| سوره 56 | سوره مبارکه الواقعة | صفحه 536 |
|
| ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ (51) |
| پس شما اى کسانى که راه حق را گم کرده ايد و آن را دروغ مى انگاريد ، (51) |
| لَآكِلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زَقُّومٍ (52) |
| قطعاً از درخت زقّوم خواهيد خورد . (52) |
| فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ (53) |
| و شکم هايتان را از آن پر خواهيد کرد . (53) |
| فَشَارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ (54) |
| آن گاه روى آن از آب جوش خواهيد نوشيد; (54) |
| فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ (55) |
| آن را همچون نوشيدن شتران تشنه ، مى آشاميد . (55) |
| هَٰذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ (56) |
| اين است آنچه در روز جزا بدان پذيرايى مى شوند . (56) |
| نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ (57) |
| اى منکران رستاخيز ، ماييم که شما را آفريده ايم ، پس چرا سخن ما را درباره رستاخيز باور نمى کنيد ؟ (57) |
| أَفَرَأَيْتُمْ مَا تُمْنُونَ (58) |
| به من بگوييد ، اين نطفه که در رحم ها مى ريزيد ، (58) |
| أَأَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ (59) |
| آيا شماييد که آن را به صورت انسان درمى آوريد يا ماييم که آن را به صورت انسان درمى آوريم ؟ (59) |
| نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ (60) |
| ماييم که مرگ را ميان شما مقدّر کرده ايم و ما در پديد آمدن مرگ ، مغلوب اسباب ويرانگر حيات نيستيم . (60) |
| عَلَىٰ أَنْ نُبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنْشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ (61) |
| مرگ را ميان شما مقدّر کرديم تا امثال شما را جايگزين شما سازيم و شما آدميان را در آفرينش ديگرى که از آن آگاهى نداريد درآوريم . (61) |
| وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَىٰ فَلَوْلَا تَذَكَّرُونَ (62) |
| به يقين ، شما آفرينش نخست را که آفرينش اين جهان است شناخته ايد ، پس چرا از اين رهگذر امکان تحقق جهان ديگر بلکه ضرورت آن را درنمى يابيد ؟ (62) |
| أَفَرَأَيْتُمْ مَا تَحْرُثُونَ (63) |
| به من بگوييد ، آنچه را کِشت مى کنيد ، (63) |
| أَأَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ (64) |
| آيا شما آن را مى رويانيد و به ثمر مى نشانيد يا ما روياننده و به ثمر نشاننده آنيم ؟ (64) |
| لَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ (65) |
| اگر بخواهيم آن را به صورت خاشاک درمى آوريم ، آن گاه شما از آنچه بر کِشتتان رسيده است شگفت زده درباره آن گفتوگو مى کنيد ، (65) |
| إِنَّا لَمُغْرَمُونَ (66) |
| که به راستى که ما زيانديده ايم ، (66) |
| بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ (67) |
| بلکه ما از رزق خود محروم شده ايم . (67) |
| أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاءَ الَّذِي تَشْرَبُونَ (68) |
| به من بگوييد ، اين آبى که مى آشاميد ، (68) |
| أَأَنْتُمْ أَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ (69) |
| آيا شما آن را از ابر فرود آورده ايد يا ما فرودآورنده ايم ؟ (69) |
| لَوْ نَشَاءُ جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ (70) |
| اگر بخواهيم آن را شور مى گردانيم; پس چرا سپاس خدا نمى گزاريد ؟ (70) |
| أَفَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ (71) |
| به من بگوييد ، اين آتشى که شما با کشيدن شاخه دو درخت ( مَرْخ و عَفار ) به يکديگر ، مى افروزيد ، (71) |
| أَأَنْتُمْ أَنْشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنْشِئُونَ (72) |
| آيا شما درخت آن را آفريده و پرورش داده ايد يا ما آفريننده و پرورش دهنده آنيم ؟ (72) |
| نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْكِرَةً وَمَتَاعًا لِلْمُقْوِينَ (73) |
| ما اين آتش را مايه تذکّر و وسيله استفاده براى کسانى که در بيابان فرود مى آيند قرار داده ايم . (73) |
| فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ (74) |
| پس نام پروردگارت را که بزرگ است به پاکى و پيراستگى از هر عيب و کاستى ياد کن . (74) |
| ۞ فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ (75) |
| سوگند ياد مى کنم به جايگاه هاى ستارگان در آسمان ، (75) |
| وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ (76) |
| و بى ترديد اين سوگند ـ اگر بدانيد ـ سوگندى است بزرگ ! (76) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |