| سوره 83 | سوره مبارکه المطففين | صفحه 589 |
|
| عَلَى الْأَرَائِكِ يَنْظُرُونَ (35) |
| مؤمنان در حجله ها روى تخت ها نشسته و مى نگرند ، (35) |
| هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ (36) |
| که آيا کافرانِ گنه پيشه را به آنچه مى کردند سزا داده اند ؟ (36) |
| سوره 84 | سوره مبارکه الانشقاق | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| إِذَا السَّمَاءُ انْشَقَّتْ (1) |
| آن گاه که آسمان از هم بشکافد ، (1) |
| وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ (2) |
| و پروردگارش را فرمان برد و سزد که چنين کند ، (2) |
| وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ (3) |
| و آن گاه که زمين کشيده و گسترده شود ، (3) |
| وَأَلْقَتْ مَا فِيهَا وَتَخَلَّتْ (4) |
| و مردگانى را که در دل دارد بيرون افکند و از آنها تهى گردد ، (4) |
| وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ (5) |
| و پروردگارش را فرمان برد و سزد که چنين کند ، آن گاه که اين حوادث رخ دهد ، رستاخيز برپا مى شود و همگان به ديدار پروردگار خود خواهند شتافت و سزاى کردارشان را خواهند ديد . (5) |
| يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ (6) |
| اى انسان ، تو با رنج و تلاشى وصف ناپذير به سوى پروردگارت روانه اى ، و سرانجام به لقاء و داورى او خواهى رسيد . (6) |
| فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ (7) |
| امّا آن کس که کارنامه اش به دست راستش داده شود ، (7) |
| فَسَوْفَ يُحَاسَبُ حِسَابًا يَسِيرًا (8) |
| به زودى با حسابى آسان کارهاى او محاسبه مى شود . (8) |
| وَيَنْقَلِبُ إِلَىٰ أَهْلِهِ مَسْرُورًا (9) |
| و شادمان به سوى کسانش ( حوريان و خدمتکاران بهشتى ) باز مى گردد . (9) |
| وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ وَرَاءَ ظَهْرِهِ (10) |
| و امّا آن کس که کارنامه اش از پشت سرش به او داده شود ، (10) |
| فَسَوْفَ يَدْعُو ثُبُورًا (11) |
| ديرى نمى گذرد که بر خود نفرين مى کند و هلاکت خود را مى خواهد . (11) |
| وَيَصْلَىٰ سَعِيرًا (12) |
| و به آتش فروزان در مى آيد . (12) |
| إِنَّهُ كَانَ فِي أَهْلِهِ مَسْرُورًا (13) |
| چرا که او در دنيا در ميان خانواده خود سرمستى و شادمانى مى کرد . (13) |
| إِنَّهُ ظَنَّ أَنْ لَنْ يَحُورَ (14) |
| او مى پنداشت که هرگز براى حسابرسى کارهايش به سوى خدا باز نمى گردد . (14) |
| بَلَىٰ إِنَّ رَبَّهُ كَانَ بِهِ بَصِيرًا (15) |
| چرا ، بازگشت او به سوى خدا حتمى است ، و قطعاً پروردگارش به کارهاى او بيناست . (15) |
| فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ (16) |
| سوگند ياد مى کنم به سرخى و زردى و سفيدىِ افق هنگام غروب ، (16) |
| وَاللَّيْلِ وَمَا وَسَقَ (17) |
| و به شب و آنچه در خود گرد مى آورد ، (17) |
| وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ (18) |
| و به ماه چون فروغش کامل شود و بدر تمام گردد ، (18) |
| لَتَرْكَبُنَّ طَبَقًا عَنْ طَبَقٍ (19) |
| که شما انسان ها در حرکت خود به سوى خدا مراحلى را يکى پس از ديگرى خواهيد پيمود تا سرانجام به حساب اعمال و جزاى خويش برسيد . (19) |
| فَمَا لَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (20) |
| شگفتا ! اين انسان ها را چه شده است که ايمان نمى آورند ؟ (20) |
| وَإِذَا قُرِئَ عَلَيْهِمُ الْقُرْآنُ لَا يَسْجُدُونَ ۩ (21) |
| و هنگامى که قرآن بر آنان تلاوت شود سجده نمى کنند ؟ (21) |
| بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا يُكَذِّبُونَ (22) |
| قرآن نه در بيان حقايق نارساست و نه از برهان بى بهره ، بلکه کسانى که کافر شده اند ، بر کفرورزى و تکذيب ] حق [ خوى گرفته اند از اين روست که حقايق قرآن را دروغ مى انگارند . (22) |
| وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يُوعُونَ (23) |
| و خدا به آنچه در دل هاى خود نهان مى دارند داناتر است . (23) |
| فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ (24) |
| پس آنان را به عذابى دردناک نويد ده . (24) |
| إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ (25) |
| ولى کسانى که ايمان آورده و کارهاى شايسته کرده اند ، براى آنان پاداشى بى منّت خواهد بود . (25) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |