| سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 15 |
|
| قُلْ إِنْ كَانَتْ لَكُمُ الدَّارُ الْآخِرَةُ عِنْدَ اللَّهِ خَالِصَةً مِنْ دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (94) |
| بگو: اگر راست مى‌گوييد که سراى آخرت نزد خدا ويژه شماست نه مردم ديگر، پس آرزوى مرگ کنيد. (94) |
| وَلَنْ يَتَمَنَّوْهُ أَبَدًا بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ (95) |
| ولى به سبب اعمالى که مرتکب شده‌اند، هرگز آرزوى مرگ نخواهند کرد. خدا ستمکاران را مى‌شناسد. (95) |
| وَلَتَجِدَنَّهُمْ أَحْرَصَ النَّاسِ عَلَىٰ حَيَاةٍ وَمِنَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا ۚ يَوَدُّ أَحَدُهُمْ لَوْ يُعَمَّرُ أَلْفَ سَنَةٍ وَمَا هُوَ بِمُزَحْزِحِهِ مِنَ الْعَذَابِ أَنْ يُعَمَّرَ ۗ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِمَا يَعْمَلُونَ (96) |
| آنان را از مردم ديگر، حتى مشرکان، به زندگى اينجهانى حريص‌تر خواهى يافت و بعضى از کافران دوست دارند که هزار سال در اين دنيا زيست کنند؛ و اين عمر دراز عذاب خدا را از آنان دور نخواهد ساخت، که خدا به اعمالشان بيناست. (96) |
| قُلْ مَنْ كَانَ عَدُوًّا لِجِبْرِيلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلَىٰ قَلْبِكَ بِإِذْنِ اللَّهِ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَهُدًى وَبُشْرَىٰ لِلْمُؤْمِنِينَ (97) |
| به آنان که با جبريل دشمنى مى‌ورزند، بگو: اوست که اين آيات را به فرمان خدا بر دل تو نازل کرده است تا کتابهاى ديگر آسمانى را تصديق کند و براى مؤمنان رهنمون و بشارت باشد. (97) |
| مَنْ كَانَ عَدُوًّا لِلَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَرُسُلِهِ وَجِبْرِيلَ وَمِيكَالَ فَإِنَّ اللَّهَ عَدُوٌّ لِلْكَافِرِينَ (98) |
| هر که دشمن خدا و فرشتگان او و پيامبرانش و جبريل و ميکال باشد، خدا هم دشمن کافران است. (98) |
| وَلَقَدْ أَنْزَلْنَا إِلَيْكَ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ ۖ وَمَا يَكْفُرُ بِهَا إِلَّا الْفَاسِقُونَ (99) |
| هر آينه که بر تو آياتى روشن نازل کرديم. و جز فاسقان کسى منکر آنها نخواهد شد. (99) |
| أَوَكُلَّمَا عَاهَدُوا عَهْدًا نَبَذَهُ فَرِيقٌ مِنْهُمْ ۚ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (100) |
| آيا هر بار که با خدا پيمانى بستند گروهى از ايشان‌پيمان شکنى کردند؟ آرى بيشترشان ايمان نخواهند آورد. (100) |
| وَلَمَّا جَاءَهُمْ رَسُولٌ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُصَدِّقٌ لِمَا مَعَهُمْ نَبَذَ فَرِيقٌ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ كِتَابَ اللَّهِ وَرَاءَ ظُهُورِهِمْ كَأَنَّهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (101) |
| و گروهى از اهل کتاب چون پيامبرى از جانب خدا بر آنان مبعوث شد که به کتابشان هم گواهى مى‌داد، کتاب خدا را چنان که گويى از آن بى‌خبرند، پس پشت افکندند. (101) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |