| سوره 66 | سوره مبارکه التحريم | صفحه 560 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ لِمَ تُحَرِّمُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ ۖ تَبْتَغِي مَرْضَاتَ أَزْوَاجِكَ ۚ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ (1) |
| اى پيامبر ، چرا سوگند ياد مى کنى و چيزى را که خدا بر تو حلال کرده است ، بر خود حرام مى کنى و بدان رضايت همسرانت را مى جويى ؟ در حالى که خدا آمرزنده و مهربان است ، (1) |
| قَدْ فَرَضَ اللَّهُ لَكُمْ تَحِلَّةَ أَيْمَانِكُمْ ۚ وَاللَّهُ مَوْلَاكُمْ ۖ وَهُوَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ (2) |
| خدا گشودنِ سوگندهايتان را براى شما مقرّر داشته و آن را با پرداخت کفّاره بر شما روا دانسته است ، و خدا سرپرست شماست و امورتان را با قوانين و مقررات خود تدبير مى کند و او دانا و حکيم است . (2) |
| وَإِذْ أَسَرَّ النَّبِيُّ إِلَىٰ بَعْضِ أَزْوَاجِهِ حَدِيثًا فَلَمَّا نَبَّأَتْ بِهِ وَأَظْهَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ عَرَّفَ بَعْضَهُ وَأَعْرَضَ عَنْ بَعْضٍ ۖ فَلَمَّا نَبَّأَهَا بِهِ قَالَتْ مَنْ أَنْبَأَكَ هَٰذَا ۖ قَالَ نَبَّأَنِيَ الْعَلِيمُ الْخَبِيرُ (3) |
| و زمانى ] را ياد کنيد [ که پيامبر به يکى از همسرانش ( حَفصَه ) سخنى به راز گفت و از او خواست که آن را نهان دارد ولى او نافرمانى کرد . پس چون آن راز را ( با عايشه ) باز گفت و خدا پيامبر را از آشکار شدن رازش آگاه ساخت ، پيامبر بخشى از آن را اظهار کرد و از اظهار بخشى ديگر صرف نظر نمود . پس هنگامى که پيامبر همسرش ( حفصه ) را از آشکار شدن آن راز خبر داد ، او گفت : چه کسى اين را به تو خبر داده است ؟ پيامبر گفت : خداى دانا به آشکار و نهان و آگاه از افکار و انديشه ها ، مرا از آن آگاه ساخته است . (3) |
| إِنْ تَتُوبَا إِلَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُكُمَا ۖ وَإِنْ تَظَاهَرَا عَلَيْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَجِبْرِيلُ وَصَالِحُ الْمُؤْمِنِينَ ۖ وَالْمَلَائِكَةُ بَعْدَ ذَٰلِكَ ظَهِيرٌ (4) |
| شما دو زن با اين عملى که مرتکب شده ايد دل هايتان به انحراف کشيده شده و لازم است توبه کنيد; پس اگر به سوى خدا باز گرديد و از آزار پيامبر دست برداريد ] کارى شايسته کرده ايد [ ، و اگر بر ضدّ او همداستان شويد ، خداوند خود ياور اوست و جبريل و صالحى از مؤمنان نيز ياور اويند ، و علاوه بر اينان ، فرشتگان هم پشتيبان او خواهند بود . (4) |
| عَسَىٰ رَبُّهُ إِنْ طَلَّقَكُنَّ أَنْ يُبْدِلَهُ أَزْوَاجًا خَيْرًا مِنْكُنَّ مُسْلِمَاتٍ مُؤْمِنَاتٍ قَانِتَاتٍ تَائِبَاتٍ عَابِدَاتٍ سَائِحَاتٍ ثَيِّبَاتٍ وَأَبْكَارًا (5) |
| اگر پيامبر همه شما را طلاق دهد ، اميد است پروردگارش همسرانى بهتر از شما به او عوض دهد; زنانى که تسليم فرمان خدا و با ايمان و فرمانبردار فروتن و توبه کننده و پرستشگر خدا و اهل روزه باشند ، بيوه و دوشيزه . (5) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ عَلَيْهَا مَلَائِكَةٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَا يَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ (6) |
| اى کسانى که ايمان آورده ايد ، خود و خانواده هايتان را از آتشى که هيزمش مردم و سنگ ها خواهند بود ، نگه داريد . بر آن آتش فرشتگانى سختگير و نيرومند گمارده شده اند ، که از آنچه خدا به آنان فرمان داده است سرپيچى نمى کنند و آنچه را که بدان مأمور شده اند انجام مى دهند . (6) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ كَفَرُوا لَا تَعْتَذِرُوا الْيَوْمَ ۖ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (7) |
| ] به کافران مى گويند : [ اى کسانى که کفر ورزيده ايد ، امروز هيچ عذر و حجتى بر بى گناهى خود نياوريد زيرا جز اين نيست که کارهايى که مى کرديد سزاى شما قرار داده مى شود . (7) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |