سوره 45 | سوره مبارکه الجاثية | صفحه 500 |
|
قُلْ لِلَّذِينَ آمَنُوا يَغْفِرُوا لِلَّذِينَ لَا يَرْجُونَ أَيَّامَ اللَّهِ لِيَجْزِيَ قَوْمًا بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (14) |
اى پيامبر ، به کسانى که ايمان آورده اند بگو : از بدرفتارى هاى گردنکشان که به روزهاى خدا اميدى ندارند ، درگذرند و متعرّض آنان نشوند ، اگر به آنان بگويى همان کنند که تو مى گويى . خدا اين فرمان را صادر کرده است تا خود در يکى از آن روزها مردمى کفرپيشه را به سزاى گناهانى که فراهم آورده اند کيفر دهد . (14) |
مَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ أَسَاءَ فَعَلَيْهَا ۖ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ (15) |
آرى ، دستاوردِ مردمان به هدر نمى رود; هر کس کار شايسته کند به سود خويش کرده ، و هر کس بدى کند به زيان خويش مرتکب شده است; سپس به سوى پروردگارتان باز گردانده مى شويد و براساس کردارتان سزا خواهيد ديد . (15) |
وَلَقَدْ آتَيْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ وَرَزَقْنَاهُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ (16) |
و از اين روست که ما براى آدميان دين را مقرّر داشتيم و به بنى اسرائيل تورات و تکاليف مقرر شده در کتاب الهى و نبوّت عطا کرديم و از چيزهاى پاکيزه ( همچون « مَنّ » و « سَلوى » ) به آنان روزى داديم و آنان را بر جهانيان برترى بخشيديم . (16) |
وَآتَيْنَاهُمْ بَيِّنَاتٍ مِنَ الْأَمْرِ ۖ فَمَا اخْتَلَفُوا إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ ۚ إِنَّ رَبَّكَ يَقْضِي بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ (17) |
و به آنان دلايلى روشن که راه خدا را مى نمود و هر شبهه اى را در امر دين مى زدود عطا کرديم ، ولى آنان راه تفرقه را پيمودند و در امر دين دستخوش اختلاف شدند ، آن هم پس از آن که دانش دين برايشان حاصل شده بود ، ولى به خاطر برترى جويى و ستمى که ميانشان بود به اختلاف و تفرقه روى آوردند . به يقين پروردگارت روز قيامت ميانشان درباره آنچه بر سرش اختلاف مى کردند داورى خواهد کرد . (17) |
ثُمَّ جَعَلْنَاكَ عَلَىٰ شَرِيعَةٍ مِنَ الْأَمْرِ فَاتَّبِعْهَا وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ (18) |
سپس تو را ـ اى پيامبر ـ در امر دين بر طريقه خاصى که آيين اسلام است ، نهاديم . بنابراين از آن پيروى کن و از خواسته هاى کسانى که نمى دانند پيروى مکن . (18) |
إِنَّهُمْ لَنْ يُغْنُوا عَنْكَ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا ۚ وَإِنَّ الظَّالِمِينَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ ۖ وَاللَّهُ وَلِيُّ الْمُتَّقِينَ (19) |
زيرا آنان هرگز تو را از نيازى که به خدا دارى ذره اى کفايت نمى کنند . کسانى که پيرو هواى خويشند و دين گريزند ستمکارند و ستمکاران سرپرستان يکديگرند و خدا عهده دار امورشان نيست ، خدا تنها سرپرستى تقواپيشگان را که از آيين او پيروى مى کنند برعهده مى گيرد . (19) |
هَٰذَا بَصَائِرُ لِلنَّاسِ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ (20) |
اين آيينى که براى تو مقرّر کرديم مشتمل بر احکامى است که براى مردم مايه بينش ها و براى کسانى که ايمان دارند و راه يقين را مى پويند مايه هدايت و رحمت است . (20) |
أَمْ حَسِبَ الَّذِينَ اجْتَرَحُوا السَّيِّئَاتِ أَنْ نَجْعَلَهُمْ كَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَوَاءً مَحْيَاهُمْ وَمَمَاتُهُمْ ۚ سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ (21) |
آيا کسانى که مرتکب کارهاى ناروا شده اند پنداشته اند که آنان را مانند کسانى قرار مى دهيم که ايمان آورده و کارهاى شايسته کرده اند ، به گونه اى که زندگى و مرگشان با زندگى و مرگ آنان يکسان باشد ؟ بد داورى مى کنند . (21) |
وَخَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَلِتُجْزَىٰ كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (22) |
و خداوند آسمان ها و زمين را به حق ( نه بيهوده و بى هدف ) آفريده ، و آنها را براساس عدالت استوار ساخته است تا هر کسى در برابر آنچه به دست آورده است سزا داده شود ، و بر آنان ستم نمى رود . (22) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |