| سوره 43 | سوره مبارکه الزخرف | صفحه 493 |
|
| وَمَا نُرِيهِمْ مِنْ آيَةٍ إِلَّا هِيَ أَكْبَرُ مِنْ أُخْتِهَا ۖ وَأَخَذْنَاهُمْ بِالْعَذَابِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (48) |
| و ما هيچ معجزه اى به آنان ارائه نداديم مگر اين که آن از همتايش ( معجزه ديگر ) بزرگ تر بود; پس چون آنها را به مسخره گرفتند ، به عذاب گرفتارشان کرديم ، تا شايد دست از گردنکشى بدارند و رسالت موسى را بپذيرند . (48) |
| وَقَالُوا يَا أَيُّهَ السَّاحِرُ ادْعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِنْدَكَ إِنَّنَا لَمُهْتَدُونَ (49) |
| و آن گاه که به ستوه آمدند ، به موسى گفتند : اى افسونگر ، پروردگارت را به عهدى که نزد تو دارد براى ما بخوان تا اين عذاب را از ما بردارد که قطعاً رهنمود تو را خواهيم پذيرفت . (49) |
| فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ إِذَا هُمْ يَنْكُثُونَ (50) |
| پس هنگامى که عذاب را از آنان برداشتيم ، بى آن که انتظار رود عهد خويش شکستند . (50) |
| وَنَادَىٰ فِرْعَوْنُ فِي قَوْمِهِ قَالَ يَا قَوْمِ أَلَيْسَ لِي مُلْكُ مِصْرَ وَهَٰذِهِ الْأَنْهَارُ تَجْرِي مِنْ تَحْتِي ۖ أَفَلَا تُبْصِرُونَ (51) |
| و فرعون در ميان قومش بانگ برآورد و گفت : اى قومِ من ، آيا پادشاهى مصر و اين جويبارهاى رود نيل که از زير کاخ من روان است ، از آنِ من نيست ؟ آيا نمى بينيد ؟ (51) |
| أَمْ أَنَا خَيْرٌ مِنْ هَٰذَا الَّذِي هُوَ مَهِينٌ وَلَا يَكَادُ يُبِينُ (52) |
| آيا موسى بهتر است يا من ؟ آيا من از اين کسى که بى مقدار است و نزديک است که نتواند مقصود خود را بيان کند ، بهتر نيستم ؟ (52) |
| فَلَوْلَا أُلْقِيَ عَلَيْهِ أَسْوِرَةٌ مِنْ ذَهَبٍ أَوْ جَاءَ مَعَهُ الْمَلَائِكَةُ مُقْتَرِنِينَ (53) |
| اگر او پيامبر است و از ديگران برتر ، چرا دستبندهايى زرّين بر او افکنده نشده است تا از بزرگى و سرورى نشانى داشته باشد ، يا چرا فرشتگانى با او نيامده اند تا همدوش يکديگر رسالتش را تصديق کنند ؟ (53) |
| فَاسْتَخَفَّ قَوْمَهُ فَأَطَاعُوهُ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ (54) |
| پس فرعون با اين سخن قومش را سبک مغز ساخت در نتيجه آنان هم از او فرمان بردند ، چرا که مردمى فاسق بودند . (54) |
| فَلَمَّا آسَفُونَا انْتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَاهُمْ أَجْمَعِينَ (55) |
| پس هنگامى که به سببِ فسقشان ما را به خشم آوردند ، از آنان انتقام گرفتيم و همه آنان را غرق کرديم . (55) |
| فَجَعَلْنَاهُمْ سَلَفًا وَمَثَلًا لِلْآخِرِينَ (56) |
| و آنان را در ورود به آتش دوزخ پيشقدم ساختيم و وسيله عبرت ديگران قرار داديم . (56) |
| ۞ وَلَمَّا ضُرِبَ ابْنُ مَرْيَمَ مَثَلًا إِذَا قَوْمُكَ مِنْهُ يَصِدُّونَ (57) |
| و هنگامى که وصف عيسى پسر مريم در قرآن بيان شد ، ناگهان قوم تو از شنيدن آن غوغا سر دادند و از روى تمسخر خنديدند . (57) |
| وَقَالُوا أَآلِهَتُنَا خَيْرٌ أَمْ هُوَ ۚ مَا ضَرَبُوهُ لَكَ إِلَّا جَدَلًا ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ خَصِمُونَ (58) |
| و گفتند : آيا خدايان ما براى پرستش بهترند يا او ؟ آنان اين سخن را جز براى جدال با تو ، نگفتند ، بلکه آنان مردمى ستيزه گرند . (58) |
| إِنْ هُوَ إِلَّا عَبْدٌ أَنْعَمْنَا عَلَيْهِ وَجَعَلْنَاهُ مَثَلًا لِبَنِي إِسْرَائِيلَ (59) |
| پسر مريم نبود جز بنده اى که آداب بندگى به جاى آورد و ما نعمت پيامبرى به او ارزانى داشتيم و او را آيتى قرار داديم تا حق را براى بنى اسرائيل بيان کنيم . (59) |
| وَلَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَا مِنْكُمْ مَلَائِكَةً فِي الْأَرْضِ يَخْلُفُونَ (60) |
| در شگفت نباشيد از اين که ما بشرى را با کمالات فرشتگان آفريديم; اگر بخواهيم از ميان شما نيز کسانى را در زمين قرار مى دهيم که کار فرشتگان کنند و جايگزين يکديگر شوند . (60) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |