| سوره 3 | سوره مبارکه آلعمران | صفحه 69 |
|
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تُطِيعُوا الَّذِينَ كَفَرُوا يَرُدُّوكُمْ عَلَىٰ أَعْقَابِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خَاسِرِينَ (149) |
| اى کسانى که ايمان آورده ايد ، اگر از کافران پيروى کنيد ، شما را به عقب بازمى گردانند و از دينتان روى گردان مى کنند و از زيانکاران خواهيد شد . (149) |
| بَلِ اللَّهُ مَوْلَاكُمْ ۖ وَهُوَ خَيْرُ النَّاصِرِينَ (150) |
| آنان سرپرست و ياور شما نيستند ، بلکه خدا سرپرست شماست و او بهترين ياور است . (150) |
| سَنُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ بِمَا أَشْرَكُوا بِاللَّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا ۖ وَمَأْوَاهُمُ النَّارُ ۚ وَبِئْسَ مَثْوَى الظَّالِمِينَ (151) |
| به زودى در دل کافران ـ بدان سبب که چيزهايى را شريک خدا قرار دادند که خدا هيچ برهانى بر شريک بودن آنها فرو نفرستاده است ـ هراس مى افکنيم ، و جايگاهشان آتش است و بد جايى است جايگاه ستمکاران . (151) |
| وَلَقَدْ صَدَقَكُمُ اللَّهُ وَعْدَهُ إِذْ تَحُسُّونَهُمْ بِإِذْنِهِ ۖ حَتَّىٰ إِذَا فَشِلْتُمْ وَتَنَازَعْتُمْ فِي الْأَمْرِ وَعَصَيْتُمْ مِنْ بَعْدِ مَا أَرَاكُمْ مَا تُحِبُّونَ ۚ مِنْكُمْ مَنْ يُرِيدُ الدُّنْيَا وَمِنْكُمْ مَنْ يُرِيدُ الْآخِرَةَ ۚ ثُمَّ صَرَفَكُمْ عَنْهُمْ لِيَبْتَلِيَكُمْ ۖ وَلَقَدْ عَفَا عَنْكُمْ ۗ وَاللَّهُ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ (152) |
| همانا خدا راستى و درستى وعده خود را در مورد پيروزى شما به ثبوت رسانيد ، آن گاه که در ساعات نخستين نبرد ، به اذن او کافران را مى کشتيد و ريشه کن مى کرديد و همچنان پيش مى رفتيد ، تا وقتى که در پاسدارى از گذرگاه اُحد سستى کرديد و در آن کار کشمکش نموديد و سرانجام دستور پيامبر را نافرمانى کرديد و گذرگاه را رها ساختيد ، و اين بعد از آن بود که خداوند آنچه را دوست مى داشتيد ( غنيمت هاى جنگى ) به شما نشان داده بود ـ آرى ، از ميان شما کسانى اند که دنيا را مى خواهند و از ميان شما کسانى اند که سراى آخرت را مى طلبند ـ سپس شما را از تعقيب دشمن بازداشت تا شما را بيازمايد ، و سرانجام از گناه شما درگذشت ، چرا که خدا داراى تفضّل است و بر مؤمنان تفضّل مى کند . (152) |
| ۞ إِذْ تُصْعِدُونَ وَلَا تَلْوُونَ عَلَىٰ أَحَدٍ وَالرَّسُولُ يَدْعُوكُمْ فِي أُخْرَاكُمْ فَأَثَابَكُمْ غَمًّا بِغَمٍّ لِكَيْلَا تَحْزَنُوا عَلَىٰ مَا فَاتَكُمْ وَلَا مَا أَصَابَكُمْ ۗ وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ (153) |
| ياد کنيد هنگامى را که از صحنه پيکار دور مى شديد و به هيچ کس توجه نمى کرديد و آنچنان دور شديد که پيامبر پشت سرِ آخرين نفراتِ شما ، شما را به بازگشت فرا مى خواند ولى اعتنايى نمى کرديد . پس از آن خداوند غمِ از دست دادن يارى خدا را به جاى غمِ از دست دادن غنايم و تحمّل گزندها ، به شما عطا کرد تا بر آنچه از دست شما رفته و گزندهايى که به شما رسيده بود اندوه مخوريد ، و خدا به آنچه مى کنيد آگاه است . (153) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |