| سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 8 |
|
| وَإِذْ نَجَّيْنَاكُمْ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذَابِ يُذَبِّحُونَ أَبْنَاءَكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءَكُمْ ۚ وَفِي ذَٰلِكُمْ بَلَاءٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَظِيمٌ (49) |
| و به ياد آوريد هنگامى را که شما را از فرعونيان رهايى بخشيديم . آنان پيوسته عذاب ناگوار به شما مى چشاندند . پسرانتان را سر مى بريدند تا نسل شما را از بين ببرند ، و زنانتان را براى کنيزى و خدمتگذارى زنده مى گذاشتند ، و در اين ماجرا از جانب پروردگارتان آزمونى بزرگ بود . (49) |
| وَإِذْ فَرَقْنَا بِكُمُ الْبَحْرَ فَأَنْجَيْنَاكُمْ وَأَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَوْنَ وَأَنْتُمْ تَنْظُرُونَ (50) |
| و هنگامى را که دريا را براى شما شکافتيم و شما را از چنگ دشمنان رهايى بخشيديم و فرعونيان را در حالى که نظاره مى کرديد در دريا غرق کرديم . (50) |
| وَإِذْ وَاعَدْنَا مُوسَىٰ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَنْتُمْ ظَالِمُونَ (51) |
| و هنگامى را که با پيامبرتان موسى چهل شب وعده گذاشتيم که در آن به عبادت به سر بَرَد ، آن گاه شما پس از رفتنش به وعده گاه ، گوساله را به خدايى گرفتيد ، در حالى که ستمکار بوديد . (51) |
| ثُمَّ عَفَوْنَا عَنْكُمْ مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (52) |
| سپس شما را بعد از آن بخشيديم ، باشد که سپاسگزارى کنيد . (52) |
| وَإِذْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَالْفُرْقَانَ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ (53) |
| و هنگامى را که به موسى کتاب آسمانى تورات و جداکننده حق از باطل را عطا کرديم ، باشد که هدايت شويد . (53) |
| وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ إِنَّكُمْ ظَلَمْتُمْ أَنْفُسَكُمْ بِاتِّخَاذِكُمُ الْعِجْلَ فَتُوبُوا إِلَىٰ بَارِئِكُمْ فَاقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ عِنْدَ بَارِئِكُمْ فَتَابَ عَلَيْكُمْ ۚ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ (54) |
| و هنگامى را که موسى به قومش گفت : اى قوم من ، بى ترديد شما با برگرفتن گوساله به پرستش ، به خود ستم کرديد ، پس به درگاه آفريدگارتان توبه کنيد و بدين منظور گوساله پرستان شما يکديگر را بکشند ، که اين کار نزد آفريدگارتان براى شما بهتر است . پس از آن که برخى مجرمان به قتل رسيدند ، خدا توبه گنهکاران شما را پذيرفت ، که او بسيار توبه پذير و مهربان است . (54) |
| وَإِذْ قُلْتُمْ يَا مُوسَىٰ لَنْ نُؤْمِنَ لَكَ حَتَّىٰ نَرَى اللَّهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْكُمُ الصَّاعِقَةُ وَأَنْتُمْ تَنْظُرُونَ (55) |
| و هنگامى را که گفتيد : اى موسى ، هرگز سخن تو را مبنى بر اين که خدا تورات را بر تو فرو فرستاده است باور نمى کنيم تا اين که خدا را آشکارا به چشم خود ببينيم و تأييد تورات را از او بشنويم . پس به سزاى اين سخنتان صاعقه شما را فرو گرفت در حالى که نظاره مى کرديد . (55) |
| ثُمَّ بَعَثْنَاكُمْ مِنْ بَعْدِ مَوْتِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (56) |
| سپس شما را پس از مرگتان برانگيختيم ، باشد که سپاسگزارى کنيد . (56) |
| وَظَلَّلْنَا عَلَيْكُمُ الْغَمَامَ وَأَنْزَلْنَا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَىٰ ۖ كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ ۖ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَٰكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (57) |
| و ابرها را ـ آن گاه که در بيابانى سوزان رهسپار بوديد ـ بر شما سايه گستر کرديم ، و « منّ » و « سلوى » بر شما فرو فرستاديم ، و گفتيم : از روزى هايى که به شما داده ايم و همه خوب و پاکيزه اند بخوريد . و آنان ]با سرکشى ها[ بر ما ستم نکردند ، بلکه بر خود ستم روا مى داشتند . (57) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |