فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه الهی قمشه ای

قرآن ترجمه الهی قمشه ای

سوره 78

سوره مبارکه النبا

صفحه 582
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان
عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ (1)
مشرکان درباره کدامين خبر از يکديگر مى پرسند ؟ (1)
عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ (2)
از رستاخيز ، آن خبر بزرگ ! (2)
الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ (3)
همان خبرى که در آن اختلاف دارند . ( گروهى آن را بعيد و گروهى آن را ناممکن مى شمرند و برخى نيز در آن ترديد دارند و گروهى از سر عناد آن را انکار مى کنند . ) (3)
كَلَّا سَيَعْلَمُونَ (4)
درباره آن پرسش و اختلاف نکنند ، ديرى نمى گذرد که پديدار مى گردد پس آن را به عيان خواهند ديد و از آن آگاه خواهند شد . (4)
ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ (5)
آرى ، درباره آن پرسش و اختلاف نکنند ، به زودى پديدار مى شود پس آن را به عيان خواهند و از آن آگاه خواهند شد . (5)
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا (6)
جهان هستى بى هدف آفريده نشده است و اين خود دليل وجود رستاخيز است; آيا اين زمين را بسترى آرام براى شما نساختيم ؟ (6)
وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا (7)
و آيا کوه ها را همچون ميخ هايى قرار نداديم ؟ (7)
وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا (8)
و شما را جفت آفريديم تا نسلتان باقى بماند . (8)
وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا (9)
و خوابتان را مايه آسايش و استراحت گردانيديم . (9)
وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا (10)
و شب را همچون پوششى بر پديده ها قرار داديم تا آرامش خويش باز يابيد . (10)
وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا (11)
و روز را براى گذران زندگى مقرّر داشتيم تا در آن روزى به دست آوريد . (11)
وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا (12)
و بر فرازتان هفت آسمانِ سخت و استوار ساختيم . (12)
وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا (13)
و خورشيد را که چراغى گرم و پر فروغ است پديد آورديم . (13)
وَأَنْزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا (14)
و از ابرهاى باران دار ، آبى ريزان فرو فرستاديم ، (14)
لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا (15)
تا به وسيله آن از زمين دانه و گياه برآوريم ، (15)
وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا (16)
و نيز بوستان هايى انبوه با درختانى درهم پيچيده . (16)
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا (17)
به يقين ، روز داورى ، پايانِ زمانى است که براى اين جهان معيّن شده است . (17)
يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا (18)
روزى که در صور دميده مى شود ، آن گاه شما گروه گروه ] به صحنه قيامت [ مى آييد . (18)
وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ أَبْوَابًا (19)
و آسمان گشوده مى شود و درهايى مى گردد و جهان آدميان به جهان فرشتگان مى پيوندد . (19)
وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا (20)
و کوه ها روان مى شوند و نابود مى گردند و از آنها چيزى جز سراب باقى نمى ماند . (20)
إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا (21)
همانا دوزخ کمينگاهى است ، (21)
لِلطَّاغِينَ مَآبًا (22)
براى سرکشان بازگشتگاهى . (22)
لَابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا (23)
روزگارانى دراز در آن خواهند ماند . (23)
لَا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا (24)
در آن جا نه خنَکى مى چشند و نه نوشيدنى . (24)
إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا (25)
جز آبى جوشان و خونابه اى از دوزخيان . (25)
جَزَاءً وِفَاقًا (26)
آنان کيفرى در خورِ آنچه مى کردند خواهند ديد . (26)
إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا (27)
چرا که به حساب روز قيامت اميد نداشتند . (27)
وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا (28)
و سخت آيات ما را دروغ مى انگاشتند . (28)
وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا (29)
و ما هر چيزى ، از جمله اعمال آنان را در کتابى ارجمند ثبت کرده ايم . (29)
فَذُوقُوا فَلَنْ نَزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا (30)
پس اى منکران رستاخيز ، بچشيد که ما جز عذاب بر شما نمى افزاييم . (30)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 582صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی