سوره 60 | سوره مبارکه الممتحنة | صفحه 551 |
|
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِذَا جَاءَكَ الْمُؤْمِنَاتُ يُبَايِعْنَكَ عَلَىٰ أَنْ لَا يُشْرِكْنَ بِاللَّهِ شَيْئًا وَلَا يَسْرِقْنَ وَلَا يَزْنِينَ وَلَا يَقْتُلْنَ أَوْلَادَهُنَّ وَلَا يَأْتِينَ بِبُهْتَانٍ يَفْتَرِينَهُ بَيْنَ أَيْدِيهِنَّ وَأَرْجُلِهِنَّ وَلَا يَعْصِينَكَ فِي مَعْرُوفٍ ۙ فَبَايِعْهُنَّ وَاسْتَغْفِرْ لَهُنَّ اللَّهَ ۖ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (12) |
اى پيامبر ، هرگاه زنانى که ايمان آورده اند نزد تو آيند که با اين شرايط با تو بيعت کنند که هيچ چيزى نه بُت و نه غير آن را شريک خدا قرار ندهند ، و از مال هيچ کس نه مال همسرانشان و نه مال ديگران دزدى نکنند ، و آشکارا و نهانى مرتکب زنا نشوند و به هيچ وجه فرزندانشان را نکشند و فرزند ديگران را که ميان دست و پاى خود بر زمين مى نهند ، به دروغ از شوهران خود نخوانند ، و در هيچ کار پسنديده اى که به آن فرمان مى دهى ، تو را نافرمانى نکنند ، با آنان بيعت کن . و آمرزش گناهانشان را از خدا بخواه که خداوند آمرزنده و مهربان است . (12) |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ قَدْ يَئِسُوا مِنَ الْآخِرَةِ كَمَا يَئِسَ الْكُفَّارُ مِنْ أَصْحَابِ الْقُبُورِ (13) |
اى کسانى که ايمان آورده ايد ، با يهوديان ، همان قومى که خداوند بر آنان خشم گرفته است طرح دوستى نيفکنيد; آنان از دستيابى به پاداش آخرت نااميد شده اند; همان گونه که منکران رستاخيز از ] زنده شدن [ مردگانِ دفن شده در گورها ، نااميدند . (13) |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۖ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (1) |
آنچه در آسمان ها و زمين است خدا را به پاکى و پيراستگى از هر عيب و نقصى ياد کرده اند ، و اوست آن مقتدر شکست ناپذيرى که کارهايش همه استوار و متقن است . (1) |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ (2) |
اى کسانى که ايمان آورده ايد ، چرا چيزى مى گوييد که آن را انجام نمى دهيد ؟ شما پايدارى در جهاد را وعده مى دهيد ولى به ميدان نمى آييد و يا از صحنه کارزار مى گريزيد . (2) |
كَبُرَ مَقْتًا عِنْدَ اللَّهِ أَنْ تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ (3) |
نزد خدا سخت مورد خشم است که چيزى را بگوييد که انجام نمى دهيد . (3) |
إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُمْ بُنْيَانٌ مَرْصُوصٌ (4) |
قطعاً خدا کسانى را که صف بسته در راه او پيکار مى کنند و در اين راه استقامت مىورزند چنان که گويى بنايى پرداخته شده از سرب اند دوست مى دارد . (4) |
وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ لِمَ تُؤْذُونَنِي وَقَدْ تَعْلَمُونَ أَنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ ۖ فَلَمَّا زَاغُوا أَزَاغَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ ۚ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ (5) |
اى مؤمنان ، از گرفتار آمدن به فرجامى چون فرجام امّت موسى بيم داشته باشيد و به پيامبرتان آزار نرسانيد و ياد کنيد هنگامى را که موسى به قوم خود گفت : اى قومِ من ، چرا با اين که مى دانيد من فرستاده خدا به سوى شما هستم مرا آزار مى دهيد ؟ پس چون با آزار موسى به باطل گرايش يافتند ، خدا هم دل هايشان را از گرايش به حق بازداشت و توفيق هدايت را از آنان سلب کرد . آرى ، کسانى که پيامبران را آزار دهند فاسقند و خداوند فاسقان را هدايت نمى کند . (5) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |