سوره 86 | سوره مبارکه الطارق | صفحه 591 |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ (1) |
سوگند به آسمان و آن آشکار شونده در شب ، (1) |
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ (2) |
و چه چيز تو را آگاه کرده است که آن آشکار شونده در شب چيست ؟ (2) |
النَّجْمُ الثَّاقِبُ (3) |
آن ستاره درخشان است ، (3) |
إِنْ كُلُّ نَفْسٍ لَمَّا عَلَيْهَا حَافِظٌ (4) |
سوگند به اينها که هيچ کس نيست مگر اين که نگهبانى بر او گمارده شده است که اعمال نيک و بد او را ثبت مى کند . (4) |
فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسَانُ مِمَّ خُلِقَ (5) |
انسان براى اين که رستاخيز را باور کند بايد بنگرد که از چه چيز آفريده شده است . (5) |
خُلِقَ مِنْ مَاءٍ دَافِقٍ (6) |
او از آبى جهنده آفريده شده است . (6) |
يَخْرُجُ مِنْ بَيْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ (7) |
که از ميان پشت و استخوان هاى سينه بيرون مى آيد . (7) |
إِنَّهُ عَلَىٰ رَجْعِهِ لَقَادِرٌ (8) |
قطعاً خداوندى که او را از اين مادّه آفريده است ، مى تواند او را پس از مرگ به صورت نخست بازگرداند ، (8) |
يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ (9) |
در روزى که نهان ها ( عقايد و باورها و آثار کردارها ) سنجيده شود و خالص از ناخالص جدا گردد . (9) |
فَمَا لَهُ مِنْ قُوَّةٍ وَلَا نَاصِرٍ (10) |
پس براى او هيچ نيرويى نيست که عذاب را از خود دور کند و ياورى نيز ندارد که عذاب را از او بگرداند . (10) |
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ (11) |
سوگند به آسمان که با طلوع و غروب ستارگان باز مى گردد ، (11) |
وَالْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ (12) |
و سوگند به زمين که با رويش گياهان مى شکافد ، (12) |
إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ (13) |
که قرآن سخنى است که حق را از باطل جدا مى سازد . (13) |
وَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ (14) |
و آن سخنى شوخى نيست . (14) |
إِنَّهُمْ يَكِيدُونَ كَيْدًا (15) |
کافران سخت نيرنگ مى کنند تا بدين وسيله نور خدا را خاموش کنند ، (15) |
وَأَكِيدُ كَيْدًا (16) |
و من نيز با مهلت دادن به آنان ، خامشان مى کنم تا در گمراهى بمانند و به کيفر کردارشان گرفتار آيند . (16) |
فَمَهِّلِ الْكَافِرِينَ أَمْهِلْهُمْ رُوَيْدًا (17) |
حال که چنين است کافران را مهلت ده; اندک زمانى به آنان فرصت ده . (17) |
سوره 87 | سوره مبارکه الاعلى | |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى (1) |
منزّه شمار نام پروردگارت را که از همگان برتر است; (1) |
الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ (2) |
همان که موجودات را آفريد و اجزاى آنها را هماهنگ ساخت . (2) |
وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ (3) |
و آن که براى آفريدگان حدّى معيّن کرد و آنها را به آنچه برايشان تقدير کرده است هدايت نمود . (3) |
وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَىٰ (4) |
و آن که علوفه چراگاه ها را رويانيد ، (4) |
فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَىٰ (5) |
سپس آن را خشک و تيره گون ساخت . (5) |
سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنْسَىٰ (6) |
به زودى تو را بر خواندن قرآن و دانش آن توانا خواهيم ساخت به گونه اى که آن را فراموش نمى کنى . (6) |
إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا يَخْفَىٰ (7) |
ولى بدان که اين وعده سلب قدرت از خدا نمى کند و اگر خدا بخواهد ـ که البته نخواهد خواست ـ آن را فراموش مى کنى . به يقين او آشکار و آنچه را نهان مى شود مى داند . (7) |
وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَىٰ (8) |
و تو را چنان استعدادى مى دهيم که آسان ترين راه را براى فراخوانىِ مردم برگزينى . (8) |
فَذَكِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّكْرَىٰ (9) |
پس اگر تذکر و اندرز براى کسانى سود بخشد ، آنان را يادآورى کن و اندرز ده . (9) |
سَيَذَّكَّرُ مَنْ يَخْشَىٰ (10) |
به زودى آن کس که از خدا بيم دارد متذکّر خواهد شد . (10) |
وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى (11) |
و آن کس که تيره بخت ترين است و در دل از خدا بيمى ندارد ، از تذکار قرآن دورى خواهد گزيد ، (11) |
الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَىٰ (12) |
همو که به بزرگترين آتش درمى آيد و در آن ماندگار مى شود . (12) |
ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَىٰ (13) |
آن گاه نه در آن مى ميرد تا عذاب نبيند و نه از آن رهايى مى يابد تا به حياتى آسوده رسد . (13) |
قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَكَّىٰ (14) |
قطعاً نيکبخت شد کسى که خود را از پليدى ها و وابستگى هاى مادّى پاک ساخت ، (14) |
وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّىٰ (15) |
و نام پروردگارش را ياد کرد و نماز گزارد . (15) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |