِ كَيْفَ نُنْشِزُهَا ثُمَّ نَكْسُوهَا لَحْمًا ۚ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ قَالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (259)
يا مانند داستان کسى که بر ديارى گذر کرد در حالى که ديوارهاىِ آن بر بام هايش فروريخته و يکسره ويران شده بود . گفت : چگونه خداوند مردم اين سرزمين را پس از مرگشان زنده مى کند ؟ پس خداوند او را به مدّت صد سال ميراند ، آن گاه زنده اش کرد و به او گفت : چه مدت در اين جا مانده اى ؟ گفت : يک روز يا پاره اى از روز درنگ کرده ام . فرمود : نه ، بلکه صد سال درنگ کرده اى . به خوراک و نوشيدنى خود بنگر که در اين مدت دگرگون نشده است ; و گمان مکن که چون دگرگون نشده اى ، اين مدت طولانى بر تو نگذشته است ; به الاغ خود بنگر که به استخوان هايى چند تبديل شده است . ما تو را ميرانديم و پس از گذشت صد سال به تو حيات بخشيديم تا آنچه بايد تحقق يابد و تا تو را براى مردم نشانه اى ]بر روز رستاخيز[ قرار دهيم . اکنون به استخوان هاى الاغت بنگر که چگونه آنها را رشد مى دهيم و فراز مى آوريم سپس بر آنها گوشت مى پوشانيم . پس هنگامى که امر زنده شدن مردگان بر او آشکار شد ، گفت : مى دانم که خدا بر انجام هر کارى تواناست . (259)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 43صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

قرآن ترجمه المیزان

قرآن ترجمه راهنما

قرآن ترجمه انصاریان

قرآن ترجمه آیتی

قرآن ترجمه فولادوند

قرآن ترجمه مکارم شیرازی

English Translation of Quran

Deutsch Übersetzung des Koran

Traduction française du Coran

قرآن ترجمه الهی قمشه ای

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)

زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی