فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه الهی قمشه ای

قرآن ترجمه الهی قمشه ای

سوره 53

سوره مبارکه النجم

صفحه 527
إِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ لَيُسَمُّونَ الْمَلَائِكَةَ تَسْمِيَةَ الْأُنْثَىٰ (27)
اين مشرکان که سراى آخرت را باور ندارند ، فرشتگان را دختران خدا مى شمرند و آنها را با نام هايى که ويژه زنان است ، نامگذارى مى کنند . (27)
وَمَا لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ ۖ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ ۖ وَإِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئًا (28)
آنان به اين اعتقادشان هيچ دانشى ندارند و تنها از وهم و خيال خود پيروى مى کنند ، و قطعاً گمان ـ تا چه رسد به وهم و خيال ـ براى دستيابى به حق هرگز بسنده نيست . (28)
فَأَعْرِضْ عَنْ مَنْ تَوَلَّىٰ عَنْ ذِكْرِنَا وَلَمْ يُرِدْ إِلَّا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا (29)
اينک ، چون از ياد ما روى برتافتند و جز زندگى دنيا را نخواستند از آنان روى بگردان و کارشان را به خدا واگذار . (29)
ذَٰلِكَ مَبْلَغُهُمْ مِنَ الْعِلْمِ ۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدَىٰ (30)
اين منتهاى دانش آنان است که تنها درباره دنيا مى انديشند . قطعاً پروردگار تو به کسى که از راه او دور گشته و به بيراهه افتاده داناتر است ، و او به آن که هدايت يافته و راه او را پيموده نيز آگاه تر است . (30)
وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ أَسَاءُوا بِمَا عَمِلُوا وَيَجْزِيَ الَّذِينَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَى (31)
و هر چه در آسمان ها و هر چه در زمين است از آنِ خداست; پس او را سزد که بشر را بيافريند و امرشان را تدبير کند ، تا کسانى را که بد کرده اند به آنچه کرده اند کيفر کند و کسانى را که نيکى نموده اند به نيکوترين پاداش سزا دهد . (31)
الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ ۚ إِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ ۚ هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنْشَأَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَإِذْ أَنْتُمْ أَجِنَّةٌ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ ۖ فَلَا تُزَكُّوا أَنْفُسَكُمْ ۖ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَىٰ (32)
نيکوکاران کسانى اند که از گناهان بزرگ و از کارهاى قبيح خوددارى مى کنند ، مگر گناهى که هر از گاهى بدان مبتلا شوند . قطعاً پروردگار را آمرزشى گسترده است و سزد که گنهکاران به درگاه او توبه کنند . او آن گاه که شما را از عناصر زمينى پديد آورد و پرورش داد تا به صورت نطفه در رحم ها قرار گرفتيد ، و نيز آن گاه که شما به صورت جنين در شکم مادرانتان بوديد ، از هر کس به شما آگاه تر بود . پس خويشتن را به پاکى و پيراستگى نستاييد . او به آن کسى که تقوا پيشه نموده است داناتر است . (32)
أَفَرَأَيْتَ الَّذِي تَوَلَّىٰ (33)
اينک به من خبر ده ، از آن کس که از انفاق روى گردانيد ، (33)
وَأَعْطَىٰ قَلِيلًا وَأَكْدَىٰ (34)
و اندکى از مال خود را در راه خدا داد و سپس از آن هم دريغ ورزيد ، (34)
أَعِنْدَهُ عِلْمُ الْغَيْبِ فَهُوَ يَرَىٰ (35)
آيا علم غيب نزد اوست و آينده خود را مى بيند که اگر انفاق کند تهيدست مى شود ؟ (35)
أَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَىٰ (36)
مگر او را به آن پندها و حکمت ها که در نوشته هاى نازل شده بر موسى ( تورات ) است ، آگاه نکرده اند ؟ (36)
وَإِبْرَاهِيمَ الَّذِي وَفَّىٰ (37)
آيا او را به آنچه در کتاب هاى نازل شده بر ابراهيم است ، آگاه نکرده اند ؟ همان که به وظيفه اش به خوبى وفا کرد . (37)
أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ (38)
آيا در آنها اين حقيقت نيامده است که هيچ گنهکارى بار گناه ديگرى را بر دوش نمى گيرد ؟ پس چگونه سخن آن کس را که گفت : تو انفاق مکن ، من گناهانت را برعهده مى گيرم باور کرده است ؟ (38)
وَأَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَىٰ (39)
مگر در کتاب هاى ابراهيم و موسى اين حقيقت بيان نشده است که براى انسان جز آنچه براى به دست آوردنش تلاش کرده است چيزى نيست ؟ (39)
وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَىٰ (40)
و اين که تلاشش در قيامت ـ که ديرى نمى گذرد ـ مشاهده خواهد شد . (40)
ثُمَّ يُجْزَاهُ الْجَزَاءَ الْأَوْفَىٰ (41)
سپس در برابر عملش کاملترين سزا را به او خواهند داد . (41)
وَأَنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ الْمُنْتَهَىٰ (42)
و اين که همه چيز به پروردگارت منتهى مى شود . (42)
وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَأَبْكَىٰ (43)
و اين که تنها اوست که خنديدن و گريستن را در آدميان پديد آورده است . (43)
وَأَنَّهُ هُوَ أَمَاتَ وَأَحْيَا (44)
و اين که تنها اوست که ميرانده و حيات بخشيده است . (44)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 527صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی