| سوره 3 | سوره مبارکه آلعمران | صفحه 75 |
|
| وَإِذْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَاقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ لَتُبَيِّنُنَّهُ لِلنَّاسِ وَلَا تَكْتُمُونَهُ فَنَبَذُوهُ وَرَاءَ ظُهُورِهِمْ وَاشْتَرَوْا بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا ۖ فَبِئْسَ مَا يَشْتَرُونَ (187) |
| و ياد کن هنگامى را که خداوند از کسانى که کتاب آسمانى به آنان داده شده است پيمان گرفت که آن را براى مردم به روشنى بيان کنيد و حقايق آن را کتمان نکنيد ، ولى آن را پشت سرشان انداختند و با کالاى ناچيز دنيا مبادله کردند . پس بد است آنچه خريدارى مى کنند . (187) |
| لَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَفْرَحُونَ بِمَا أَتَوْا وَيُحِبُّونَ أَنْ يُحْمَدُوا بِمَا لَمْ يَفْعَلُوا فَلَا تَحْسَبَنَّهُمْ بِمَفَازَةٍ مِنَ الْعَذَابِ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (188) |
| مپندار کسانى که به آنچه کرده اند شادى مى کنند و دوست دارند به آنچه ]از فرمان هاى خدا[ انجام نداده اند مورد ستايش قرار گيرند ، مپندار که آنان از عذاب رهايى مى يابند ، بلکه براى آنان عذابى دردناک خواهد بود . (188) |
| وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (189) |
| فرمانروايى آسمان ها و زمين از آنِ خداست ، و خدا بر هر کارى تواناست . (189) |
| إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ لَآيَاتٍ لِأُولِي الْأَلْبَابِ (190) |
| همانا در آفرينش آسمان ها و زمين و در کاستى و فزونى شب و روز نشانه هايى ]بر اقتدار خدا و فرمانروايى او بر آسمان ها و زمين[ است . اين نشانه ها را خردمندان درمى يابند ; (190) |
| الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَٰذَا بَاطِلًا سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ (191) |
| همانان که در هر حال ـ ايستاده و نشسته و بر پهلو آرميده ـ خدا را ياد مى کنند ، و در آفرينش آسمان ها و زمين مى انديشند که : پروردگارا ، اين جهان را بى هدف نيافريده اى ، تو از هر کار باطل و بيهوده اى منزّهى ، ازاين رو تحقق رستاخيز و کيفر و پاداش آن حتمى است ، پس پروردگارا ، ما را از عذاب آتش آن روز نگه دار . (191) |
| رَبَّنَا إِنَّكَ مَنْ تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ أَخْزَيْتَهُ ۖ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَارٍ (192) |
| پروردگارا ، به يقين هر که را تو به آتش درآورى او را خوار و بى مقدار کرده اى ، و ستمکاران ياورانى ندارند که آنان را از عذاب آتش برهانند . (192) |
| رَبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِيًا يُنَادِي لِلْإِيمَانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّكُمْ فَآمَنَّا ۚ رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرْ عَنَّا سَيِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الْأَبْرَارِ (193) |
| پروردگارا ، ما نداى ندادهنده اى را که به ايمان دعوت مى کرد که : اى مردم ، به پروردگارتان ايمان بياوريد شنيديم و ايمان آورديم . پروردگارا ، پس گناهان ما را بر ما ببخشاى و بدى هايمان را از ما بزداى و ما را در حالى بميران که در زمره نيکان باشيم . (193) |
| رَبَّنَا وَآتِنَا مَا وَعَدْتَنَا عَلَىٰ رُسُلِكَ وَلَا تُخْزِنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ إِنَّكَ لَا تُخْلِفُ الْمِيعَادَ (194) |
| پروردگارا ، و آنچه به ما وعده داده اى و پيامبرانت آن را بر عهده تو ضمانت کرده اند به ما عطا کن و روز قيامت ما را خوار مگردان که قطعاً تو خلف وعده نمى کنى . (194) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |